تصاويری از نخستین سالگرد درگذشت حسین راضی دبیر کل فقید حزب مردم ایران

یادنامه زنده یاد حسین راضی(پی دی اف)

یادمان حسین راضی

به نام خدا

روزگار مانند برق و باد سپری می شود. روزها به هفته و ماه و سال رسید و اکنون ‏درآستانه سالروز درگذشت ‏مرحوم "حسین راضی" هستیم .‏این نوشتار کوتاه  برای یاداوری ‏بزرگمردی از این خاک و بوم است که دینش را به کشور و ایینش ادا نمود اما به ‏سان تمامی ‏کوشندگان صادق و راستین این خاک او را چنانچه باید ارج ننهادند .‏ ‏‏"اگر چه او همواره راضی بود به رضای خدا".‏

حسین راضی در هفتم اذرماه 1307 در خانواده ای مذهبی و وطن دوست بدنیا امد. جنگ بین ‏الملل دوم ‏وی را به وادی سیاست کشاند. در این زمان 11 سال داشت. ‏

خود در این باره در خاطراتش می گوید:‏

‏" در سال 1318 که جنگ دوم جهانی شروع شد 11 ساله بودم وارد سیاست شدم. ‏پدرم مردی روشن فکر و با سابقه ‏بود. رادیوی بزرگی داشت که با ان اخبار دنیا را ‏می گرفت. من هم می نشستم پای اخبار و باهمان سن بسیارکم اخبار را ‏برای اهل ‏محل بازگو می کردم و نظریات خود را نیز می دادم."‏

از سال 1322 و در ایامی که ایران عرصه تاخت و تاز قوای اشغالگر و ایادی داخلی انها و ‏به تبع ان ‏ایدئولوژیهای وارداتی شده بود شخصیت ازادی خواهی  ایران دوستی ظلم ستیزی ‏و عدالت طلبی راضی ‏وی را وارد صحنه پیکارهای اجتماعی کرد.‏ ‏

خود در این باره در خاطراتش می گوید :‏

‏" در سال 1318 که جنگ دوم جهانی شروع شد 11 ساله بودم وارد سیاست ‏شدم. ‏پدرم مردی روشن فکر و با سابقه ‏بود. رادیوی بزرگی داشت که با ان ‏اخبار دنیا را ‏می گرفت. من هم می نشستم پای اخبار و باهمان سن بسیارکم ‏اخبار را ‏برای اهل ‏محل بازگو می کردم و نظریات خود را نیز می دادم"‏

از سال 1322 و در ایامی که ایران عرصه تاخت و تاز قوای اشغالگر و ایادی ‏داخلی آنها و ‏به تبع ان ‏ایدئولوژیهای وارداتی شده بود شخصیت ازادی خواهی ‏ایران دوستی ظلم ستیزی و ‏عدالت طلبی راضی ‏وی را وارد صحنه پیکارهای ‏اجتماعی کرد.‏ حسین راضی به همراه ‏محمد نخشب  جلال الدین اشتیانی و شمار دیگری از ‏جوانان مسلمان عدالت جو ‏و مهین ‏دوست برای مقابله با افکار ویرانگر وارداتی ‏از یکسو و مبارزه با استبداد داخلی و ‏استعمار ‏خارجی از سوی دیگر سازمانی ‏عقیدتی- فرهنگی را به  نام "مکتب خداپرستان ‏سوسیالیست" با تکیه بر ‏نیروهای ‏داخلی و باورهای مردم ایران بنا نهادند که درسال 1326 ‏با علنی کردن فعالیت ‏های خود به " ‏نهصت خداپرستان سوسیالیست " مشهور شد ‏

روزنامه نهضت با نام " صبح امید" راهنمای جوانان ‏مبارزان و روشنفکران ‏مسلمان شد. این ‏روزنامه آن چنان در مبارزه علیه استبداد و فساد دستگاه ظلم ‏و ‏ستم فئودال ها و مقابله با ‏مارکسیست ها موثر واقع شد که پس از چند شماره ‏رژیم آن را توقیف و ‏تعطیل کرد .‏

جمعیت ضمن فعالیت  سیاسی برنامه اموزش ‏مکتبی هم داشت وعلاوه بر آموزش تئوریک ‏با ‏تشکیل اردوهای کوتاه مدت و کوه ‏نوردی و اجرای برنامه نماز جماعت و سختگیری در ‏رعایت ‏اصول  اخلاقی ‏برای خودسازی عملی  افراد نیز تلاش می کرد و از حضور اساتیدی ‏مانند ایت ‏الله ‏طالقانی و سید غلامرضا سعیدی استفاضه می شد.‏ ‏ ‏

خداپرستان سوسیالیست را می توان ادامه دهنده روشنفکری دینی از مشروطه دانست که ‏هدفشان ‏استفرار نوعی ‏حکومت برمبنای تفکرات توحیدی و اجرای سیاست های عدالت ‏طلبانه برای رهایی ‏مردم از ستم فقر و هرنوع ‏استعمار واستثمار انسان از انسان و هرنوع ‏وابستگی سیاسی و اقتصادی بود . ‏این  جنبش درادبیات آن روز برای ‏استقرار سوسیالیسم و ‏دموکراسی تلاش می کرد  که به اعتقاد آنها ‏دو جلوه از یک حقیقت یعنی " حکومت مردم ‏بر ‏مردم " بود.‏

