بازگشت به صفحه اول

از عصرنو

 
 

نامه پنج شخصيت های سياسی و فرهنگی به کوفی عنان ، دبير کل سازمان ملل متحد

نگرانی عميق خود را از اتخاذ سياست های مداخله جويانه آمريکا، اعلام می داريم

 جناب آقای کوفی عنان، رئيس سازمان ملل

با احترام، ما امضا کنندگان اين نامه، پناهندگان سياسي و مهاجران تبعيدي ايراني که به دليل اجبار هاي سياسي ناشي از استقرار حکومت مذهبي و استبداد برخاسته از آن، ناچار به ترک ميهنمان شده ايم، مراتب نگراني عميق خود را از اتخاذ سياست هاي مداخله جويانه آمريکا در مورد تجاوز نظامي به سرزمينمان ايران، اعلام مي داريم.

ما از جمله نخستين قربانيان حکومت ديني ايران هستيم که در دوران تبعيد هيچگاه از تلاش و کوشش براي برچيده شدن آن و جانشيني حکومتي که انسان ايراني در آن از شان و منزلت درخور برخوردار باشد، غافل نبوده ايم.

شمار قربانيان ترورهاي حکومت اسلامي ايران در جامعه ايرانيان تبعيدي از يک سو و شمار نشريات و تشکيل مجامع و گردهم آئي ها که همين جامعه تبعيدي در سرزمين هاي نا آشنا در مخالفت و در آگاه سازي جامعه ايراني از ماهيت حکومت ديني ايران، در خارج و داخل کشور به انتشار و انجام آن مبادرت کرده است، شاهد اين ادعاست.

ما امضا کنندگان اين نامه، حکومت اسلامي ايران را به عنوان نماينده جامعه ايران، به رسميت نمي شناسيم. بنابراين خواهان مبارزه پيگير و بدون خشونت مردم ايران براي برچيدن آن به دست مردم ايران بوده و هستيم.

از اين رو يقين داريم که:

تجاوز و مداخله نظامي هر کشوري به ايران صرف نظر از تحقير و اهانت به وجدان تاريخي و اجتماعي جامعه ما، اقدامی است ماجراجويانه و نابخردانه که تنها و تنها به سود دستگاه حکومت ديني ايران و تدام خشونت آن تمام خواهد شد.

تجاوز و مداخله نظامي در ايران، به دستگاه سيه کار حکومتي امکان خواهد داد تا خواست مشروع استقلال طلبانه مردم را با دين خود ساخته حکومتي پيوند زنند و از اين رهگذر، بر عمر اعمال نامشروع حاکميت خود بيفزايند.

عاليجناب! ما از شما و از همه وجدان هاي بيدار جامعه جهاني براي خروج از بن بستي که ما ايرانيان صد سال است، در چهارچوب منشور سازمان ملل متحد و اعلاميه جهاني حقوق بشر، در راه آن تلاش مي کنيم، طلب کمک مي نمائيم.

ما از همه دولت ها نيز مي خواهيم که چنانچه مدعي دلسوزي براي پاي گيري دمکراسي در جهان هستند، به جاي مداخله نظامي که نتايج آن را به عيان در عراق شاهديم، به کمک های مشروع و متعارف که سرلوحه آن دست کشيدن از ياوري هاي آشکار و پنهان به حکومت ايران است، عمل کنند.

در چنين شرايطي، اين تنها مردم ايران هستند که مهر پايان حيات اين حکومت را بر طومار آن خواهند زد، بدان گونه که با نظام سلطنتي پيشين ايران عمل کردند.

اين نمايندگان واقعي و منتخب مردم ايران هستند، «و نه چلبي ها و علاوي هاي ايراني آماده بخدمت» که پس از طرد حکومت نامبارک ولايت مطلقه فقيه درباره پرونده روابط سياست خارجي ايران، و حل مسائل مربوط به آفات ناشي از اين رابطه، بر اساس مصالح مردم ايران به مذاکره خواهند نشست.

 

علي اصغر حاج سيد جوادي – باقر مومني – خسرو شاکري – منصور فرهنگ – هوشنگ کشاورز صدر

 

 
 
بازگشت به صفحه اول

رجوع به مطالب مشابه