خبرگزاری هرانا – روز پنج‌شنبه ۲۶ مهرماه، جمعی از فعالان مدنی با صدور بیانیه‌ای در حمایت از پیام شکیبا، زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج نسبت به روند دادرسی ناعادلانه این زندانی اعتراض کرده و گفته‌اند که “این چه سیستم قضایی است که یک دانشجو و معلم معترض به تجاوز را از درس و کار محروم می‌کند؟ این چه دادرسی عادلانه‌ای است که بازجو در نقش قاضی ظاهر می‌شود تا جایی که حکم ابلاغ شده توسط دادگاه تجدید نظر را تشدید می‌کند”.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پیام شکیبا، زندانی سیاسی از بهمن ماه سال ۹۶ در زندان به سر می‌برد. وی که اکنون در زندان رجایی شهر کرج است در آذرماه سال ۹۶ توسط قاضی احمدزاده به اتهاماتی از جمله ”اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام” به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. حکمی که نهایتا در دادگاه تجدیدنظر نیز عینا تایید شد.
آقای شکیبا عضو اسبق انجمن اسلامی دانشگاه زنجان و دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی است.
روز پنج‌شنبه ۲۶ مهرماه، جمعی از فعالان مدنی و دوستان و هم‌دانشگاهیان سابق این زندانی سیاسی با صدور بیانیه‌ای به روند دادرسی ناعادلانه وی اعتراض کرده و خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط وی شدند.
متن کامل این بیانیه که جهت نشر در اختیار هرانا قرار گرفته است را در ادامه بخوانید:
“پیام شکیبا، عضو اسبق انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه زنجان، برای اولین بار تیرماه ۱۳۸۷ به همراه تعدادی از دانشجویان در اعتراض به “تعرض معاون دانشجویی دانشگاه به یک دختر دانشجو” بازداشت شد. دانشجویان معترض همه محکوم شدند. پیام پس از ۴۰ روز بازداشت موقت با قرار وثیقه آزاد شد و سال بعد در دادگاه به یک سال حبس محکوم گردید.
وی در مهر ۱۳۸۹ پس از اتمام دوران سربازی در یک مدرسه غیرانتفاعی در تهران به عنوان معلم مشغول به کار و تدریس شد و آبان همان سال برای تحمل حبس به زندان زنجان فراخوانده شد، اما پس از اتمام دوران محکومیت آموزش و پرورش از ادامه کار وی ممانعت به عمل آورد.
آقای شکیبا سال ۱۳۹۱ در آزمون کارشناسی ارشد در رشته علوم سیاسی در دانشگاه آزاد و دولتی پذیرفته شد اما دانشگاه دولتی وی را به عنوان دانشجوی ستاره‌دار از ادامه تحصیل محروم کرد و پیام به ناچار در دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات ثبت نام کرد ولی در روزهای پایانی ترم نخست از ادامه تحصیل محروم و اخراج شد. اما پیام نا امید نشد و مجددا در آزمون کارشناسی سال ۱۳۹۲ شرکت کرد و این بار در دانشگاه علامه طباطبایی در رشته علوم سیاسی پذیرفته شد. او همزمان در این سال‌ها برای امرار معاش در کارگاه‌های صنعتی به عنوان کارگر مشغول به کار بود.
برای بار دوم پیام شکیبا اول اسفند ۱۳۹۵ در تهران به اتهام تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه ملی بازداشت شد و بعد از تفتیش محل کارش در شهرک صنعتی گلگون شهریار به سلول‌های انفرادی ۲۰۹ متعلق به وزارت اطلاعات منتقل شد. در دوران بازداشت موقت، از دسترسی به وکیل و ملاقات با خانواده محروم بود و پس از اتمام دوران بازجویی به صورت غیرقانونی به زندان گوهردشت تبعید شد و حدود ۱۷ ماه بصورت بلاتکلیف در این زندان محبوس بود تا اینکه دادگاه تجدید نظر ابتدا حکم یازده سال دادگاه بدوی را نقض و آن را به شش سال کاهش داد و به یکی از وکلای آقای شکیبا اعلام کرد و هفته بعد در کمال ناباوری وکیل دیگر وی به دادگاه فراخوانده شد و حکم یازده سال به وی ابلاغ گردید و تاکید شد که حکم تجدیدنظر پیشین مردود است.
