اسدالله عسگراولادی رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین اوایل بهمن ماه هشدار داد که در صورت ادامه سیاست‌های ارزی کشور، ایران به زودی با قحطی روبرو خواهد شد. این اظهارنظر، خشم بسیاری از مسئولان ایرانی را برانگیخت. عسگر اولادی یک هفته بعد مجبور شد حرف خود را پس بگیرد. اما نشانه‌های واقعی کمبود و گرانی کمرشکن مواد غذائی از هم‌اکنون آشکار شده است.

روزنامه آلمانی فرانکفورتر روندشاو در گزارشی می‌نویسد: «در ایران احتمالا به زودی ضروری‌ترین چیزها کمیاب می‌شود. اقتصاد زمین خورده است. مشکل اصلی کشور، نه تحریم نفتی، بلکه تحریم مالی است.»

مقصر کدام است؟ تحریم‌ها یا سیاست‌های دولت؟

فرانکفورتر روند‌شاو پس از اشاره به قطع صدور روغن نخل مالزی، که برای تولید روغن نباتی در ایران مورد نیاز است، می‌نویسد که ایران بهای ۲۰۰ هزار تن برنج را به هند بدهکار است و بازرگانان تایلند، ویتنام و پاکستان دیگر حاضر به معامله اعتباری با شرکای ایرانی خود نیستند. از سوی دیگر اوکراین نیز صدور ذرت به ایران را به نصف کاهش داده است.

از دید کارشناسان اقتصادی، تشخیص این که چه مقدار از مشکلات فعلی ایران ناشی از تحریم‌های اقتصادی و چه مقدار از آن حاصل سیاست‌های اقتصادی نادرست دولت است، کار ساده‌ای نیست. اما بیشتر آن‌ها بر این باورند که تحریم‌ها، تنها مشکلاتی را تشدید کرده که اقتصاد ایران از مدت‌ها پیش با آن روبرو بوده است.
از: دويچه وله