آقای جمشید شید مهر در صفحه فیس بوک خود نوشته اند: با همت و بزرگواری یکی از هموطنان عزیزِ ما، یادگاری از دکتر محمد مصدق بر فراز قله دماوند حمل و در آنجا نصب شد. به امیدی که نام و یاد همه بزرگان ایران زمین بر مرتفع‌ترین و بلندمرتبه‌ترین قله‌هایِ قلب و روحِ همه ایرانیان جای گیرد. جا دارد از این دوست عزیزِ کوهنورد و بزرگوار تشکر مجدد داشته باشیم که قبل از سفر ایده کار را با ما در میان گذاشتند و بعد از بازگشت عکس‌ها را در اختیار ما قرار دادند.
.درود و افرین و تبریک بسیار به خاطر این اقدام ایرانی و ملی . افتخار بر شما . ارزو کنیم این اقدامی باشد برای شکست اهریمن واشغالگران اسلامی.سر فراز و اباد ازاد باد ایران .
این تابلو به دلیل اینکه هیچ ارتباطی با قله دماوند ندارد در قله دماوند شکسته شد و سوزانده شد
دلیل اینکار نیز محافظت از محیط زیست دماوند و درس عبرتی برای سایر دوستان که قله دماوند رو با نمایشگاه هنرهای تجسمی اشتباه نگیرند
به طور اتفاقی امروز این تابلو را در عکس پروفایل یک کوهنورد دیدم. داشتم سرچ می کردم چی نوشته. متاسف شدم برای خودم، مردم آگاه و کشورم با تمدن چندهزارساله که کوردلان حتی از نوشته های بزرگمرد تاریخ ایران در کوه هم هراس دارند آن را به آتش می کشانند جالب اینکه دم از حفاظت از محیط زیست می زنند در حالیکه که چوب با طبیعت همگون هست. اگر رگ غیرتان بالا زده بروید زباله ها و بطری های آب معدنی رها شده در محیط زیست در جاده ها و کوه ها را پاکسازی و جمع آوری کنید تا فقط به فکر تخریب و سوزاندن باشید. افراد مدعی حفاظت محیط زیستی که این عمل زشت را انجام داده اند بدانند آنها با سوزاندن یک چوب بیجان محیط زیست را آلوده کرده اند ولی از طرفی با این آتش افروزی یاد دکتر مصدق را در دلها و خاطره ها زنده کردید.
چه خوش گفت سعدی
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد