عفیف نعیمی، از از مدیران جامعه بهایی ایران که دهمین سال حبس خود را سپری می‌کند، با پایان دروان مرخصی درمانی جهت ادامه حبس، خود را به زندان رجایی شهر کرج معرفی کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، عفیف نعیمی از مدیران جامعه بهایی که در دهمین سال حبس خود قرار دارد به بیماری‌های متعدد و جدی دچار است. وی که در یک دهه اخیر از دریافت خدمان پزشکی محروم مانده بود، نهایتا در آبان ماه سال گذشته با توجه به استمرار بیماری قلبی و بر اساس نظریه کمسیون پزشکی قانونی و موافقت دادستانی جهت پیگیری امور درمانی خود به مرخصی اعزام شد.
عفیف نعیمی امروز دوشنبه ۳ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۳۰ با پایان دروان مرخصی درمانی، جهت تحمل ادامه حبس خود را به زندان رجایی شهر معرفی کرد.
آقای نعیمی هفته اول آبان ماه ۹۶ در حالی که دهمین سال حبس خود را سپری می‌کرد با توجه به استمرار بیماری قلبی و بر اساس نظریه کمسیون پزشکی قانونی و موافقت دادستانی به مرخصی اعزام شد.
لازم به ذکر است این زندانی طی دوران حبس ده ساله خود مبتلا به هایپو تروفی و چندین بار سنکوب شدند، اما با وجود وخامت شرایط جسمانی‌اش مسئولان نسبت به آزادی ایشان اقدامی نکردند و هر دفعه به دلیل شرایط جسمی و وضعیت حاد آقای نعیمی مکررا از زندان به بیمارستان قلب تهران منتقل شدند. این شهروند بهایی علاوه بر مشکلات قلبی و مواردی مانند مشکل انعقاد خون، به ناراحتی شدید غدد لنفاوی و تورم حاد در ناحیه‌ی گلو نیز مبتلا است. بیماری که به علت عدم رسیدگی پزشکی تشدید شده بود.
آقای نعیمی در طول یک دهه اخیر که در زندان به سر می‌برد در چند نوبت به دلیل وخامت حال به بیمارستان منتقل شده بود.
از مدیران جامعه بهایی سعید رضایی، مهوش شهریاری، فریبا کمال‌آبادی، بهروز توکلی، جمال الدین خانجانی و وحید تیزفهم پس از طی دوران محکومیت آزاد شده‌اند و در حالی که حکم آزادی عفیف نعیمی ۸ اسفند ۱۳۹۶ بوده و ایشان باید همراه دیگر همکارانشان در جمع مدیران جامعه بهاییان ایران (یاران ایران) که دارای یک پرونده و یک حکم بوده‌اند، تاکنون آزاد می‌شدند، در این مدت مسئولان به جای آزادی ایشان در دو نوبت به توقف حکم به مدت ۱۰ ماه اکتفا کرده‌اند و باید مدت ۱۰ ماه دیگر شرایط زندان را تحمل کنند.
لازم به یادآوری است عفیف نعیمی همراه با فریبا کمال آبادی، مهوش ثابت، بهروز توکلی، جمال الدین خانجانی، سعید رضایی و وحید تیزفهم، عضو هیاتی به نام «یاران» بودند که اداره امور اقلیت بهایی را برعهده داشتند.
شش نفر از آنها، در اواخر اردیبهشت ۱۳۸۷ در یورش هم زمان نیروهای امنیتی به منازلشان در تهران دستگیر شدند. یکی از آنان (مهوش ثابت)، پیشتر در اواسط اسفند ۱۳۸۶ در مشهد بازداشت شده بود.
پس از حدود دو سال و نیم حبس انفرادی و بازجویی‌هایی که بدون حضور وکیل و مشاوره حقوقی در بند ۲۰۹ زندان اوین انجام شد، در مرداد ۱۳۸۹ قاضی محمد مقیسه، رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران برای هر یک از متهمان ۲۰ سال حبس تعیین کرد. حکمی که در نهایت به ۱۰ سال حبس در مرحله تجدیدنظر تقلیل یافت.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به‌صورت سیستماتیک نقض شده است.