گزارش‌گران بدون مرز از مسئولان جمهوری اسلامی ایران می‌خواهد در این باره به شکل رسمی تحقیق و بررسی کنند و نتایج انرا برای عموم انتشار دهند. جامعه جهانی نباید اجازه دهد جنایات رژیم در زندان‌ها ادامه یابد و مسئولان آن از مصونیت از مجازات برخودار باشند.
جمهوری اسلامی ایران یکی از نمونه های بارز چیرگی مصونیت از مجازات در جهان است. تاکنون برای کشته شدن زندانیان عقیدتی در زندان و از این میان روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی، هیچ‌گاه پرونده‌ای قضایی برای تحقیق و بررسی گشوده نشده است و هیچ کدام از مسئولان این جنایات مجازات نشده‌اند.
پاریس- ۱۸ ابان ۱۳۹۱ – گزارش‌گران بدون مرز با تاسف از خبر درگذشت وب‌نگار زندانی، ستار بهشتی در تاریخ ۱۶ آبان ماه مطلع شده است. خانواده وی در این روز از سوی پلیس احضار و به آنها اعلام شده بود که روز بعد برای تحویل پیکر فرزندشان به پرشکی قانونی کهریزک مراجعه کنند. به نظر می‌رسد وی بر اثر اعمال خشونت به هنگام بازجویی به قتل رسیده باشد.
ستار بهشتی کارگر و فعال سیاسی ۳۵ ساله، در تاریخ ۹ ابان ماه ۱۳۹۱ در منزلش از سوی پلیس فتا ( پلیس فضای تولید و تبادل اطلاعات) به اتهام “اقدام علیه امنیت ملی از طریق فعالیت در شبکه اجتماعی و فیس بوک” بازداشت و به مکانی نامعلومی منتقل شد.
به گفته‌ی نزدیکان خانواده، در تاریخ ۱۷ آبان ماه پیکر این وب‌نگار بدون آنکه اعضای خانواده‌اش بتوانند برای آخرین بار او را ببینند، از سوی ماموران امنیتی به خاک سپرده شده است. خانواده تحت فشار شدید ماموران امنیتی مجبور به دادن اجازه دفن شدند. همچنین خانواده از سوی ماموران تهدید شده است که در این باره با رسانه‌ها صحبت نکنند. به گفته همین نزدیکان ستار بهشتی به عنوان فعال سیاسی برای پلیس شناخته شده بود و در سال ۱۳۸۲ در ارتباط با اعتراضات دانشجویی دستگیر و مدتی را در بازداشت بسر برده بود. پلیس در باره مرگ وی رسما توضیحی نداده است، اما بنا بر اطلاعاتی که به دست ما رسیده است وی بر اثر فشارهای ناشی از بازجویی ماموران پلیس امنیت جان سپرده است.
گزارش‌گران بدون مرز از مسئولان جمهوری اسلامی ایران می‌خواهد در این باره به شکل رسمی تحقیق و بررسی کنند و نتایج انرا برای عموم انتشار دهند. جامعه جهانی نباید اجازه دهد جنایات رژیم در زندان‌ها ادامه یابد و مسئولان آن از مصونیت از مجازات برخودار باشند.
جمهوری اسلامی ایران یکی از نمونه های بارز چیرگی مصونیت از مجازات در جهان است. تاکنون برای کشته شدن زندانیان عقیدتی در زندان و از این میان روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی، هیچ‌گاه پرونده‌ای قضایی برای تحقیق و بررسی گشوده نشده است و هیچ کدام از مسئولان این جنایات مجازات نشده‌اند.
در تیر ماه ۱۳۸۲ زهرا (زیبا) کاظمی خبرنگار ایرانی‌تبار کانادایی در حین عکس‌برداری از تجمع خانواده‌های زندانیان در مقابل زندان اوین بازداشت شد. این روزنامه‌نگار در مدت بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در اثر ضربات وارده در ۲۰ تیر ماه در بیمارستان نظامی بقیه‌الله اعظم جان سپرد. پس از تلاش اولیه در پنهان کردن علت واقعی مرگ وی، مقامات رسمی ایران در ۲۵ تیر اعلام کردند که زهرا کاظمی در اثر ” ضربه ی مغزی ” در گذشته است. پیکر زهرا کاظمی با تعجیل بسیار چهارشنبه اول مرداد ماه ۱۳۸۲ بر خلاف خواست پسرش استفان هاشمیان که در کانادا اقامت دائم دارد، در شیراز به خاک سپرده شد.
امید رضا میرصیافی، در تاریخ ۱۹ بهمن ۱۳۸۷ بازداشت و به زندان اوین انتقال داده شد. ۸ اسفند ماه در اثر افت شدید فشار خون به درمانگاه اندرزگاه شماه ۷ زندان اوین منتقل شد. و سپس به بهداری زندان اوین و در آنجا سه ساعت طول کشید تا به بیمارستان لقمان حکیم منتقل شود. یک ساعت بعد پزشکی قانونی مرگ امیدرضا میرصیافی را به علت ” مسومیت دارویی ” در اثر خوردن ۵۰ قرص ( پراپرانولول) ثبت می‌کند. روز بعد پیکر وی به خانواده برای خاکسپاری به خانواده تحویل داده می‌شود، اما علیرغم درخواست خانواده و وکیل وی، کالبد شکافی مستقل انجام نمی‌شود. ۲۹ اسفند پیکر وب‌لاگ‌نویس جوان در گورستان بهشت زهرا به خاک سپرده می‌شود.
هدی صابر، همکار مجله توقیف شده‌ی ایران فردا در تاریخ ۱۲ مرداد ماه ۱۳۸۹ برای سومین بار در کمتر از ده سال، بازداشت و روانه زندان شده بود. روز جمعه ۲۰ خرداد ۱۳۹۰ هدی صابر با تاخیر بسیار و پس از تحمل چندین ساعت درد به بیمارستان انتقال داده شد. متاسفانه تلاش پزشکان به نتیجه نرسید و این زندانی سیاسی نیز بر اثر اهمال مقامات زندان در روز شنبه ۲۱ خرداد جان باخت. به گفته‌ی همبندان این روزنامه‌نگار در بند ۳۵۰ زندان ” وی در بهداری زندان اوین مورد ضرب و شتم و توهین قرار گرفته بود. ” هدی صابر از تاریخ ۱۲ خرداد در اعتراض به قتل هاله سحابی در اعتصاب غذا بسر می‌برد. هاله سحابی، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان، در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۹۰ به هنگام بدرقۀ پیکر پدرش عزت‌اله سحابی، یکی از رجال سرشناس ایران، که دو روز پیشتر به مرگ طبیعی در گذشته بود، مورد حمله‌ی ماموران امنیتی ایران قرار گرفت و بر اثر ضربه‌های وارد شده از سوی یکی از ماموران اطلاعاتی کشته شد.
“ما خواهان اجازه یافتن احمد شهید گزارش‌گر ویژه سازمان ملل برای بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران، برای ورود به کشور هستیم تا بتواند پیرامون این قتل‌ها به شکل مستقل تحقیق و بررسی انجام دهد.”