تجمع از پیش اعلام شده زنان بمناسبت روز ۸ مارس روز جهانی زن که قرار بود مقابل وزارت کار در تهران برگزار شود در شرایط حکومت نظامی اعلام نشده و دخالت نیروهای سرکوبگر به خشونت کشیده شد و تعدادی از فعالان زن دستگیر و روانه بازداشتگاه های قرون وسطایی شدند
غلظت نظامی بحدی بود که یک حکومت نظامی اعلام نشده در تهران بوضوح به چشم می خورد و مأموران یگان ویژه نیروی انتظامی، پلیس، لباس شخصی‌ها و مزدوران زن از قبل در محل وزارت کار و اطراف و خیابانهای منتهی به آن مستقر و در حالت آماده باش بودند.
به گزارش سایت پرس نیوز خانم مهدیه گلرو یکی از فعالان حقوق زنان در این باره در توئیتر خود نوشته است: «نیروهای سرکوبگر انتظامی و پلیس در تمام کوچه‌ها و روی پل‌های عابر پیاده، اطراف ساختمان وزارت کار مستقر بودند. این میزان از فضای امنیتی باورکردنی نیست حتی اجازه چند لحظه ایستادن را هم به کسی نمی‌دهند. ون‌های مخصوص انتقال زندانی و ون های گشت ارشاد، موتورهای پرسروصدا و وفور لباس شخصی، این است ۸ مارس در ایران ».
فرزانه ابراهیم‌زاده روزنامه‌نگار مقیم تهران نیز در گزارشی به نقل از شاهدان عینی که در صفحه توئیترش منعکس شده است می نویسد: «نیروهای لباس شخصی در حال فیلم گرفتن از تظاهرکنندگان بودند که با اعتراض زنان روبرو می‌شوند. نیروهای انتظامی اقدام به دستگیر کردن تعدادی از زنان کرده و آنها را سوار ون‌های نیروی انتظامی کردند.
فرزانه ابراهیم زاده می‌افزاید: «هرچند حلقه اولیه تظاهرات شکل نگرفت اما چیزی که شاید نکته شاخص تجمع زنان در هشت مارس ۲۰۱۸ شد شجاعت دختران جوان شرکت کننده بود. دختر جوانی از میان جمعیت به سمت لباس شخصی‌هایی که برای دستگیر کردن زنان می‌رفتند می‌دود و با تنه زدن به آنها اجازه جلو آمدن نمی‌دهد. دختر دستگیر نشده.»
زنان تظاهرات کننده پلاکاردهایی با خود حمل می کردند که بر روی آنها نوشته بود: نه به تبعیض جنسیتی، نه به قانون تبعیض آمیز کار، دستمزد عادلانه و برابر برای زنان، آزادی، برابری، عدالت.
نیروهای سرکوبگر انتظامی، پلیس، لباس شخصی‌ها و زنان حزب الهی برای جلوگیری از شکل‌گیری این تجمع و پراکنده کردن جمعیت، زنان را وحشیانه مورد حمله قرار دادند و اقدام به مضروب کردن آنان با استفاده از باتوم و شوکر شدند. در این حمله سرکوبگرانه حداقل ۲۰ زن دستگیر شدند.
گفته می شود نیروهای سرکوبگر از عکس گرفتن و فیلمبرداری از این تجمع با خشونت حداکثر ممانعت می کردند و تعدادی از جوانان را نیز که به حمایت از این تجمع برخاسته بودند را بازداشت کردند و گفته می شود بازداشت شدگان را به کلانتری ۱۳۷ در خیابان گیشا منتقل کردند.
این تجمع با فراخوان شماری از افراد و گروههای فعال در زمینه حقوق زنان قرار بود تحت عنوان “همبستگی برای آزادی، برابری، عدالت جنسیتی” برگزار گردد.
جنبش زنان علیه تبعیض های قرون وسطایی رژیم آخوند از دیر باز علیرغم افت و خیزهایی همواره وجود داشته است، زنان با پرداخت سنگین ترین بها صدای اعتراض خود را به بی عدالتی و سرکوب و نابرابری بلند کرده اند. حجاب اجباری یک نماد سرکوبگری در نظام آخوندی است که تفسیر کننده سلسله ای از ظلم ها و اجحافها علیه زنان ایران است، لیکن زنان در هر دوره ای به شیوه و روشی اعتراض خود را نسبت به این قوانین ضدبشری و زن ستیزانه نشان داده اند و جنبش دختران انقلاب نقطه اوج مبارزات و حرکت زنان در مسیر برابری می باشد که همواره با قبول ریسک ها و خطرات بسیار همراه بوده است.
کاوه آل حمودی
Kaveh179@gmail.com