|
|
|||
«ما را حتی امان گریه ندادند» امتناع خانواده مصدق و هیات امنا از درخواست لغو برگذاری مراسم سالگرد دکتر مصدق من می شنیدم از لب برگ/ ـ این زبان سبز ـ /شرمنده که: آه .../در سوکت ای درخت تناور/ای آیت خجسته و در خویش زیستن،/بالیدن و شکفتن،/در خویش باور شدن از خویش،/در خاک خویش ریشه دواندن/ ما را / حتی امان گریه ندادند. دکترمحمد رضا شفیعی کدکنی (م.سرشک)
چهاردهم اسفند،
سالروز درگذشت دکتر محمد مصدق بزرگترین رهبر سیاسی و آموزگار آزادی و دموکراسی
تاریخ معاصر ایران است. بزرگمردی که همیشه شرایط اخلاق سیاسی را نیز رعایت میکرد.
حسین شاه حسینی فعال ملی با سابقه و سخنگوی هیات امنای احمد آباد (مزار دکتر مصدق)
با اعلام اینکه مطابق رویه سالهای اخیر از مدتها قبل در نامه هایی به فرمانداری
نظرآباد و استانداری تهران زمان و برنامه مراسم چهل و دومین سالگرد درگذشت رهبر
نهضت ملی ایران را ارائه کردیم، افزود تمام نهادهای مورد مراجعه پاسخ نهایی را به
روز سه شنبه [یازده اسفند] موکول نمودند و در نهایت در مراجعه روز سه شنبه من به
اتفاق محمود مصدق نماینده خانواده دکتر مصدق به بخشداری نظرآباد از مخالفت شورای
تامین استان با برگذاری هرگونه مراسمی در قلعه احمد آباد خبر دادند. سلب حقوق و آزاديهاي اساسي ملت ايران، کودتاگران حاكم را در معرض بحرانهاي جدي سياسي و اجتماعي در عرصههاي داخلي و بينالمللي قرار ميدهد، از اين رو هشدار داده، خاطر نشان ميسازد كه مجموعهي تضييقاتي كه در ۹ ماه گذشته از کودتای انتخاباتی ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ در اين رابطه صورت پذيرفته است، مانند نقض حاكميت ملت از سوي کودتاگران كه به سركوب و بازداشت فعالان سياسي، حقوق بشری، جنبش كارگري، جنبش زنان، جنبش دانشجويي، معلمان و ... انجاميده است، از منشا و هدفي مشترك برخوردار بوده است. جلوگيري از برگذاري مراسم يادبود براي شخصیتی كه عمر طولاني و پربركتش را در راه سعادت ملت ایران صرف كرد، جز آن كه مؤيد خصومت علني کودتاچیان نه تنها با آزاده مرداني مانند مصدق، بلکه دشمنی با مشي آزاديخواهي و انديشهي دمكراتيك در این کشور است. ما می توانیم با الهام از مکتب مصدق در نجات کشورمان از خطر سقوط و انقراض برخیزیم و ایران را نجات دهیم. ملیون ایران هرگز یاد رهبر محبوب نهضت ملی ایران را فراموش نخواهند کرد و نقش تاریخی او را در دفاع از استقلال ایران و کوشش برای دموکراسی و آزادی ومبارزه با استبداد و مظاهر گوناگون آن از یاد نخواهند برد. دکتر پرویز داورپناه دواردهم اسفند ماه ۱۳۸۸
|
||||
|