پس از عرض سلام و تحیات انتخاب شما به عنوان رییس جمهور ایالات متحده امریکا را تبریک و تهنیت عرض مى نمایم. امیدوارم در طول چند سالى که به عنوان رییس جمهور امریکا در خدمت تان خواهیم بود، هم شما از ما ایرانى هاى عزیز راضى باشید، هم ما از شما رییس جمهور گرامى امریکا راضى باشیم و هم خداوند عالمیان از هر دوى ما راضى باشد، ان شاءالله!
اما غرض از مزاحمت و تصدیع، نامه اى ست که اخیرا سى تن از ایرانیان فعال و غیر فعال سیاسى، خطاب به جناب عالى نوشته اند و ارسال نموده اند و این نوشتن و ارسال نمودن، موجب ایجاد ناآرامى در میان اهل سیاست و قلم ایران -واقع در نشانى www.facebook.com- شده است.
این نامه، بیانگر بسیارى از مشکلات و گرفتارى هایى ست که ما ایرانیان عزیز گرفتار آن هستیم -البته نه آن گرفتارى هایى که در خودِ نامه آمده!- و چون احتمال دارد شما پرزیدنت گرامى هم ناخواسته تووى این چاله اى که ماها براى سرگرمى سیاسى خود مى کَنیم بیفتید، لذا وظیفه ى انسانى خود مى دانم که پیش از با مخ تووى چاله افتادن و افشون پریشون شدن به خاطر پیچیدگى هاى مسائل مردم ایران خاصه اپوزیسیون گرامى، خدمت تان برخى نکات را معروض دارم.
یکى از محاسن بسیار بزرگ این نامه این بود که مجددا به ما نشان داد، ما ایرانیان عزیز، اصن برایمان مهم نیست که محتواى نامه چیست و چرا نوشته شده است. براى ما مهم است که این نامه را چه کسى به چه کسى نوشته است. اگر آن «کس» رفیق ما باشد، مى گوییم به به! عجب قشنگ نوشته است! اگر آن «کس» رفیق ما نباشد، ساکت مى مانیم و انگار نه انگار که نامه اى نوشته شده و اصن به ما چه که نامه نوشته شده؛ پنج روز دیگه این هم مثل خیلى از نامه هاى دیگه که قبلا نوشته شده بود از یاد مى رود. اگر آن «کس» دشمن ما یا رقیب ما باشد (که قربونش برم ما ایرونیا در این زمینه رقیب و دشمن کم نداریم) مى گوییم خاک بر سرت با این نامه نوشتن ات! الاغ! آخر آدم واسه ى ترامپ هم نامه مى نویسد و به او مى گوید بیا ما را تحریم کن و فردا حتما به او مى گویند سینما هم برو سیگار هم بکش و بمب اتم رو سر ما بینداز! واقعا چه نادانانى هستند امضاء کنندگان این نامه.
من امروز یک چیز دیگر هم به خاطر این نامه نگارى دیدم که برایم خیلى خیلى خیلى جالب بود و در سى و هشت سال گذشته چنین چیزى ندیده بودم و تصور مى کنم این اتفاق در اثر جهش ژنتیکى بعضى از نیمچه مخالفان سیاسى حکومت ایران رخ داده باشد و آن این که مشاهده کردم کسى چیزى در مذمت امضا کنندگان نامه نوشته ولى گفته است که این مذمت به استثناى دو نفر مى باشد چون آن ها بچه هاى خوبى مى باشند! یعنى کل نامه بد، ارسال نامه بد، بیست و هشت امضا کننده نامه بد، ولى دو نفر امضا کننده نامه چون رفیق ما هستند، خوب! ما همچین چیزى تا حالا تووى عمر سیاسى مان ندیده بودیم که الحمدلله به میمنت انتشار این نامه دیدیم.
خب. تا اینجاى عرایض من، فقط جنگ و دعوا، میان دوستداران و دوستنَداران امضا کنندگان و شخص حضرت عالى بود و اصن کسى خودِ نامه را نخواند که بدانیم نویسنده و امضاکننده چه مى گفته و چه مى خواسته. مخالفان نامه گفتند: بع! نمى دونى چى نوشتن؟! نوشتن که ترامپ بیا مردم ایران را تحریم کن و فردا هم بیا رو کله ایرانیان بمب بنداز! خاک بر سرا -البته به استثناى دو نفر که من تشخیص مى دهم محترم مى باشند-!
