سایت ملیون ایران

“چرا تلویزیون سند محکمی علیه سیدامامی نشان نداد؟”

یک نماینده مجلس با انتقاد از ورود صداوسیما به پرونده اتهامی کاووس سیدامامی و قصور دستگاه‌های امنیتی و قضایی می‌گوید، اگر او جاسوس بود چرا نسبت به حفظ جانش اقدام نشد؟ خانواده سیدامامی در انتظار نتیجه کالبدشکافی هستند.

غلامعلی جعفری ایمن‌آبادی، نماینده رشت و نایب رئیس فراکسیون ولایی می‌گوید باید به کوتاهی دستگاه‌های امنیتی و قضایی در موضوع کاووس سیدامامی و همکارانش رسیدگی شود.

خبرگزاری ایلنا، چهارشنبه دوم اسفند به نقل از ایمن‌آبادی نوشت: «فرض می‌گیریم آقای سیدامامی به طور قطع جاسوس کددار موساد یا سیا بوده باشد. چطور نمی‌توانیم از جان او محافظت کنیم؟ یعنی نمی‌شد حدس زد آدمی که گفته می‌شود با مارمولک اطلاعات هسته‌ای را جمع آوری می‌کند می‌تواند در زندان و بازداشت دست به خودکشی بزند؟»

نماینده رشت می‌گوید اتفاقی که برای کاووس سیدامامی افتاده، برای مجموعه نهادهای کشور نباید به اندازه سرسوزنی جای پذیرش داشته باشد: «در ماجرای آقای سیدامامی می‌توان به بسیاری از دستگاه‌ها ایراد گرفت اما شخصا ایراد اصلی را متوجه دولت می‌دانم چرا که مطابق منشور حقوق شهروندی تهیه شده توسط خود این دولت، قدمی برنداشته‌اند.»

ایمن‌آبادی به طور مشخص وزارت اطلاعات و دولت را عامل قصور در پرونده سیدامامی دانسته است: «جالب‌تر هم اینکه وزارت اطلاعات ما که نهاد تخصصی ضدجاسوسی است، خیلی در جریان نیست. این هم باز توقع ما از دولت است. اینکه دستگاه مسئول برخورد با جاسوسی، در جریان این پرونده نباشد، اصلاً قابل پذیرش نیست.»

نماینده رشت با انتقاد از پخش فیلم صدا و سیما در اثبات اتهام “جاسوسی” سیدامامی می‌گوید، چرا تلویزیون به جای تصاویر زندگی خصوصی، اسناد متقن را نشان نداد: «در گزارش صداوسیما گفته شد آقای سید امامی جاسوس بوده، به‌طور سیستماتیک و سال‌ها این کار را می‌کرده و در نهایت هم اصلاً ماموریت داشته که باعث خشکسالی شود. بعد هم این‌ها روی تصاویری بی‌ربط و حتی خارج از حوزه اخلاق گذاشته شد که در بسیاری از آنها افراد و خود مرحوم سید امامی حتی لباس مناسب هم نداشتند. وقتی این کار را می‌کنید برای منِ مخاطب این سوال پیش می‌آید که چرا صداوسیما به خودش اجازه می‌دهد که خصوصی‌ترین عکس‌ها و تصاویر این فرد را نشان دهد اما سند محکمی برای ادعاهای خود درباره فعالیت‌های وی و همکارانش ارائه نمی‌کند؟»

ایمن آبادی می‌گوید برای نمایندگان مجلس هزار و یک سوال بی‌جواب وجود دارد و افکار عمومی نیز در این زمینه اقناع نشده که اگر شبکه‌ای از سال ۱۹۹۱ در ایران فعال بوده، چرا دستگاه‌های امنیتی در این سال‌ها نظاره‌گر بوده‌اند.

سکوت وزارت اطلاعات

نایب رئیس “فراکسیون مستقلین ولایی” در انتقادهایش از دستگاه‌های مختلف، نامی از “اطلاعات سپاه” نیاورده اما بازداشت و بازجویی از فعالان زیست محیطی که دادستانی آن را “پروژه جاسوسی” معرفی کرده است، زیر نظر اطلاعات سپاه انجام گرفته است؛ سازمانی که پس از انتخابات ۱۳۸۸و از تجمیع معاونت اطلاعات سپاه و چند واحد اطلاعاتی دیگر تشکیل شده و موازی با وزارت اطلاعات و زیر نظر حسین طائب کار می‌کند.

با بالا گرفتن پرسش‌ها درباره مرگ مشکوک کاووس سیدامامی در زندان، حسن روحانی، تیمی چهارنفره متشکل از معاون حقوقی خودش و وزیران اطلاعات، کشور و دادگستری را مامور پیگیری “حوادث ناخوشایند” در زندان‌ها کرده است.

وزارت اطلاعات هنوز درباره مرگ سیدامامی و اتهامات دادستانی موضعی نگرفته و سکوت کرده است.