درواقع ایدئولوژی سوسیال دمکراسی نهضت خداپرستان سوسیالیست  بر پایه دموکراسی و ‏خداپرستی ‏و ‏نفی مادی‌گرایی و تساوی در برابر قانون و فرصت های برابر قرار ‏داشت، و ‏مبنای ایدئولوژی این گروه را تشکیل می‌داد .‏ یکی از پایه های مهم در تفکر نهضت اخلاق ‏سیاسی بود بدین معنی ‏که ‏مصلحت عمومی ، رضایت ‏مردم و نفی نظام های متکی بر سلطه ‏را ‏ترویج ‏می کرد ‏

راضی و همرزمانش با فعالیت های خستگی ناپذیر خود  اندیشه های دینی را  که  به علت ‏تهاجم ‏فرهنگی آن روز ‏غرب در میان جوانان و دانشجویان مهجور مانده بود گسترش دادند و ‏جنبشی پویا و ‏زاینده را در ایران پایه ریزی ‏کردند که بستری شد  برای معرفی شخصیت های ‏برجسته ای مانند عزت ‏الله سحابی ، علی شریعتی ، کاظم سامی ‏، مصطفی چمران ، ابراهیم ‏یزدی ، حبیب الله پیمان و ...‏‎ ‎

جوانان نهضت خداپرستان در راستای اهداف والای خود فعالانه و موثر در ‏نهضت ملی ‏شدن ‏نفت ‏شرکت و در انتخابات ‏ دوره شانزدهم مجلس  با تمام قوا از ‏دکتر مصدق حمایت ‏کردند . حضور فعال در تظاهرات ها ، خرید اوراق قرضه ملی  ، حفظ انتظامات شهر پس از ‏قیام 30 تیر تنها گوشه ای از این فداکاری ها بود . در یکی از همین راه پیمایی ها  زنده یاد ‏حسین ‏راضی در میدان ‏بهارستان ‏هنگام سخنرانی قرارداد استعماری نفت با شرکت ‏انگلیسی ‏را پاره کرد.‏  ‏

وی در خاطراتش می گوید:‏

‏شاید کارمندان قدیمی شهرداری بخاطر داشته باشند که نصب آرم" صنعت نفت ‏در ‏سراسر کشور باید ملی شود" بر ‏سینه که دستور جبهه ملی بود درآن موقع ‏از طرف ‏دولت رزم ارا گناه بزرگی به شمار میامد و افراد تحت تعقیب قرار ‏می ‏گرفتند. رزم ارا ‏هر دو هفته یک بار به شهرداری می امد و من در حالی که ‏مانند همیشه ارم بر سینه ‏ام بود مخصوصا ‏به مقابلش رفتم. وقتی باعصبانیت ‏سوال کرد این چیست؟ محکم و ‏بلند شعار دادم " صنعت نفت در سراسر کشور ‏باید ملی ‏شود" . وی دستور داد ‏همانجا مرا در اجرائیات شهرداری بازداشت ‏کنند.‏

پیروزی ملت ایران در ملی کردن نفت شکست استعمار انگلیس و روی کارامدن ‏حکومت ملی ‏دکتر ‏مصدق و حادثه افرینی های حزب توده راضی و همرزمانش ‏را به فکر ایجاد حزبی بزرگ ‏از مبارزان ‏ملی و مذهبی وطن خواه انداخت.پس ‏از مذاکره با رجال ملی و مذهبی ان  زمان ‏حزب ایران از این ‏فکر استقبال کرد ‏که به ائتلاف  نهضت خداپرستان با این حزب انجامید.‏ ‏

در این هنگام روزنامه ی جوانان ایران توسط اعضای نهضت خداپرستان ‏سوسیالیست به ‏تبلیغ نقطه نظر ‏های خود در رابطه با دین، مذهب، ایدئولوژی ‏، ‏جامعه ، تاریخ،  فلسفه، ‏

اقتصاد و...می پرداخت. با توجه ‏به فعالیت ها ‏و ‏توانمندی های حسین راضی ایشان با کسب ‏آرای لازم در چهارمین ‏کنگره ‏حزب ایران ‏وارد شورای مرکزی حزب ایران می شوند و ‏تعدادی از ‏اعضای ‏نهضت نیز در سایر ارکان های حزب ‏پذیرای مسوولیت می گردند . ‏پس ‏از ‏آن با تلاشی مضاعف توانستند در شهرهای مختلف از جمله در ‏مشهد ، ‏شیراز ‏و ‏قزوین شعبات حزب را در جهت حمایت از نهضت ملی شدن نفت ‏تاسیس نمایند ‏‏.‏    

در 27 بهمن 1331 حسین راضی و محمد نخشب به اتفاق سایر فعالان و ‏همفکران اقدام به ‏تاسیس جمعیت ‏آزادی مردم ایران می نمایند و روزنامه ‏ندای ‏مردم ایران را به عنوان

ارگان رسمی ‏خود با هدایت حسین راضی به همراه ‏دو ‏نشریه ‏تعلیماتی بنام عالم بشریت و برای ترقی ایران راه ‏اندازی می نمایند و ‏بخاطر درج مقالات تحلیلی در توجیه اصول راستین اسلام و تجزیه و ‏تحلیل ‏های ‏سیاسی و مقالات و شعارهای ‏ضد استبدادی و ضد استعماری به سرعت جای ‏خود را ‏در صفوف ‏مبارزان حق طلب باز کرد و شهرتی بسزا ‏یافت.‏ که تا ‏‏26 ‏مرداد 1332 ‏یعنی دو روز ‏قبل از کودتا منتشر می گردید و با نیرو و قاطعیت و ‏خط مشی صحیح خود یکی از ‏احزاب موثر ‏نهضت ملی ایران و بعدها ‏نهضت ‏مقاومت ملی به شمار رفت . به فاصله یک سال بعد از ‏کودتا ‏جمعیت ‏آزادی مردم ایران نام خود را به حزب مردم ایران تغییر می دهد .‏