بررسی چگونگی رسیدگی به پرونده‌های آقای شکیبا و نحوه گذراندن دوران حبس، نشان از یک ظلم آشکار و نقض دادرسی عادلانه است. این چه سیستم قضایی است که یک دانشجو و معلم معترض به تجاوز را از درس و کار محروم می‌کند؟ این چه دادرسی عادلانه‌ای است که بازجو در نقش قاضی ظاهر می‌شود تا جایی که حکم ابلاغ شده توسط دادگاه تجدید نظر را تشدید می‌کند؟ چرا فضا و امکانات حداقلی برای پیام شکیبا و دیگر زندانیان سیاسی وجود ندارد؟ چرا زندانیان به بهداشت و تغدیه مناسب حتی به کولر در فصل گرما دسترسی ندارند؟
دیگر امروز همه می‌دانند که این فشارها برای درهم شکستن روحیه مقاومت زندانیان است ولی لیک می‌دانیم که پیام بلند بالا و شکیبای ما در هم شکستنی نیست. هرکس پیام را از نزدیک می‌شناسد نیک می‌داند که او چه انسان منطقی، مهربان، افتاده و بخشنده‌ای است اما در عین حال شجاع، مقاوم و ظلم‌ستیز است.
ما امضا کنندگان این بیانیه نسبت به اصل بازداشت و حبس غیرقانونی این فعال دانشجویی اعتراض داریم و روند رسیدگی به پرونده وی را ناعادلانه می‌دانیم و باور داریم که در کلیه مراحل بازجویی و تحقیق، تشکیل دادگاه بدوی و تجدیدنظر حقوق انسانی و قانونی این زندانی سیاسی نادیده گرفته شده است. چشم‌بند زدن، نگهداری در سلول انفرادی، عدم دسترسی به وکیل از جمله موارد نقض حقوق متهم در مرحله تحقیق و بازجویی است. از سوی دیگر دادگاه بدوی با دخالت وزارت اطلاعات به عنوان ضابط قضایی از روند عادلانه بودن خارج شده است و در دخالتی آشکار حکم دادگاه تجدید نظر وی تشدید شده است.
ما به عنوان جمعی از دوستان و هم دانشگاهیان پیام شکیبا و فعالان مدنی، به روند جاری و حکم تجدیدنظر صادره اعتراض داریم.
ما خواهان آزادی بدون قید و شرط و فوری پیام شکیبا هستیم تا بعد از آن وی بتواند در یک دادگاه عادلانه با حضور هیات منصفه از خودش دفاع نماید. این یک حق قانونی و انسانی و بدیهی است و تا ابد نمی‌توان این حقوق را نادیده گرفت.
ما از نهادها و فعالان حقوق بشر می‌خواهیم که بدون مرزکشی سیاسی به رسالت خود عمل کنند. حذف نام برخی زندانیان سیاسی همسویی و سرکوب پنهان صدای این زندانیان است و باید در پیشگاه تاریخ پاسخگو باشند.
