معلمان عزیز ایران!
دانش آموزان گرامی!
والدین ارجمند!
سال‌هاست فرهنگیان بازنشسته و شاغل بخاطر پایین بودن حقوق و دستمزد در رنج‌اند و نسبت به کاهش بودجه و سرانه‌ی ناچیز مدارس و از انداختن سنگینی بار آموزش برخلاف قانون اساسی به دوش مردم معترض‌اند و برای نشان دادن این درد و رنج، مدام در حال کنش‌گری تعاملی و اعتراضی هستند. اما گویا گوش مسئولان کر و چشمان‌شان کور است و تنها به لقمه‌های چرب و حفظ قدرت خود می‌اندیشند و تنها راه منفعت‌طلبی خویش و عده‌ای اندک و البته شهروندانی از دیگر ملل را می‌فهمند و می‌دانند!!
حال که گرانی و تورم افسارگسیخته شده و قدرت خرید معلمان چون اکثریت زحمت‌کشان جامعه بسیار پایین آمده، آموزش هزینه‌اش گزاف گشته، و مجلس و دولت نتوانسته‌اند برای سفره تقریبا تهی فرهنگیان بازنشسته و شاغل و بهبود وضعیت آموزش چاره‌ای بیندیشند، وقت آن رسیده است که ما نیز اعتراض خویش را نسبت به این اوضاع آشفته آموزش و پرورش نشان دهیم.
این را نیز همگان لمس کرده‌اند که وزارت آموزش و پرورش به عنوان متولی و مسئول این مجموعه بزرگ چند میلیونی، هیچ برنامه و ایده‌ای عملی جهت بهسازی و اصلاح ساختار نظام آموزشی ندارد و به جای توجه به کیفیت آموزشی و معیشت معلمان هر روز بیشتر از قبل به سمت پولی سازی آموزش و فقیرسازی معلمان گام بر می‌دارد.
قانون مدیریت خدمات کشوری بیش از ده سال است اجرا نمی‌گردد. رتبه بندی سه سال است که هر ماه به ماه بعد حواله داده می‌شود. صندوقذخیرهفرهنگیان به تاراج رفته است و از سهم هر عضو طبق آمار کمیته تحقیق صندوق، حدود ۱۸ میلیون تومان دزدیده‌اند. نرخ تورم و حقوق فرهنگیان هیچ هم‌خوانی با هم ندارند و عملا اکثریت معلمان زیر خط فقر هستند و مدارس دولتی بی‌کیفیت گشته‌اند و با پول مردم اداره می‌شوند.
سخن گفتن از مشکلات فرهنگیان و حوزه‌ی آموزش و پرورش مثنوی ۷۰ من کاغذ است و تکرار مکررات!
نهادهای امنیتی و قوه قضاییه به جای برخورد با دزدان و فاسدان جامعه، معلمان مطالبه‌گر و عدالتخواه را تهدید، تبعید، انفصال، اخراج و زندانی می‌کنند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به نمایندگی از بخش عظیمی از نیروی کار بخش آموزشی (بازنشسته و شاغل )، تمام مسیرها را برای تغییر این شرایط اسفناک پیموده است. معلمان بارها از روش‌های مختلف نظیر ملاقات با مسئولین، نامه‌نگاری، صدور بیانیه، راه‌اندازی کمپین و تجمعات صنفی خواسته‌های خود را بیان نموده‌اند اما حاکمیت و دولت یک گام مثبت برای حل معضلات بر نداشته است!
مردم شریف ایران!
مسئولان بی‌تدبیر وطن!
ما تحصن میکنیم؛
زیرا با شرایط موجود معلمان توان و پای رفتن به کلاس را ندارند و البته در کلاس‌های بعضا کپری و بی‌سقف و بدون امکانات، در ازدحام وحشتناک دانش‌آموزان، چندان مفید هم نیستند!!
بنا براین دلایل گفته شده و هزاران مشکل از پیش گفته، شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به تمام فرهنگیان کشور در کلیه مقاطع تحصیلی، فراخوان می‌دهد که روزهای یکشنبه۲۲ و دوشنبه۲۳ مهرماه در دفتر مدارس تحصن نمایند و از حضور در کلاس درس خودداری نمایند با آگاه‌سازی دانش‌آموزان، دلایل تحصن را برای آنها تبیین نمایند.
ما از مدیران مدارس می‌خواهیم ضمن همراهی با متحصنین، هرگز برخورد ناشایستی با همکاران نداشته باشند.
به حراست‌ها و نهادهای امنیتی نسبت به عواقب برخورد پلیسی و امنیتی هشدار می‌دهیم، ما طعم زندان را نیز چشیده‌ایم و سال‌هاست شیردلانی را دربند داریم، پس لطفا شیوه و روش تهدیدی را کنار بگذارید.
تحصن مهر آغاز دور جدید اعتراضات ماست و اگر سریعا تغییر مثبت و قابل توجه در فیش‌های حقوقی بازنشستگان و شاغلان و سرانه‌ی دانش‌آموزان مشاهده نگردد اعتراض سراسری خود را در ابعاد گسترده‌تری در آبان ماه ادامه خواهیم داد.
از همکاران_بازنشسته گرامی درخواست میکنیم که در این روزها با شاخه گلی به دیدار همکاران شاغل خود در نزدیکترین مدرسه محل زندگی خویش بروند. شاغلانی که در این روز تدریس ندارند حتما به مدارس خود یا مدرسه‌ای نزدیک مراجعه کنند.
«دغدغه‌های ما معلمان، یک زندگی شرافتمندانه برای همه و برخورداری کودکان از آموزش با کیفیت، رایگان و عادلانه است.»
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران ۱۸ مهر ۱۳۹۷