‏در مرامنامه حزب هدف ان ها ایجاد جامعه آزاد و سعادتمند اسلامی عنوان شده ‏است به طوری که ‏در ‏بخش اصول کلی و هدف ها  می خوانیم : " حزب مردم ‏ایران استقرار نظام توحیدی و ایجاد ‏جامعه ای ‏برپایه تفکر خداپرستی و اشاعه ‏ایدئولوژی اسلامی را هدف اساسی خود قرار داده است  ‏وهدفش انتقال از ‏یک ‏اقتصاد وابسته و عقب نگهداشته شده به اقتصادی مستقل و در حال رشد ‏به ‏صورتی مفید به حال ‏توده مردم و موجب رفاه عمومی است که در سایه نظام ‏عدل وانصاف ‏‏(سوسیالیسم ) عملی گردد.‏ ‏

راضی با فعالیت ها و روشنگریهای خود در شیـراز مـوفق  شد  در این شهر  که  ‏به پایگاه ارتجاع  ‏تبـدیـل ‏شـده  بود تحـرکی  ایجاد  نموده‏ و پایگاه موثری برای نهضت ملی بنا کند .‏    ‏

‏وی همزمان با حضور دکتر مصدق ‏در ‏شورای امنیت سازمان ملل متحد برای دفاع از حق ‏مردم ایران که مصادف با ‏عزاداری حسینی بود ‏نخستین  راهپیمایی  ملی- مذهبی را برای ‏تجلیل از ‏فداکاری ها و مبارزات امام حسین (ع) و حمایت از ‏هیات ایرانی در سازمان ‏ملل ‏برگزار کرد.‏

راضی در خاطراتش در این باره می گوید:‏

‏" در شیراز حزب برادران که از احزاب دست راستی و مرتبط با سفارت انگلیس ‏بود علیه ‏دولت ملی فعالیت می کرد . در ‏راس آن یکی از معممین درباری و با ‏نفوذ این شهر قرار ‏داشت به نام سید نورالدین .در آن موقع من جوانی 23 ‏ساله ‏بودم. وی که از تاثیر شجاعت و ‏حرف زدنم بر مردم و جوانان ناراحت ‏بود بالای منبر مرا جوانکی بهایی که دین ندارد ‏معرفی ‏می کرد. آن زمان ‏مصادف بود با عزاداری امام حسین ‏

لذا اعلام کردم که روز عاشورا از ‏ساعت 4 بعد از ‏ظهر جبهه ملی برای تجلیل از ‏فداکاری ها ‏و مبارزات امام ‏حسین (ع) و حمایت از هیات اعزامی ایران به شورای امنیت ‏به ‏سرپرستی ‏دکتر ‏مصدق و دعا برای موفقیتشان راهپیمایی می کند.‏ از شرکت کنندگان خواسته شد که با ‏پوشیدن لباس مناسب با بستن بازوبند ‏مشکی یا کراوات مشکی در صفوف منظم ‏راهپیمایی ‏کنند. جیپی هم جلوی ‏راهپیمایان بود که  آیاتی از قرآن را تلاوت کرده و نوحه ای را که خود ‏ساخته ‏بودم ‏می خواند:‏

حسین از بهر حق و داد و آزادی زتن جان داد

‏جوانان رشیدش را برای حفظ قران داد

زهستی دست خود شست و نشد تسلیم زور و زر

عجب درس فداکاری بما شاه شهیدان داد داد

جمعیت به قدری زیاد بود که خیابان حضرتی و صحن شاهچراغ پر شد و خودم ‏هم سخنرانی ‏کردم. همین راهپیمایی که ‏نخستین تظاهر ملی- مذهبی که هم ‏سیاسی و هم مذهبی بود به ‏قدری موثر واقع شد که سید نورالدین را کاملا خلع ‏سلاح ‏کرد بطوری که مردم شیراز را به ‏علت شرکت در راهپیمایی و حمایت از ‏ما کوفی صفت خواند."‏

شب پس از کودتای انگلیسی - امریکایی 28 مرداد 1332 که با حمایت و ‏همکاری تلویحی ‏شوروی انجام ‏گرفت جمعیت آزادی مردم ایران (حزب مردم ‏ایران ) نخستین حزبی بود که با ‏اعزام نخشب نماینده خود  به همراه اقایان ‏شاه ‏حسینی و کریم آبادی به حضور ایت الله سید ‏رضا زنجانی تشکیل نهضت مقاومت ‏ملی را در برابر دربار و دولت کودتا ‏و استعمار خارجی  ‏پیشنهاد کرد که مورد ‏پذیرش قرار گرفت و با همکاری دیگر احزاب ملی پایه ریزی و   فردای ‏ان ‏روز ‏اعلامه " نهضت ادامه دارد" منتشر شد .  راضی به نمایندگی از حزب مردم ‏ایران ‏در نخستین نشست  آن که نمایندگان دیگر  ‏گروههای  ملی از جمله اقایان ‏دکتریدالله سحابی ‏،مهندس بازرگان ، طاهر احمد زاده ، فتح الله بنی صدر، دکتر ‏خنجی و... ‏شرکت داشتند حضور ‏داشت . این گروه نشریه راه مصدق را منتشر ‏کردند که تا سالها انتشار آن ادامه یافت ‏‏. از ‏آن موقع حزب مردم ایران و راضی ‏که از اعضای هیات اجرایی ان بود در صفوف ‏نهضت ‏مقاومت به مبارزه ادامه ‏داد و در طول این‎ ‎دوره از مبارزات خود شش بار دستگیر ‏بازداشت و زندانی ‏و ‏همچنین از کار معلق و بیکار شد.‏

