محمدجواد اکبرین – کلمه
در هفته‌ای که گذشت سه خبر عبرت‌انگیز توجه‌ام را جلب کرد:
۱)روزنامه الوطن سوریه که صاحبش “رامی مخلوف” پسردایی بشار أسد است با انتقاد از سخنان علی‌اکبر ولایتی (مشاور رهبری در امور بین‌الملل) درباره «نقش ایران در نجات حکومت أسد» نوشت: «ولایتی در نقش ایران مبالغه می‌کند/نجات سوریه کار خودمان بود نه ایرانی‌ها! مگر می‌توان با اعزام مستشار جلوی سقوط را گرفت؟ مستشار فقط نقش نظری دارد نه بیشتر».
۲)عراق از این پس برقش را از عربستان تأمین می‌کند چون ایران به علت بحران برق، صادراتش را به این کشور قطع کرده. روزنامه اصولگرای “سیاست‌روز” هم شاکی که «این باعث می‌شود از میدان نفوذ ایران در منطقه کاسته شده و زمینه را برای حضور رقبا و دشمنان فراهم کند». البته سرمقاله‌نویس روزنامه توضیح نداد که این «نفوذ منطقه‌ای» با چه آمده که با رفتنِ برق می‌رود؟!
دارم فکر می‌کنم به نفوذی که با «برق» می‌رود و نظامی که با «رقص» یا «مدل» می‌لرزد و پلیسی که زورش به مدل‌های اینستاگرام می‌رسد و صدها ایرانیِ «مدافع حرم» که فقط برای «نظر دادن» به سوریه رفته بودند و کشته شدند… راستی اصلا ما «فتنه‌گر» و «تحت تاثیر دشمن»! خودتان شرم‌تان نمی‌آید با این سیاست خارجی و داخلی؟
از: گویا