عباس جعفری دولت‌‌آبادی، دادستان تهران اعلام کرده که سیدامامی و تیم دستگیر شده، با هدایت افسران اطلاعاتی سیا و موساد ماموریت‌های سه‌گانه‌ای را شامل موضوعات زیست محیطی، نفوذ در جامعه علمی ایران و جمع‌آوری اطلاعات از اماکن حساس و حیاتی از جمله پایگاه‌های موشکی کشور دنبال می‌کردند.

علی مطهری، نایب رئیس مجلس دهم، شنبه ۲۸ بهمن در همین زمینه گفته بود: «نهاد رسمی که پاسخگوی مجلس است وزارت اطلاعات است و ما می‌توانیم از آن به طور رسمی و غیررسمی توضیح بخواهیم، آن‌ها باید در این باره توضیح بدهند، ما که نمی‌توانیم از اطلاعات سپاه توضیح بخواهیم. وزارت اطلاعات تاکنون یک کلمه هم در این باره صحبت نکرده و این خوب نیست. ضمن این‌که رسیدگی به مساله جاسوسی کار تخصصی وزارت اطلاعات است و آن‌ها باید در این باره صحبت کنند. این‌که سکوت کنند کار درستی نیست.»

آزردگی خانواده سیدامامی

آرش کیخسروی و پیام درفشان، وکلای خانواده سیدامامی از صدا و سیما به خاطر پخش فیلمی از زندگی خصوصی کاووس سیدامامی با تاکید بر “جاسوسی” او شکایت کرده‌اند. کیخسروی می‌گوید اقدام صداوسیما و برنامه ۲۰:۳۰ در پخش آن برنامه خلاف نص صریح قانون است و هتک حرمت متوفی و خانواده ایشان محسوب می‌شود.

نایب رییس نخست فراکسیون مستقلین ولایی مجلس هم با انتقاد از پخش این فیلم گفته است: «ببینید اینکه کسی در فلان مهمانی بوده یا یک‌جور خاصی لباس پوشیده که نمی‌تواند مدرک برای جاسوسی باشد. مضافاً اینکه این‌ها مسائل خصوصی یک فرد هستند و انتشار فیلم آن، علی‌الخصوص بعد از فوت او و درحالی که دست خودش از دنیا کوتاه است و امکان دفاع بستگان و وکلا در صداوسیما وجود ندارد، اصلاً کار اخلاقی و شرعی نیست. در این فقره صداوسیما اخلاق اسلامی، دینی و معرفتی را رعایت نکرد. ضمن اینکه به حجم شبهات هم افزوده شد.»

در بخشی از فیلم ادعا شد که زیرزمین‌های خانه‌های سیدامامی در منطقه دروس تهران از طریق زیرزمین به هم وصل بودند. آرش کیخسروی، وکیل این خانواده به روزنامه شرق می‌‌گوید: «خانه‌های مدنظر آنها متعلق به خاندان سیدامامی (سه برادر و یک خواهر) است و بر حسب معماری بنا، زیرزمین خانه‌ها که بالطبع فامیل و از یک خانواده هستند، به یکدیگر متصل است. اما اینکه بخواهیم از این طراحی معماری برداشت جاسوسی کنیم نکته عجیبی است.»

در انتظار نتیجه کالبد شکافی

آرش کیخسروی می‌گوید ابعاد پرونده امنیتی این استاد دانشگاه هنوز روشن نیست و پرونده رویت نشده است. او مدعای رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، مبنی بر خودکشی سیدامامی را نیز رد کرده است. روزنامه شرق به نقل از کیخسروی می‌نویسد: «چطور می‌شود هنوز نتیجه پزشکی قانونی نیامده، مسئله تأیید شود. درباره کالبدشکافی نیز حرف جناب بروجردی درست نیست. خانواده از همان ابتدا درخواست کالبدشکافی داد.»

علاءالدین بروجردی، رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس، پیش‌تر به خبرگزاری فارس گفته بود که خانواده سیدامامی درخواستی برای کالبدشکافی نداشته‌‌ و خودکشی او را تأیید کرده‌اند.

مرگ کاووس سیدامامی، استاد جامعه‌شناسی و فعال محیط زیست در بازداشتگاه اوین، موجی از پرسش نزد افکار عمومی، محافل دانشگاهی و سازمان‌های حقوق بشری ایجاد کرده است. پس از بیانیه‌ها و اعلامیه‌های انجمن‌های جامعه‌شناسی و علوم سیاسی ایران و یادداشت‌هایی که همکاران سیدامامی در این زمینه نوشتند، دو هزار فعال مدنی نیز در نامه‌ای سرگشاده از حسن روحانی خواستند از این مرگ ابهام‌زدایی کند و مشخص شود که مسئول جان زندانیان برعهده چه فرد و ارگانی است و پاسخگو کیست.

در تازه‌ترین واکنش، روز چهارشنبه دوم اسفند، انجمن ایران پژوهشی، طی بیانیه‌ای از مرگ کاووس سیدامامی در زندان اوین عمیقا ابراز تاسف کرد. در همین روز و با گذشت دو هفته، خانواده سیدامامی توانستند مجلس یادبودی برای او در یکی از مساجد تهران برگزار کنند. آنها پیش‌تر اجازه مراسم ختم نیافته بودند.

از: دویچه وله

خروج از نسخه موبایل