از سال 1337 که نخشب ناچار به مهاجرت به ‏امریکا شد بار مسئولیت حزب بدوش راضی ‏افتاد و به ‏دبیر کلی حزب مردم ‏ایران انتخاب شد .  در سال 1339 احزاب ملی و سازمان ‏های  بازار  ، ‏پیشه وران ، ‏دانشجویان ، کارمندان ، کارگران  به همراه احزاب ملی مانند ‏حزب مردم ایران ،حزب ایران، حزب سوسیالیست ، حزب ملت ایران ، جبهه ملی دوم  را ‏تاسیس نمودند وحسین راضی از اعضای ‏هیئت ‏موسس آن و عضو شورای مرکزی آن بود.‏ ‏

مسئولیت ایجاد شعب و هماهنگ کردن فعالیت دانشجویان در خارج کشور به ‏عهده حزب ‏مردم ایران ‏بود که در امریکا و اروپا اعضا زیادی داشت . رهبران ‏حزب مردم ایران در ‏خارج سهم موثری در ‏ایجاد و گسترش تشیلات جبهه ملی ‏دوم در امریکا و اروپا  داشتند . در ‏بهار 1341 کنگره حزب مردم ‏ایران تشکیل ‏و راضی بار ‏ دیگر به دبیر کلی انتخاب شد . در این دوره حزب همراه با فعالیت در جبهه ‏ملی ‏به گسترش ‏سازمان و تشکیلات خود پرداخت و دراین ارتباط  با دکتر مصدق ‏مکاتبه داشت . ‏

درهمین سال وی از سوی جبهه ملی مامور سرکشی به کلیه شعب جبهه در خارج ‏کشور و ‏موفق شد ‏حوزه ها و تشکل  های جبهه ملی را در کشورهای اروپایی ‏مانند فرانسه آلمان و ‏سوئیس و اتریش ‏یکپارچه سازد و مقدمات تشکیل ‏کنفدراسیونی از دانشجویان ایرانی را ‏فراهم کند که تعداد آنها به بیش ‏از ده هزار ‏تن می رسید.‏

نشریه " ایران آزاد" ارگان جبهه ملی اروپا به  سردبیری دکتر شریعتی به همت ‏راضی ‏تجدید سازمان ‏یافت. در ان زمان که مقدمات " انقلاب سفید" و همه پرسی ‏قلابی برای ‏تصویب شش اصل ان به دستور ‏امریکا  و توسط شاه فراهم می شد ‏راضی در سخنرانی برای ‏دانشجویان در اتریش ماهیت امپریالیستی ‏و ضد ملی ‏این توطئه را تشریج کرد. این فعالیتها  ‏و مبارزات و همچنین فعالیت در جریان ‏قیام پانزدهم ‏خرداد 1342 موجب شد که راضی برای ‏مرتبه هفتم توقیف و چندین ‏ماه در زندان موقت شهربانی و ‏پادگان عشرت اباد زندانی شود.‏

راضی در زندان نیز از پا ننشست و با استفاده از تجربیات گذشته در زندان اقدام ‏به برگزاری ‏نماز ‏جماعت و تشکیل کلاسهای مختلف عقیدتی سیاسی اموزش قران ‏و زبانهای عربی ‏فرانسه انگلیسی و ‏المانی توسط دیگر هم زنجیران کرد.‏‏ پس از آزادی از زندان چون سران ‏جبهه ملی دوم سیاست صبر و انتظار اعلام ‏کرده بودند حزب مردم ‏ایران که مخالف این ‏سیاست بود به همراه نهضت ازادی ‏و سازمان دانشجویان جبهه ‏ملی و سایر احزاب که انها ‏نیز مخالف بودند ‏نظراتشان را به اطلاع دکتر مصدق رساندند که پس از تایید از ‏سوی ‏ایشان ‏شورای جبهه ملی دوم منحل و جبهه ملی سوم با شرکت احزاب و نیروهای ‏یاد ‏شده و سازمان ‏بازار در اواخر سال 1343 و اوایل سال 1344 تشکیل شد. ‏راضی  ‏نمایندگی حزب مردم ایران را در ‏جبهه ملی سوم بر عهده داشت و عضو ‏هیات اجرایی آن بود ‏.

