فعالان حقوق بشر گزارش داده اند که محمد مرمضی در تاریخ چهارشنبه ٧ فروردین ١٣٩٢ در شهر حویزه توسط مامورین اطلاعاتی دستگیر شد. محمد فرزند عماره ۳۵ ساله متأهل و دارای دو فرزند متولد روستای ساریه و دارای مدرک لیسانس ادبیات عرب و شغل وی دبیر ادبیات عرب و دینی و قرآن مدارس راهنمائی شهر حویزه در جنوب غربی شهرستان سوسنگرد و ساکن همان شهر می باشد. ایشان یکی از فعالان مدنی و فرهنگی موثر در منطقه است و در بین اقشار مختلف شهر حویزه از احترام زیادی برخوردار است. این روشنفکر عرب قبل از دستگیری برای چندین بار توسط حراست اداره آموزش وپرورش شهرستان حویزه و حراست مرکز استان احضار شده بود و او را از تدریس در کلاس های درس محروم نموده و برای مدتی قبل از بازداشت، وی را مجبور به اشتغال در کانون فرهنگی شهرستان سوسنگرد نموده اند.
بنا به گزارش منابع محلی ، محمد مرمضی، دو ماه قبل از این دستگیری نیز توسط اداره اطلاعات احضار شد و برای دو هفته در بازداشت بود. فعالان حقوق بشر اضافه نموده اند که در مؤرخه پنج شنبه ٨ فروردین ١٣٩٢ معلم دیگری بنام ناجی غوابش ٣٠ ساله شاغل در مدارس شهر حویزه نیز در شهرستان سوسنگرد توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد. غوابش از اهالی روستاى مالکیه سفلى از توابع شهر سوسنگرد که بطرز فجیعی و بطور وحشیانه و دور از انسانیت در معرض دید مردم توسط نیروهای اطلاعاتی از ماشین خود در بازار شهر کشیده و او را به مکان نامعلومی منتقل نموده اند.
روشنفکران و قشر تحصیل کرده جوانان عرب همیشه مورد هجوم نیروهایی اطلاعاتی بوده و تعداد زیادیی از آنها بدلائل فعالیتهای سیاسی و فرهنگی تبعید، اخراج، زندان و یا اعدام شده اند. از معلمان اعدامی می توان محمد علی سواری، ریسان سواری و لفته سیاحی و غیره نام برد از دبیران در بند نیز می توان نام هاشم شعبانی نژاد، هادی راشدی و محمد علی عموری نژاد و دیگران ذکر کرد. همچنین تعداد زیادی از معلمان و دبیران شهرهای عرب بدلایل فعالیتهای مسالمت آمیز تنزیل مزایا و گروه، اخراج و یا به مناطق دور تبعید شده اند.
معلمان عرب علاوه بر آزار و شکنجه در بازداشتگاه های اطلاعات و سپری دوره زندان بعد از آزادی نیز با قوانین هیأت های تخلفات اداری روبر شده و از اشتغال ممنوع و محروم می شوند. علاوه بر این نیز برخورد با فعالیتهای صنفی معلمان عرب در مقایسه با شهرهای دیگر اختلاف زیادی دارد و این فرهیختگان متحمل بیشترین فشارها شده و همیشه با سخت ترین مجازات های هیات های اداری همانند بند ٣٧ ماده ٨ قانون رسیدگی به تخلفات اداری و اشد تنبیها مانند بند (ی) و (ک) ماده ٩ که همان اخراج و انفصال دائم از خدمات دولتی روبرو می شوند.
این فشارها و محدودیتها بر قشر تحصیل کرده، جهت ایجاد رعب و وحشت بین فعالان عرب و جلوگیری از روشن کردن مردم نسبت به حقوق قانونی خود می باشد. لینک زیر نمونه ای از فعالیتهای معلمان عرب در اعتراض به رفتارهای تفرقه انگیز استاندار حجازی می باشد. آیا سزاوار است آنها را اخراج، تبعید، زندان و اعدام می کنند؟
http://almouallem.mihanblog.com/post/61
کریم دحیمی فعال حقوق بشر
