آقای وزیر اشتباه نشسته‌اید؛ اینجا عرصه فرهنگ است
انتقاد سینماگران به انحلال خانه سینما: ریل قطار شتابان سینما را بی هراس برنچینید
یکشنبه, ۱۸ دی, ۱۳۹۰
کلمه: بدنبال اقدام غیرقانونی وزارت ارشاد در انحلال خانه سینما، نه نفر از سینماگران شاخص سینمای کشور در بیانیه ای نوشته اند: این آب گل‌آلود شده، حاصل طراحی مهندسانی است که با وعده ریل‌گذاری سینمای آرمانی، ریل قطارِ شتابانِ سینما را بی‌هراس از واژگونی برمی‌چینند.
نه سینماگر برجسته کشور که از سابقه داران سینمای دفاع مقدس هستند و خود را مولود انقلاب می دانند، تصریح کرده اند: سخن ما نه خانه سینماست و نه عملکرد آن، که هر چه هست از همه ماست؛ ولی اگر ذره‌ای انصاف و معرفت باشد، می‌داند که غالب این سینمای نجیب، مولود فرزندان نهضتی است که در پاسداری آن جان و مال و آبرو گذاشته‌اند و حاضر نیستند تن به اراده نامیمون و فراقانونی بدهند که هدفش سرکوب استقلال و حریت کسانی است که خود را ملتزم به ارزش‌های آرمانی نظام و قانون اساسی می‌دانند.
دراین بیانیه آمده است: آیا سه سال سکانداری سینما نتیجه‌اش چنین افتخاریست که مقام محترم وزارت فرهنگ در مقابل دیدگان مردم، با لحنی امنیتی خبر از کشف و ضبط و توقیف خانه‌ای را بدهد که دو دهه مامن اهالی سینما بوده است؟ آیا در این مدت بقیه ارکان نظام خواب بوده‌اند؟
این بیانیه به امضای مجید مجیدی، منوچهر محمدی، کمال تبریزی، محمدرضا هنرمند، ابراهیم حاتمی‌کیا، مجتبی راعی، حسن برزیده، سیدرضا میرکریمی و احمدرضا درویش رسیده است.
متن بیانیه به این شرح است:
«یا حافظ یا رافع
ماهی این آب گل‌آلود کجاست؟
عقل و عقلاء که حیرانند.
قانون و قانوندانان هم که تایید نمی‌کنند.
مصلحت این ایام سخت هم که اقتضاء نمی‌کند.
با شان و فرهنگ هم که تناسبی ندارد.
پس چرا این فرمان چند خطی «انحلال»، چنین آشوبی بپا کرده است؟
عزیزان؛ ما یقین کردیم که این میل مرموز، قصدی جز بالا بردن هزینه برای نظام اسلامی ندارد.
این آب گل‌آلود شده، حاصل طراحی مهندسانی است که با وعده ریل‌گذاری سینمای آرمانی، ریل قطارِ شتابانِ سینما را بی‌هراس از واژگونی برمی‌چینند.
آیا سه سال سکانداری سینما نتیجه‌اش چنین افتخاریست که مقام محترم وزارت فرهنگ در مقابل دیدگان مردم، با لحنی امنیتی خبر از کشف و ضبط و توقیف خانه‌ای را بدهد که دو دهه مامن اهالی سینما بوده است؟
آیا در این مدت بقیه ارکان نظام خواب بوده‌اند؟
آقای وزیر اشتباه نشسته‌اید. اینجا عرصه فرهنگ است و این خانه چند روزی میزبان شماست. براستی این ادب مهمانی را از کجا آورده‌اید؟
سخن ما نه خانه سینماست و نه عملکرد آن، که هر چه هست از همه ماست؛ ولی اگر ذره‌ای انصاف و معرفت باشد، می‌داند که غالب این سینمای نجیب، مولود فرزندان نهضتی است که در پاسداری آن جان و مال و آبرو گذاشته‌اند و حاضر نیستند تن به اراده نامیمون و فراقانونی بدهند که هدفش سرکوب استقلال و حریت کسانی است که خود را ملتزم به ارزش‌های آرمانی نظام و قانون اساسی می‌دانند.
باشد که بزرگان و دلسوزان کشور بشنوند و چاره‌ای بیندیشند.
فتوکل علی الله
هفدهم دی ماه یکهزار و سیصد و نود
مجید مجیدی، منوچهر محمدی، کمال تبریزی، محمدرضا هنرمند، ابراهیم حاتمی‌کیا، مجتبی راعی، حسن برزیده، سیدرضا میرکریمی و احمدرضا درویش.»
خانه سینمای ایران، نهاد مدنی سینماگران کشور است که در سال ۱۳۶۵ و در پس مصوبه مجلس مبنی بر اختصاص ۲٪ ار درامد فروش سینما جهت بهبود وضعیت رفاهی و صنفی شاغلان سینما تاسیس شد. سه سال بعد هیات موسس خانه سینما با حضور مدیران دولتی راه اندازی شد. خانه سینما به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران، فعالیت خود را از سال ۱۳۷۲ آغاز کرد.
دولت احمدی نژاد که سر خوشی با نهادهای قانونی ندارد از ابتدا در صدد بدست گیری این نهاد مدنی بود.
حمایت قاطع هنرمندان از نامزدی میرحسین موسوی و تحریم شرکت در جشنواره سینمایی فجر موجب شد که فشار بر خانه سینما افزایش یافته تا جایی که روزنامه کیهان هم به کمک دولتیان آمد.
از سوی دیگر ، جواد شمقدری، معاون سینمایی وزیر ارشاد، اظهاراتی علیه سینماگران مستقل و به ویژه خانه‌ی سینما بیان کرد و گفت: «از دید معاونت سینمایی، امروز خانه سینما جایگاه قانونی ندارد. امروز خانه سینما تبدیل به یک مؤسسه خصوصی شده که در اختیار چند نفر است. سال آینده یک دفتر ویژه برای ارتباط با صنوف سینمایی تعریف خواهیم کرد.»
اما مسجد جامعی معتقد است: خانه سینما نهادی قانونی است که قریب ربع قرن سابقه دارد و زمینه‌ساز شکل‌گیری سایر تشکل‌های فرهنگی و هنری از جمله خانه هنرمندان، خانه تئاتر، خانه موسیقی، خانه شاعران، انجمن هنرمندان نقاشی، انجمن هنرمندان گرافیک و نظایر آن بوده است.
بهمن فرمان آرا نیز در انتقاد به این اقدام سیمرغ بلورینش را پس داده است.
از: کلمه