فعالیت جبهه ملی سوم  تا ‏اواسط سال 1344 ادامه داشت . با موج دستگیری ‏عموم رهبران ‏و فعالین  ‏جبهه و احزاب وابسته ‏به نهضت  در حالی ‏که رهبران ‏جبهه ملی دوم پس از ازادی ‏از زندان به علت ‏انحلال  شورای جبهه ملی دوم ‏کنار کشیده و ‏رهبران و فعالین ‏نهضت ازادی ‏محاکمه شده و زندانی ‏بودند  ‏جبهه ملی سوم دیگر نتوانست  به فعالیت ادامه دهد و ‏پرچم ‏مبارزه علنی و ‏گسترده را ‏به اهتزاز ‏دراورد.‏

‏حسین راضی نیز در این سال به همراه سایر رهبران جبهه ‏ملی سوم برای بار ‏هشتم ‏دستگیر ‏و ‏در قزل قلعه زندانی شد.‏

از سال 1344 به بعد  حزب مردم ایران مانند سایر نیروها ضمن حفظ ‏اصول ‏اعتقادی و ‏مخالفت ‏و ‏مبارزه با رژیم تاکتیک مبارزاتی خود را تغییر داد و فعالیت ‏علنی و وسیع را بطور ‏موقت تعطیل ‏کرد. با اوج گیری انقلاب ‏اسلامی راضی و ‏همفکرانش مانند سایر احزاب و ‏نیروها بدون تظاهر ‏گروهی در راهپیماییها ‏و ‏تظاهرات  فعالانه شرکت ‏داشتند.‏

‏پس از انقلاب تلاش راضی به عنوان دبیر کل حزب مردم ایران و دیگر ‏همفکرانش برای ‏ایجاد تشکلی ‏واحد از همه نیروهای ملی بی نتیجه ماند و به نام ‏حزب فعالیت ادامه یافت.‏

‏در دوران پس از پیروزی ‏انقلاب راضی و همفکرانش ‏طرحای مختلفی تهیه و به مسئولان ‏مربوط پیشنهاد کردند.‏

‏از جمله این طرح  ها می توان به:

" طرح مقدماتی مردمی کردن قانون ‏استخدام کشوری"،"طرح ایجاد ‏بانک جهانی نفت ‏توسط ‏اوپک و انتشار پول مخصوص که ‏ایران و سایر اعضا ‏اوپک از وابستگی به امریکا و دیگر قدرت های ‏استعماری ‏خلاص ‏ شوند " ، ‏‏" طرح مقدماتی تبدیل رادیو تلویزیون به نهادی فرهنگی درخدمت مردم " ‏، ‏‏"طرح ‏ایجاد راه های ‏روستایی" ، " ‏بررسی پیش نویس قانون اساسی و تهیه ‏طرح اصلاحی با ‏همکاری ‏کانون علوم اداری ایران " اشاره کرد ‏‏.‏

با احیای مجدد فعالیت های جبهه ملی ایران در اواسط دهه 70احزاب و فعالان ‏سیاسی ‏بار ‏دیگر گرد آن ‏جمع شدند . در سال ‏‏1378 به دعوت استاد ادیب برومند بنیانگذار جبهه ملی ‏پنجم ، ایشان از سوی حزب مردم ‏ایران در شورای مرکزی جبهه ملی ایران حضور یافت  و ‏آن جا را ‏خانه خود اعلام نمود . ‏

پس ‏از آن  حسین  راضی به اتفاق دکترخسرو سعیدی وحسین شاه حسینی مسوولیت برگزاری انتخابات پلنوم ‏‏1382 را پذیرفت و از سوی ‏شرکت ‏کنندگان در پلنوم 1382 به عضویت شورای ‏مرکزی ‏انتخاب شد.‏

حسین راضی به اصول  هقت گانه  جبهه ملی ایران  پایبند بود ‏و ‏تاکید داشت ‏که هرگز یکی را نباید فدای دیگری کرد : صل یکم: حفظ تمامیت ارضی، استقرار حاکمیت ملی و استقلال سیاسی برخاسته از اراده عمومی ملت ایران در نظام جمهوری مبتنی بر اصول دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون.

اصل دوم: تاکید بر تامین و حفظ حقوق و آزادی های اساسی مردم ایران به ویژه آزادی حزب ها، انتخابات و مطبوعات و برابری حقوق زن و مرد و مبارزه با هرگونه تجاوز به حقوق بشر.

اصل سوم: جبهه ملی ایران برای حفظ احترام به دین مبین اسلام، و همچنین فراهم شدن امکان بهره گیری از تمامی توان ملی و مردمی، بر اصل جدایی دین از حکومت تاکید می کند.

اصل چهارم: استقرار عدالت اجتماعی و بالا بردن سطح رفاه عمومی بر اساس جهان بینی علمی، رشد تولید، افزایش اشتغال و توزیع عادلانه درآمد ملی.

اصل پنجم: احترام به حقوق شهروندی برابر و اعتقادات دینی و آداب و رسوم و زبانها و گویش های تمامی مردم سرزمین ایران.

اصل ششم: تقویت و پاسداری و گسترش زبان ملی و مشترک فارسی و فرهنگ و هنرهای ملی ایران.

