خوب نگاهش کنید:
در رخسارش هیچ اثری از شرم نیست
و نه پشیمانی از آن چه کرده است.
او آدم کشته است
نه یک بار
نه دو بار
بلکه چندین بار
در کمال خونسردی
نه در یک درگیری
یا در حال مستی
یا عصبانیت
یا تحریک قربانی
بلکه با عمد و قصد تمام
و بی‌رحمانه
آدم کشته است
داعش‌وار
– قربانیان او همه دست بسته و بی دفاع بوده‌اند –
و اکنون این جا ایستاده است
بدون کمترین احساسی
از گناه
از پشیمانی
از شرم
یک آدم‌کش به تمام معنا حرفه‌ای
او از ما است
و ما از او هستیم
او را ما پرورانده‌ایم
و آدم‌کش کرده‌ایم
و اکنون ما و او به تماشای هم ایستاده‌ایم
و خود را در آینه یک دیگر می‌بینیم:
– تصویر «ما»ی آدم‌کش در چهره او.
او به چهره ما خیره است
و آماده
که باز هم آدم بکشد….
******
اعدام کننده را می‌گویم
و نه اعدامی را.
از: گویا