اسامی:
ابراهیم محمودی، ابوالفضل صمدی، ابوذر بهشتی، احسان رضایی، احمد ابراهیمی، احمد بارونی، احمد بیگلری، احمد جباری، احمد زاهدی لنگرودی، احمد محمدی، احمد مدادی، احمد میرزایی، احمد یزدی، ارسلان بیگی، اسماعیل سرهندی، اصغر دهقان، اصغر قربانی، اعظم یاری، افشین پورجم، افشین حیرتیان، اکبر امینی ارمکی، اکبر ناصری، اکبر هاشمی، اکرم ابراهیمی، اکرم نصیریان، الهام مطلبی، امید مدنی، امیر باقری، انور فرجزاده، اولدوز هاشمی، ایواز هاشمی، آدینه بیگی، آذر گیلانی، آمانج امینی، آوات رضوی، باهره علمداری، بهرام اقدسی، بهزاد دلشاد، بهشته فریدونی، بهمن گلالی، بهمن نوری، بهنام فرزانه، بیژن نجفی، پارسا کرمانجیان، پروانه قاسمیان، پروین توکلی، پروین محمدی، پروین نخستین، پریسا سرائی، ثریا قبادی، جعفر ابراهیمی، جعفر حسین زاده، جواد لعل محمدی، جهانگیر کس نزانی، حبیب بیگی، حسن علمی، حسن نورزاد، حسین رمضانی سراجاری، حسین شاه پری، حسین صادقی، حسین موسوی، حمید رضا کامیاب فر، حمید زنگنه، حمید شعبانی، حمید شعبانی، حمید عظیمی، حمید نوری، حوریه فرجزاده، داریوش رضایی، داریوش فرجی، راحله فرج زاده طارانی، راحله قدسی، رحمان بیگی، رحیم حسنی تبار، رحیم ذاکری، رحیم شمس، رسول حشمتی، رضا احمدی، رضا حسینی، رضا عباسی، روح الله هدایتی، روزبه اکرادی، روشن هاشمی، رومینا محسنی رجایی، زهرا رحیمی، زیبا امیدی، زینب سپهری، ژاله روح زاد، سارا بهشتی، سارا سیاهپور، ساره برکاتی، سعید رضایی، سعید نعیمی، سعیده معصومی، سمانه عابدینی، سورنا هاشمی، سهیل سیری، سهیلا دالوند، سیامک فرید، سیاوش منتظری، سیما سلمانی، سیمین جهاندیده، شراره آرام، شهرزاد قدیری، شهناز اکملی، شیدا شاه محمدی، شیوا عاملی راد، صابر مولایی، صادق رضایی، صدیقه زیتونی، صغری نور، صلاح سرخی، طاهر حامدی، طاهره قبادی، عابد توانچه، عالیه اقدام دوست، عباس شهبازی، عباس صفری، عبدالرحمان عظیم، عزیز قاسم زاده، عصمت طاهر، علی ابراهیمی، علی احمدی، علی اصغر ذوالقدر، علی باقری، علی رنجی پور، علی زارعی، علی صمد، علی عظیمی، علی معصومی، علی میرفتاح، علیرضا بهداروند، علیرضا فیروزی، علیرضا قدیری، عنایت وثوقی، غلامرضا ملکی، غلامرضا هزاوه، فاطمه احمدی، فائزه الماسی، فرزین رضایی روشن، فروغ سمیع نیا، فروغ فریدونی، فرهاد سلامت خواه، فریده مرادخانی، فهیمه بادکوبه، کاوه مظفری، کیاندوخت نیکبخت، کیوان رضایی، لاله عباسی، مادح علوی، مجتبی اسدی، مجید حسنی، مجید رحمتی، مجید معصومی، محبوبه فرحزادی، محسن عمرانی، محمد اعظمی، محمد حسین رفیعی، محمد سعید احمدی، محمد کریم بیگی، محمد کریمی، محمدعلی رستمی، محمود دیدنی، محمود مژدهی، مرتضی اسدی، مرتضی نظری، مرضیه درود، مرضیه محمودی، مریم حقیقی، مریم محمدی، مسعود حسینی، مسعود حیدریان، مسعود ساکی، مسعود کوهی، مسعود هاشمی، معصومه دهقان، منصور سلیمانی، منصوره فرحزادی، منیژه فروزنده، مهدی رحمتی، مهدی عربشاهی، مهرنوش حیدرزاده، مهشید روحانی، میلاد جنت، مینو کیخسروی، ناصر رشیدی، ناهید ابراهیمی، نرگس احمدی، نرگس ظفری، نسرین احمدی، نسرین امیری، نسرین سیف الدینی، نیلوفر کدخدایی، وحید زندی، ولی صفایی، هاجر کرمی، همایون پناهی، صلاح آزادی، علی جعفری، روزبه رضایی، امیر حسین سعادت، علیرضا ابوترابی، مریم قالیچیها، همایون مدنی، میرحمید سالک، آزیتا رضوان، امیر حسین سعادت، نوید کامران، جلوه جواهری، سپیده ثقفیان، فروغ عزیزی، سارا همتی، لاله محمدی، فاطمه محمدی، نسترن عشقی، علیرضا ترکاشوند، زهره اسدپور، عباس شهبازی، رضا انصاری، معصومه عباسیان، عباس شهرابی، علیرضا کاویانی، مرتضی چرخ زرین، مهسا یزدانی، زهرا قائنی‌نژاد، احمد رضایی، افشان داوری”.