اصل هفتم: اتخاذ سیاست خارجی مستقل ایرانی بر پایه حفظ مصالح و منافع ملی و حفظ تمامیت ارضی کشور، پشتیبانی از اصول و هدفهای منشور ملل متحد، دوستی واحترام متقابل با همه ملت ها و کشورها بویژه کشورهای منطقه و مبارزه با هرگونه تروریسم فردی، گروهی و دولتی

شمه ای از فعالیت های علمی، اداری، اجتماعی

حسین راضی درعرصه اجتماعی وزندگی علمی و عملی خود نیز تلاشگری ‏خستگی ‏ناپذیر ‏بود . او ‏در دهه 30 در دورشته ‏حقوق و علوم سیاسی از دانشگاه ‏تهران کارشناسی ‏گرفت و ‏به اخذ کارشناسی ‏ارشد  در علوم اداری با رتبه اول ‏از همین ‏دانشگاه نائل شد. دوره ‏عالی ‏تخصصی مدیریت شهرداری ‏را نیز با رتبه ‏اول به پایان رساند .‏

برای طی دوره های تخصصی دراین رشته به خارج از کشور رفت و دوره ‏مربوط به ‏تاسیسات ‏و ‏خدمات شهری را با موفقیت ‏گذراند. برای اینکه از این ‏موفقیت بیشتر بهره مند ‏شود برای ‏کسب تجربه ‏نوین مدیریتی با هزینه خود به ‏برخی کشورهای  ‏اروپایی ازجمله ‏انگلیس فرانسه ‏اتریش ایتالیا مسافرت ‏کرد و ‏ایین نامه های شهرداری های این کشورها را ‏مطالعه کرد ‏که ‏بعدها این تجربه ‏برای تدوین ایین ‏نامه شهرداری تهران مورد استفاده واقع ‏شد.‏ ‏ در دهه 40 ‏به همراه استادان و فارغ  ‏التحصیلان دانشکده علوم اداری کانون ‏علوم ‏اداری را تاسیس ‏کرد ‏که نقش به سزایی در ارتقای مدیریت امور اداری ‏کشور را ‏داشت و در ‏همین ارتباط در تبریز ‏و قم در دانشگاه تدریس می کردند.‏

وی در سال 1325 به استخدام شهرداری  درآمد و درسال1331درحکومت ‏ملی دکتر ‏مصـدق ‏با حکم مستقیم ایشان به ‏کفالت ‏اداره کل بازرسی شهردای منصوب شد.بعد از‏کودتای ‏‏28 ‏مرداد با  توجه به فعالیتها ایشان منتظر خدمت شد و از ‏فرصت ‏استفاده کرد ‏کاراموزی  ‏وکالت  ‏دادگستری  را آغاز  کرد  که  به  علت  توقیف  و حبس در ارتباط  با ‏ با فعالیت ‏سیاسی ‏ناتمام  ماند ‏‏. او در شهرداری  در سمت های مشاور و بازرس ویژه و رئیس ‏دفتر تشکیلات و مدیر ‏ در ارتباط ‏با فعالیت ‏سیاسی ناتمام ماند . در سمت های مشاور و ‏بازرس ویژه و ‏رئیس دفتر تشکیلات و مدیر طرح ها و ‏تشکیلات و ‏بودجه در شهرداری ‏خدمت ‏کرد. در سال 1343 نخستین ازمون استخدامی شهرداری را به ‏روش نوین ‏وعلمی ‏طرح ریزی و ‏اجرا کرد. در سال 1344 زندانی شد. پس از آزادی از ‏زندان پیش ‏نویس آیین ‏نامه استخدامی شهرداری و بیمه کارکنان ‏شهرداری را که ‏اصول آن هنوز هم اجرا می ‏شود ‏، تدوین کرد.‏

‏راضی در این باره در خاطراتش می گوید:‏

‏" برای نوشتن ایین نامه از یک شرکت کانادایی استعلام شد که درخواست چند ‏میلیون دلار ‏کرد. من این مسئولیت را ‏پذیرفتم و ‏در کمال ناباوری مسئولان وقت ‏ایین نامه مورد نظر را ‏تنظیم و ارائه کردم که پس از تایید در کمیسیونی ‏از ‏مقامات شهرداری ‏به تصویب هیات دولت ‏رسید وطی مراسمی رسما در پارک ‏شهر به کارکنان شهرداری ابلاغ شد.”‏

راضی اواخر پاییز سال 1344 باتوجه به توصیه های قران کریم در مورد یتیمان ‏و بنا ‏برفرمایش ‏حضرت رسول اکرم(ص) " ‏انا وکافل الیتیم کها تین فی الجنه " ‏من و کسی که ‏سرپرستی یتیمی ‏را عهده دار شود دوشادوش هم وارد  بهشت ‏می شویم " ‏سرپرستی سازمان ‏تربیتی را که وضع نابسامانی داشت ‏برعهده گرفت ‏تا بتواند ایده ال های اجتماعی خود را در ‏تربیت ‏انسانهایی اگاه و موحد پیاده کند.‏

وی 12 سال در سازمان تربیتی سرپرستی بچه های بی سرپرست را برعهده ‏داشت و ‏فداکارانه در کنار ‏انها بود از آنها حمایت ‏می کرد و موفق شد محیط و ‏شرایط حاکم بر ‏این موسسه را که انسانی نبود ‏تغییر دهد و محیطی سالم که نظام ‏ارزش ها و ‏اصول ‏اخلاقی معنا و مفهوم پیدا می کرد بوجود آورد.‏

وی نخست همه مراکز دخیل در نگهداری کودکان بی سرپرست را مانند ‏شیرخوارگاهها ‏یتیم خانه ها و ‏‏... شناسایی و در ‏جلساتی سخت وطولانی شورای ‏شهر و شهرداری ‏تهران را مجاب کرد که همه این ‏موسسات زیر چتر واحدی به ‏نام سازمان ‏تربیتی ‏درایند.‏

در نخستین گام راضی کودکان را بر اساس رده های سنی و جنسیتی تفکیک و ‏در ‏مراکزی جداگانه و ‏بر اساس نیازهایشان ‏مستقر کرد.از نظر شرایط  ‏فیزیکی ‏اقامتگاههای  فرزندان  بسیار بد فرسوده و ‏غیر بهداشتی بود.

