|
|
|||
به ياد سردارجان باخته ي جنبش ملي ايران دكترسيدحسين فاطمي منوچهر تقوي بيات ياد آر ز شمع مرده ياد آر[1] ! منصور نمرده است بردار ! ” ياد آر زشمع مرده ياد آر!“ ما را ز پسِِ صد و هزاره بر راه روان كند دوباره از گرمي او تن ضعيفان گيرد تب و تابِ تازه و جان از نورِ چراغ مرده ي او روشن همه راه و برزن و كو خاكستر او به جسم مردار جان بخشد و هم زنو دهد بار يادش نرود ز ياد ياران درسوز دي و بهار و باران ياد آور آتش مغان است اين مرده نه در خور فغان است يادش بزند به جانم آتش صد شعله بپا كنم به يادش آن كس برود ز ياد ياران كو همچو بيات شد تن آسان منوچهرتقوي بيات استكهلم ـ سوم نوامبر۲۰۰۱ ميلادي [1] ـ برگرفته از شعري با همين عنوان كه زنده ياد علي اكبر دهخدا به ياد ميرزا جهانگير خان صوراسرافيل سروده است. دهخدا علي اكبر . ديوان .به كوشش دبير سياقي سيد محمد. تهران ۱۳۶۲. ص ۶ .
|
||||
|