«ضیاءمصباح »
زمانیکه « کانال سوئز» رارهبر مصر« ملى» اعلام میدارد سه کشور انگلیس، فرانسه و اسرائیل در سال ۱۹۵۶ به آن کشور حمله نظامى مى کنند که با مقاومت شدید ملت و ساکنان پورت سعیدمواجه ونهایتا به شکست مصر می انجامد و متعاقب ان با میانجی گرى آمریکا وسازمان ملل کنفرانس صلح در یالتا برگزارمى شود.
« آنتونی ایدین »در حاشیه این کنفرانس خطاب به ناصر میگوید:
سروان میدانى که انگلستان شیر است با دم شیر بازی مکن!
عبدالناصر رهبر فقید مصر در جواب أیدن این جمله را مى گوید که در اولین صفحه کتاب وى بنام «بریدن دم شیر» چاپ شده:
کدام شیر؟! با ملى کردن کانال سوئز، من دم این شیر ( انگلیس) را بریدم و وقتى درحال بریدن دمش بودم هیچ تکانى نمیخورد! نگاهش که کردم دیدم این شیر از قبل مرده است، استاد بزرگ من« دکتر محمد مصدق» با ملٌى کردن نفت ایران چند سال قبل این شیر را کشته و دندانهایش را هم کشیده بود و من فقط دم یک شیر مرده ی بى دندان را بریدم.
براى تجلیل از کار ملى کردن« کانال سوئز» و رهبر ملى کردن نفت ایران « دکتر مصدق» یکى از بزرگترین خیابانهاى قاهره بنام آن وطن دوست پر آوازه نامگذارى شد و بیش از ۶۲ سال است که هیچکس نتوانست نام این خیابان را عوض کند و هنوز حتی در سیستم امنیتی جدید حاکم بر این دیار نام« مصدق» زینت بخش زیباترین خیابان قاهره میباشد.
در حالیکه چندی قبل تابلو« خیابان نفت» که بنام پیشوای راستین ایرانیان با همه اما و اگرها و نه چندان در خور اونامیده شده بدست ذوبیان ولایت مخدوش گردید و در همین شرایط نام زیبای بزرگراه « نیایش» بنام نا زیبای « هاشمی» بنیان گذار دخالت سپاه در اقتصاد کشورمان که این مصیبتها را در پی آورد – تغییر یافت.
&/«جواهر لعل نهرو» که پس از «مهاتما گاندی» محبوبترین و نامدارترین رهبر ضد استعماری هند شمرده میشود نیز، از پیروان مکتب «عدم تعهد» دکتر مصدق بود.
نهرو کراراً خدمات دکتر مصدّق را به کشورهای غیر متعهد می‌ستود و او را کراراً پیشگام مبارزه برای غرور ملّی و آزادی و شرافت نامید.
به هنگامی که در تهران مهمان دولت بود و نامه از طرف نهضت ملّی راجع به فشار و اختناق عمومی و حبس دکتر مصدق و قتل دکتر فاطمی تسلیم او شد، وی این موضوع را با شاه در میان می‌‍گذارد.
شاه در جواب میگوید: این افراد بر علیه حکومت قیام کردند، خود شما هم به همین جرم به زندان رفتید! نهرو پاسخ می‌‍دهد: زندانبان من انگلیسی‌ها بودند ولی مردم هند، زندان من و گاندی را گلباران کردند. اما زندانبان نخست وزیر ملّی کننده نفت، شما هستید!!
& / زنده یاد داریوش فروهر در سال ۱۳۵۷ در بزرگداشت زادروز مصدق میگوید: به اعتقاد من برخی از انسان‌ها در تاریخ منزلتی خاص پیدا میکنند و زادروزشان به عنوان بزرگترین یادآور زندگی، برای نسلهای بعد احترام آمیز و جاودانه میشود. گروه اندکی از این انسانهای تاریخ ساخته تاریخ ساز، گویی در زندگی و فراگرد اجتماعی آن، چندین بار تولد یافته اندو راه و روش آنان با نبودشان فراموش شدنی نیست، یعنی چندین حرکت و دگرگونی در روزگار خود پدید آورده اند که بزرگی و اثربخشی و چشمگیری آن، کمتر از نخستین تولد نبوده.
&/ رهبر پاک پندار و معتقد به توانمندی ایرانیان مبری از هر گونه آلودگی و فساد که با همه مرارتها در سالهای پایانی عمر با افتخار و بدور از هر گونه آلایش زیست میگوید:
به من گناهان زیادی نسبت دادند ولی من خود میدانم که یک گناه بیشتر ندارم و آن اینستکه «تسلیم بیگانگان نشده و دست آنها را از منابع طبیعی ایران کوتاه کرده و در تمام مدت زمامداری و سیاست خود یک هدف داشتم و آن این بود که ملت ایران بر مقدرات خود مسلط شود».
این رادمرد آزادمنش وطن خواه، مبارز و بنیان گذار« جنبش کشورهای غیر متعهد» در ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۲۶۱ در« گذر وزیر خیابان شاپور» تهران به دنیا آمد و در ۱۴ اسفند ۱۳۴۵در سن ۸۴ سالگی با شهرتی عالمگیر، عزت نفس کامل، در اوج مقاومت و سرافرازی و در غربت احمدآباد، حیات دنیوی را بپایان برد – روانش شاد