خوابگاهها  ‏نمور و ‏فاقد ‏کمترین امکانات بود که راضی به تدریج موجبات احداث ‏ساختمانهای ‏جدید ‏برای شیرخوارگاهها شبانه روزیهای مختلف  ‏کانونهای کودک  خرید ‏ساختمان ‏برای ‏قرنطینه اموزشگاه و کارگاههای فنی حرفه ای در نقاط مختلف از ‏جمله ‏چیذر و مجمتع ‏اموزشی در ‏یافت اباد و اسایشگاه معلولین در نارمک و ‏واحدهای ‏مسکونی برای دختران بزرگ در کنار شبانه ‏روزیها  ‏و...فراهم کرد.‏

پیشنهاد ‏خرید خانه های عادی یا احداث ساختمانهای کوچک برای نگهداری ‏فرزندان به ‏نام ‏کانونهای شبه خانواده از جمله دیگر ‏خدمات وی در این سازمان می باشد.‏

وی این کودکان را که تا پیش از این از جامعه جدا وطرد شده بودند و با ‏همسالان خود خارج  ‏از مراکز ‏نگهداری تماس نداشتند ‏‏.برای تحصیل به مدارس ‏خارج از سازمان فرستاد. تحصیل ‏راابتدا تا کلاس ‏ششم سپس تا اخذ دیپلم اجباری ‏کرد تا همگی بتوانند ‏اینده ای بهتر برای خود ‏متصور شوند.فرزندان با ‏استعداد به ‏ادامه تحصیل تشویق شدند از ان جمله چند نفر بعد از اخذ ‏دیپلم دوره ‏تحصیلات ‏عالیه را تمام ‏کردند و11 نفر هم با کمک اولیه سازمان تربیتی و بعد ‏استفاده از ‏بورس تحصیلی و کمک خیرین ‏مانند ‏ایت الله خوانساری به خارج اعزام شدند و ‏به ‏درجات علمی ممتازی رسیدند.‏

راضی مانند پدری فداکار در کنار بچه ها بود و به انها اموزش می داد و همواره ‏حامی انها ‏بود.  برای ‏انکه فرزندان سازمان  بدانند ‏تفاوتی بین انها و فرزندان ‏خودش نیست در مراسم ‏مختلف مانند اعیاد و ‏عزاداریهای مذهبی چهارشنبه ‏سوری یلدا نوروز و سیزده ‏بدر ... به ‏همراه اعضای خانواده شرکت می ‏کرد. ‏

برنامه های تربیتی تخصصی از جمله ایجاد مرکز مشاوره و راهنمایی باکمک ‏روانشناسان ‏و ‏متخصصان دانشگاهی و دعوت از ‏افراد علاقمند و نیکوکار و ‏باایمان برای خدمات ‏داوطلبانه از دیگر ‏خدمات وی در این دوران است.‏

او فرزندانش را تا به آخر در حمایت خود داشت. به گونه ای برنامه ریزی کرده ‏بود که ‏باتشکیل کلاسها ‏و کارگاههای  اموزش ‏فنی و حرفه ای هنرهای دستی ‏‏...و ایجاد اموزشگاه ‏حرفه ای و اعزام فرزندان ‏برای طی دوره های کمک ‏بهیاری و کودک ‏یاری وتشویق  انها به ‏ادامه تحصیل و اموختن حرفه ‏متناسب ‏بااستعدادشان بتوانند وارد بازار کار شوند و در این ‏جهت اقدام به ‏کاریابی برای ‏انها و ‏استخدامشان در ادارات و موسسات دولتی و خصوصی و ‏کارخانه ها کرد.‏

پدر(راضی) سعی کرد سازمان تربیتی جانشین خانواده کودکان بی سرپرست شود ‏و انها را تا ‏به ثمر ‏رسیدن حمایت کند ‏هیچکدام از فرزندانش بدون داشتن ‏امکانات اولیه از سازمان جدا ‏نشدند. برای ‏هرکدام مقرری معین کرد که ‏نگاهشان به جیب ‏دیگران نباشد ودستشان در جیب ‏خودشان باشد . برای ‏دختران ‏در زمان ازدواج جهیزیه کامل و برای نخستین ‏نوزادشان ‏سیسمونی کامل داده می ‏شد. ‏اختصاص پول توجیبی و دستمزد حین کاراموزی و ‏افتتاح حساب پس انداز ‏از دیگر اقدامات ‏رفاهی وی ‏برای فرزندانش بود.‏

اجرای برنامه های مذهبی و تشکیل کلاسهای اسلام شناسی اموزش مسائل ‏عقیدتی تعلیم ‏قران  توسط ‏مربیان زن و مرد معرفی ‏شده از سوی روحانیان مبارز ‏و شخصیتهای روشنفکر ‏و مذهبی ان دوران ‏اعزام فرزندان دختر و پسر به همراه ‏مربیانشان ‏برای شرکت در جلسات ‏سخنرانی معلم شهید شریعتی و ‏دیگر بزرگان ‏در حسینیه ارشاد و پس از ان به مسجد توحید و ‏دیگر ‏مساجد اجرای برنامه ‏های ‏مخصوص در ماه مبارک رمضان ، برگزاری ‏‏ نماز جماعت جزو برنامه ها ‏بود که در مواقع ‏حضورش در اردوها برای سرکشی  به ‏امامت شخص وی ‏برگزار می شد.‏

