در جنگ ایران و عراق با شتشوی مغزی کودکان دانش آموز آنها را به جبهه اعزام می کردند و گاهی وقتها برای پاک کردن سریع میدان های مین آنها را روی میدان های مین می فرستادند. در جنگ ایران و عراق به گفته رفسنجانی ۳۶ هزار دانش آموز کشته شدند (رجوع شود به ویکیپدیا). جنگی به واسطه بی سیاستی ۸ سال ادامه یافت و بیش از یک میلیون کشته و چند میلیون زخمی و صد ها میلیارد دلار خسارت برجای گذاشت، و برای مردم جز بدبختی حاصلی نداشت.
بچه ها داوطلب میشدند:۱۵ساله… ۱۶ساله… ۱۴ساله… شاد و شیرین و ذکرگویان… سحرگاه و صحرای مین و آنها مثل غنچه های بامدادیِ چمن که در دَمدمه های صبح، آماده بازشدنند و پرپرشدن و پرگشودن. از روی مین ها میگذشتند و چشمها دیگر نمی دید و گوشها دیگر نمی شنید و لحظاتی بعد، گردوغبار، که فرو مینشست، هیچ نبود!… جز تکه های گوشت و استخوان در گوشه و کنار صحرا، هر تکّه یی بر سنگی چسبیده… بدنهای خردسال بچه ها، تکه تکه، ریزه ریزه، و ذرّه ذرّه… بر اطراف دشت پاشیده… حالا، گاه بچه ها پیش از عبور و پای گذاشتن بر مین، پتو بر خویش میپیچند و میغلتند تا تکّه ها و پاره ها… چندان پراکنده نشوند که نتوان فراهم آورد و به پشت جبهه انتقال داد و بر سر دستها برد…»
روزنامه اطلاعات، ۱۱ اردیبهشت ۶۲
کودکی زیر ۱۸ سال در عملیات کربلای ۵
کودکان اسیر در جنگ ایران و عراق
در دبیرستان موسوی دانش آموزان درس «شهادت» میآموزند
روزنامه اطلاعات ۱۲ اسفند۶۱