موافقان نامه گفتند: بابا ما گفتیم ترامپ جان! بیا سپاه و «بیت خامنه اى» (که مثل وایت هاوس شما، «خامنه اى هاوس» نام دارد) را تحریم کن. این چه ربطى به مردم ایران دارد؟!
عالیجناب ترامپ!
نامه آنجا، انگلیسى اش آنجا، فارسى اش آنجا، همه چیز و کلمه به کلمه اش آنجا، ولى یک نفر از موافقان و مخالفان، آن را درست حسابى نخواند ببینیم موضوع نامه چیست و کى راست مى گوید کى دروغ. با اجازه ى شما من هم این نامه را نخواندم! وقتى دیگران دارند همدیگر را به خاطر محتواى نخوانده ى آن، اینجورى جر وا جر مى کنند، من که نه سر پیازم، نه ته پیازم، براى چى آن را بخوانم؟!
همه ى این ها را گفتم که بگویم، اگر به محض تشریف فرمایى تان به کاخ سفید، یا به دست گرفتن سکان اقیانوس پیماى ایالات متحده در دستان خودتان از طریق اتاق کنترل واقع در منزل شخصى، پرونده ى ایران را جلوى شما باز کردند و دیدید که همه چیز در این پرونده قاطى پاطى است و اصلا معلوم نیست که کى به کى و چى به چى ست، اِشکال از پرونده و منشى هاى شما نیست بلکه ما ایرونیا این جورى هستیم که هیچ کس جز خودمان از کار خودمان سر در نمى آورد.
لذا ضمن آرزوى تندرستى براى جناب عالى و بخصوص همسر عزیز و نازنین تان و همچنین دختر خانم زیبا و مهربان تان، به شما اطمینان مى دهم که ما ایرونیا اگر این خصائص نادر اجتماعى و سیاسى را نداشتیم، نه نیازى به تحریم جناب عالى بود، نه به انداختن بمب اتم بر سر مردم گیر افتاده در میان چندین و چند جناح موافق و مخالف. همه چى خود به خود درست مى شد و این حکومت هم به دست مردم ایران به زباله دان تاریخ سپرده مى شد. ولى نه که این خصائل زیبا و باستانى همیشه با ماست لذا ممکن است شما هم گیج شوید که حالا من وسط اینا چه خاکى سرم کنم؟! هیچى شما برو به همان مسائل داخلى خودتان بپرداز، فقط به این مشاوران تان که گاه خواهان باقى ماندن نظام فعلى هستند و هر چه هم بودجه هست از طریق این دوستان، بین مخالفان حکومت اسلامى که چندان هم مخالف نیستند و اگر درست بنگریم اصن مخالف نیستند فقط مى گویند حکومت اسلامى، ما را دوباره تووى عرصه ى قدرت وارد کند و ما برگردیم سر خانه زندگى مان و هر کاره اى که بودیم دوباره همان کاره شویم تخس مى کنند، بله، به این مشاوران گرامى بفرمایید یا لطف کنند به خاطر مردم ایران، و حتى مردم امریکا، از کمک کردن به این جور مخالفان اکیدا خوددارى نمایند و کلاً به هیچکس کمک مالى و رسانه اى و ماهواره اى و غیره نکنند، تا ما ترتیب حکومت اسلامى را خودمان بدهیم، یا اگر پول – مول زیادى و چمدان خوب و مرغوب دارید مى خواهید به مخالفان حکومت اسلامى کمک کنید، خب، به مخالفان واقعى و واقع گرا کمک کنید، نه هارت و پورت چى هاى فرصت طلب. در مورد تحریم و این ها هم که قبلا نوشته ایم و باز هم مى نویسیم و شما هم ایشاللا آن ها را خواهید خواند و ما ایرونیا را بهتر خواهید شناخت.
با عرض احترامات فائقه
ف. م. سخن
از: گویا