این در حالی بود که در ان زمان برپایی جشنهای حکومتی و سلطنتی ازجمله در ‏‏28 ‏مرداد یا ایام مشابه ‏در همه سازمانها ‏اجباری و مرسوم بود ولی راضی نه ‏تنها در این ‏برنامه ها نه خود و نه فرزندان و ‏مربیان را شرکت نمی داد بلکه با ‏برگزاری ‏برنامه ‏های دینی و عزاداری ها و جشن های مذهبی خشم ‏مسئولان ‏ساواک را برانگیخت به ‏طوری که به شهردار وقت فشار ‏اوردند وی را برکنار ‏کند و همچنین ‏با نوشتن نامه ‏های بی امضا و صدور اطلاعیه های حاوی تهمت ‏های بی اساس و ‏ناجوانمردانه  ‏سعی ‏در بدنامی وی کردند .‏

وی هنگام ترک ‏سازمان تربیتی بیش از 5000 نفر از کودکان بی سرپرست ‏را ‏تحت ‏تعلیم و ‏تربیت داشت. حسین راضی یک پدر بود نه تنها برای فرزندان خود. ‏کسانیکه در ‏مراسم ‏سومین روز درگذشت او ‏شرکت داشتند دیدند میانسالانی را که وی ‏را پدر ‏می نامیدند و درفراقش ‏سوگوار بودند.‏ ‏

روحیه نوع دوستی راضی و همفکرانش پس از انقلاب نیز آنها را به حمایت از ‏اقشار ‏ضعیف و آسیب ‏پذیر ‏ بویژه خانواده های بی سرپرست یا بد سرپرست و جنگ ‏زده ‏واداشت. ‏

وی با همراهی آقایان  دکتر مرجایی و شرف الدین این گونه خانواده ها ‏را ‏شناسایی ‏و با مراجعه حضوری و صحبت و ارزیابی میدانی موجبات کمک به ‏آنها را فراهم ‏کردند. نه ‏تنها کمک مالی و مادی بلکه از طریق توانمند سازی ‏بدین ترتیب که با ‏فراهم کردن زمینه فراگیری ‏آموزش های فنی و حرفه ای برای ‏اعضای این خانواده ‏ها و تهیه وسایل مورد نیازشان تلاش کردند که آنها را  به ‏افرادی کاردان و خود کفا ‏تبدیل سازند.‏ ‏

 حضور در همه  صحنه های اجتماعی و بی تفاوت نبودن  به  سرنوشت جامعه از  ‏خصایل  مهم ‏راضی  بود  ‏که  تجلی  ان  را  در مقاطع  مختلف  زندگی  وی  شاهد  بودیم .  ‏وی و همفکرانش در ‏سال های دفاع مردم ‏ایران در برابر هجوم ارتش بعثی ‏عراق و حامیان خارجی اش  برای ‏حمایت معنوی و مادی از ‏سلحشوران این ‏مرز و بوم به جبهه ها رفتند ولی هرگز در این ‏مورد نه برای خود توشه ای ‏اندوخت و ‏نه سابقه حضوری . ‏

شامگاه دوم بهمن 1389 حسین راضی پس از تحمل دوره طولانی بیماری ‏در ‏گذشت . وی تا اخرین روزهای عمر بریک اصل پای می فشرد و آنهم ‏وحدت ‏بود . وحدت میان نیروهای ملی و ‏ایران دوستانی  که برای منافع ملی ‏این اب و ‏خاک تمام قد به میدان آمده اند. کسانی که اصول  "استقلال ‏ایران" ‏و" تمامیت ‏ارضی" " دموکراسی " را پذیرفته اند و برای ازادی و ابادانی ‏ایران تلاش می کنند. حسین ‏راضی ‏تا اخرین نفس ها و اخرین روزهای عمر ‏منادی این وحدت بود. ‏

‏یادش گرامی و راهش پر رهرو باد‎ ‎

‏پیروز مردم ایران

به یاد عزیز سفر کرده ما، جناب آقای حسین راضی

بنام خدا

ای مهربان پدر بخدا دوست دارمت    ‏

ای ناخدای کشتی ما به دریای پر بلا

                ای رهنمای بی بدیل  ای مرشد ای مقتدا

نامت حسین  بود و عشقت پیمودن ره حسین

                بادا رضای حق به آمرزش روح حسین ما

بودی تو حامی اطفال بی پناه

‏                نفرین بر این عجل ، اف به دنیای بی وفا

‏راضی به گریه  و اندوه ما نمی شدی

                یک سال گذشت کنون ز گریه و آه و فغان ما

ازهجر تو مادر مدام آه وناله می کند

‏                بغض است در گلو و خون در دل فامیل و اقربا

هریک ز طفلکان تو به نوعی غصه می خورند

‏                راضی چرا شدی تو به این حکم ناروا

در فرقت تو ای عزیز ، رفته دگر تاب ما

‏                ترک وفا نمودی و رفتی از میان ما

سخت است زیاد بردن لطف و صفای تو

‏                ثبت است در جریده عالم دوام ما

جمعی از فرزندان داغدارت، پدر عزیز