زندانیان محبوس در قرنطینه زندان امیرآباد گرگان در شرایط نگران کنندهای نگهداری میشوند، وضعیت بد بهداشتی، استفاده از آب چاه و تغذیه نامناسب زندانیان باعث شده بسیاری از آنها دچار امراض گوارشی و کلیوی شوند. در قرنطینه این زندان تنها یک باجه تلفن برای تماس زندانیان وجود دارد که در بیشتر مواقع مشکل دارد. برخورد فراقانونی مسئولین زندان که بعضا با خشونت و ضرب و شتم همراه است شرایط بغرنجی را برای زندانیان به وجود آورده است؛ در این گزارش به طور مفصل به مشکلات زندانیان پرداخته شده است.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندان امیرآباد گرگان محل نگهداری چندین زندانی سیاسی و عقیدتی در سال‌های قبل بوده، از جمله زندانیان سیاسی در این زندان روزبه گیلاسیان و نیما صفار هستند که هم‌اکنون دوران محکومیت خود را در این زندان سپری میکنند.
قرنطینه زندان امیرآباد گرگان ۲۰ اتاق روبه‌روی هم دارد، اتاق‌های قرنطینه فاقد در ورودی بوده و در هر یک از اتاق‌ها ۴ تخت دوطبقه وجود دارد.
بر اساس آمار تخت‌ها قرنطینه زندان امیرآباد گرگان ۱۶۰ نفر ظرفیت دارد که یک اتاق این قرنطینه برای روحانیونی که به دلایل سیاسی و غیر سیاسی به حبس محکوم شدهاند اختصاص داده شده است.
در قرنطینه این زندان قانون تفکیک جرائم در بین اتاق‌ها رعایت نمی‌شود و زندانیان جرائم عمومی، سرقت و … در کنار هم نگهداری می‌شود.
وضعیت بهداشتی قرنطینه این زندان نامناسب توصیف شده، به طوری که آب آشامیدنی زندانیان از آب چاه غیر بهداشتی تهیه می‌شود و این مسئله موجب بروز امراض گوارشی و کلیوی در میان زندانیان شده است.
بهداری قرنطینه نیز فاقد متخصصان پزشکی است و بعضا با تجویز داروهای اشتباه به بیماران، وضعیت زندانیان را با خطر جدی مواجه می‌کند.
در قرنطینه زندان امیرآباد گرگان تنها ۲ دوش برای نظافت زندانیان وجود دارد و همه زندانیان مجبورند از این دو دوش استفاده کنند درحالی‌که آب حمام بسیار سرد است.
قرنطینه این زندان فاقد آشپزخانه و یخچال بوده و زندانیان مجبورند از غذای بی‌کیفیت و نامرغوب زندان تغذیه کنند. همچنین به دلیل نبود یخچال، زندانیان به لبنیات و مواد خوراکی گوشتی و تغذیه سالم دسترسی ندارند.
گزارش شده است که فقدان مددکار دلسوز در قرنطینه این زندان موجب نارضایتی میان زندانیان شده است.
یک زندانی که جدیدا از قرنطینه زندان امیرآباد گرگان آزاد شده و نخواست که هویت‌اش فاش شود در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “مددکار به وضعیت زندانیان رسیدگی نمی‌کند و با زندانیان به صورت سلیقه‌ای رفتار می‌کند”.
در قرنطینه زندان امیرآباد گرگان تنها یک باجه تلفن برای تماس‌های تلفنی زندانیان وجود دارد که در بسیاری از مواقع مشکل دارد و این مسئله دسترسی زندانیان به تماس تلفنی را محدود کرده است.
برخورد مسئولین زندان بسیار خشن توصیف شده، به طوری که گزارش شده مسئولین از اعمال خشونت و ضرب و شتم زندانیان خاطی دریغ نمیکنند.
هواخوری قرنطینه این زندان به طول ۶۰ و عرض ۱۵ متر است و زندانیان مجبورند در ساعات نماز، در هوای سرد زمستان و هوای گرم تابستان در وضعیت نامناسب تا زمان اتمام نماز در محوطه هواخوری زندان باشند، این مسئله موجب نارضایتی سایر زندانیان شده است.
سیستم تهویه هوا در قرنطینه این زندان معیوب بوده و معمولا زندانیان هوای پر از گرد و خاک را استنشاق میکنند.
قرنطینه زندان امیرآباد گرگان تنها یک تلویزیون در قسمت نمازخانه دارد که زندانیان به صورت تشویقی در صورت صلاحدید مسئولان می‌توانند از امکان تماشای برنامه‌های مورد علاقه‌ی خود بهره‌مند شوند.
مصوبه سال ۱۹۵۵ سازمان ملل موسوم به مصوبه ژنو در خصوص استانداردهای لازم برای یک زندان پرداخته است که موارد زیر بر اساس این مصوبه از زندانیان محبوس در قرنطینه زندان امیرآباد گرگان سلب شده است.
زندان‌ها باید امکان رعایت بهداشت فردی را برای زندانی‌ها فراهم کنند.
باید رفتاری توام با انسانیت و حفظ کرامت با زندانیان داشت.
زندان‌ها باید وعده‌های غذایی منظم و مفید برای زندانی داشته باشند تا سلامت افراد در زمان سپری کردن دوران محکومیتشان حفظ شود.
زندان‌ها باید امکانات پزشکی لازم برای مراقبت از زندانی‌ها را داشته باشند.
زندانی‌ها باید امکانات ارتباط با دنیای خارج و کسب اطلاع را داشته باشند و باید در جریان اتفاقات بیرون از زندان بوده و از مطالعه جراید و مجلات روز محروم نشوند.
زندان‌ها باید مجهز به تلفن و وسایل ارتباط جمعی باشند تا زندانی‌ها بتوانند در فواصل زمانی مشخص با افراد خانواده یا دوستانشان در تماس باشند.