بهرام مشیری:
در واقع بهترین میوۀ آزادی و دموکراسی و مشروطه، این درختِ مشروطه، بهترین میوه اش دکتر محمدِ مصدق بوده. و البته خُب دشمنانِ خارجی روی این موضوعِ نفت، اینها که نمیذاشتند که، از روزِ اول به محضِ اینکه صحبت از “استقلال” کرد، و صحبت از “حیثیتِ ملّت” کرد.
شما، عکس هایی هست ببینید چه وضعیتی دارند کارگرانِ ایرانی در همین اهواز و آبادان و مناطقِ نفت خیز، و رستوران ها که راه نمی دادند اونها رو، و انگلیس ها زمینِ گُلف داشتند و همه چیز داشتند، این بدبخت ها کارگرانِ ایرانی با چه وضعیتی زندگی می کردند و اینها، نگفتنی ست واقعاً، توهین و تحقیری که در حقِ ملّت بود. ضمنِ اینکه داشتند ثروتش رو هم به غارت می بُردند، ثروتش رو هم به غارت می بُردند و یک چیزِ خیلی خیلی خیلی اندکی به مردمِ ایران می دادند، که می رفت به حساب دیکتاتور. کسی صورتحسابی به ملّت نداد، توضیحی به ملت هنوز نداده است برایِ بودجۀ نفت.
امروز هم بودجۀ نفت، ببینید این بودجۀ کشور یکسره از نفته، و قریب به یک/سوم اش میره به جیب آخوندها! مستقیم میره فیضیۀ قم و جاههای دیگه. حالا چرا؟
به جهتِ اینکه این “بیتِ رهبری” وحشت داره از آخوند، اون که می گوید “من آیت الله عُظما” نمیدونم فلانی “هستم، مرجعِ شیعه هستم، اگر پول به جیب من نریزید؛ فردا مردم رو علیهِ شما تحریک میکنم”، اینها هم می ترسند خُب. این بودجۀ نفتِ مملکت یک/سوم اش، نمیدونم هشتصد هزار میلیارد، من این ارقام رو هم نمیتونم بفهمم چون با این ارقام کار نکردم، میرود به فیضیۀ قم به اَنحایِ مختلف، “برای نَشرِ آثارِ امام”
کدووووم آثارِ امام؟!!، چه اثری؟
“تحریر الوسیله”
ببینید که خورشیدِ درخشانِ معرفت اونجا طلوع کرده!، در کتاب تحریر الوسیله
این رو ببرید دَرِ یک دانشگاهی، دانشگاه که سهل است، ببرید دَرِ یک، دَمِ یک مدرسه ای، دبستانی، دبیرستانی، تویِ کنگو ببینید این رو قبول می کنند؟. ترجمه اش کنید ببرید بگید “آقا این هم اثرِ امامِ ما ست”، ببینید این رو می بردند نشونِ بچه ها بدَند؟ پرتش می کنند میگند “آقا این [کار رو] نکن، وحشت میکنند بچه ها از [دیدنِ] این [کتاب]”.
ملّتِ ایران چه هزینۀ سنگینی می دهد برایِ نشرِ “آثارِ امام”،
امام که همه چیزِش رو، دیگه اثرش رو نشون داد. حَرفهاش، اعمالِش، گفتارِش، همه چیزش هست. مردمِ ایران این امام رو خوب می شناسند.
“بُکشید دشمنانِ اسلام را”
حالا [منظورش] بچه های ایران [است]
“دور کنید این شیر و خورشیدِ ملعون را”
بودجۀ مملکتِ ایران هنوز از پولِ نَفتِه، یعنی اگه نفت نباشه، بودجه ای هم ندارِه که تنظیم کنه، بگه “بودجۀ سالِ” مثلاً نمیدونم ۴۰۰ “این مقدارِه و از اینجا تأمین شده”، یکسره از نفته.
یعنی چی؟ یعنی که این دیکتاتورها، در این یک قرنِ گذشته هیچ کاری برایِ این مملکت نکردند که در واقع کارِ اساسی باشه، مثلِ کاری که رئیس جمهورِ کُرِه کرد، در دهۀ هفتاد برایِ کُرِه. کره نفت فروش نیست، نفت نداره، گاز هم نداره، تولیدِ صنعتی داره، و این هست که انتها نداره، تمام نمیشه، و روز به روز بهتر میشه.
آخه “نفت فروش” میخواد چکار بُکنه چند سالِ دیگه؟ الان زور میزنه یک میلیون، یک میلیون و نیم [بشکه در روز]، شش میلیون و نیم رسیده به یک میلیون و نیم، عرضِ حدودِ چهل سال، اینها بی نهایت که نیست.
برگرفته از کلیپ
از ۳۴:۳۴ تا ۳۸:۵۱
از: بالاترین