دکتر حسین موسویان:
«نبود حاکمیت ملی، حاکمیتی دلسوز و ناکاردانی، موجب این مصائب در کشور شده است.»
«منابع ملی به دور از منافع ملی ما هزینه میشود»
«استبداد و دیکتاتوری زاینده فساد است».
دکتر حسین موسویان رئیس شورای مرکزی جبهه ملی ایران در گفت‌گو با مرتضی عبداللهی با «موضوع سوانح طبیعی و مدیریت دولتی»
? در کشورهای توسعه‌یافته با سوانحی مانند زلزله، سیل و سونامی برخورد علمی می‌کنند. پیشتر برنامه‌ریزی می‌کنند و جلوی خسارات سنگین را می‌گیرند. معمولاً این تمهیدات در کشورهای است که دارای حاکمیت ملی هستند. چون حاکمیت‌های ملی از بطن جامعه آمده و همواره دلسوز مردم هستند. ما متأسفانه چه در گذشته و چه پس از انقلاب از حاکمیت ملّی بی‌بهره بودیم.
? سوء‌مدیریت و ناکاردانی مقامات، یکی از عوامل تشدید سیلاب‌ها بوده. زیرا در گذشته مقامات عملیات غیرفنی انجام می‌دادند که اکنون این مصائب را شدیدتر کرده است. به عنوان نمونه زمانی که می‌خواستند ساختمان سد گوتوند، را آغاز کنند، عده‌ای از کارشناسان، پیشنهاد احداث محلی در بیست کیلومتر بالاتر را دادند. گفته بودند اگر کمی پایینتر، این سد احداث شود، چون میلیون‌ها تُن، کوه‌های نمکی وجود دارد، این کوه‌های نمک با آب حل میشود، خوزستان را تبدیل به شوره‌زار میکند و تمام کشتزارها و نخلستان‌ها را از بین می‌برد. به هشدار کارشناسان توجهی نکردند، همین موضوع باعث شد که میلون‌ها تُن نمک در آب حل شود و متأسفانه به خوزستان سرازیر شود و کشتزارها، و نخلستان‌ها را نابود کند.
? سدهای ساخته شده باعث خشکی تالاب‌ها شده است. دریاچه اورمیه را به یک شوره‌زار تبدیل کرده بودند. زادینده‌رود، رود نامی ایران، غیر اینکه باعث زیبایی اصفهان و موجب رونق کشاورزی است، به خشکی رساندند. این تنها به علت بعضی سدهایی که نابجا ساخته شده. ناکاردانی دیگر، روی مسیل‌ها صورت گرفته، که جای آبرفت را اسفالات و جاده درست کردند و اکنون آن فاجعه دورازه قرآن شیراز ایجاد شد. اینها دیگر، ناکاردانی، ناآگاهی و عدم استفاده از تخصص و متخصصان است.
? مسئله دیگر یاری‌رسانی به این هموطنان آسیب‌دیده است؛ این مسئله بسیار ضعیف، کُند و با بی‌کفایتی انجام میشود. در حالیکه مملکت ما مملکت ثروتمندی است. چرا نباید، هلال احمر ده‌ها هزار چادر برای این مملکت بلاخیز به طور ذخیره داشته باشد؟ چرا باید در این مناطق از آب آشامیدنی محروم بمانند؟ از غذا و حتی نان محروم بمانند. این کمال بی‌کفایتی و بی‌علاقگی نسبت به ملت ایران را نشان می‌دهد. چرا در مواردی که مربوط به ایدئولوژی حاکمیت است، آنچنان تشریفاتی را فراهم می‌کنند، حتی آشپزخانه‌های بین‌راهی درست می‌کنند که به‌هزاران نفر غذای گرم بدهند! چطور آنجا امکانش هست، ولی در اینجا که هموطنان گرفتار این مصیبتها هستند، امکان دادن نان خالی هم نیست!
? البته مردم فرهیخته و شرافتمند ایران خودشان دست بالا میزنند و یاری‌رسان هم‌وطن خود می‌شوند؛ از همه جای کشور آمدند جمع‌آوری و کمک کردند و به داد هموطنان خود رسیدند.
? وقتی گفته میشود که مسئله پرآبی ادامه پیدا میکند؛ این ایجاب میکند که هیأت حاکمه واقعاً برای این مسائل برنامه‌ریزی کند. باز در شش ماه یا یکسال دیگر نگویند ما غافلگیر شدیم! خوب باید برای مقابله با این دست حوادث امکانات فراهم کنند. ستاد بحران کارا و علمی که بتواند این مسائل را مدیریت کند؛ نه کسانی که کار و تخصصشان این‌گونه مسائل نیست.
? مردم باید مسائل خود را به طور بنیادین حل کنند. باید به طور بنیادین حاکمیت ملی مبتنی بر رأی مردم را فراهم کنند. اینکه جبهه ملی ایران این‌همه روی استقلال، آزادی و حاکمیت ملّی تأکید میکند؛ به‌خاطر این است که در سایه آزادی، استقلال و حاکمیت ملی مردم به تمامی خواسته‌های خود میتوانند دسترسی پیدا کنند.
? حاکمیت ملی موجب میشود مشکلاتی مانند بیکاری، فقر، درمان، مسکن، بهداشت و رفاه عمومی حل شود. بنابراین نخستین خواسته ما حاکمیت ملی است؛ همچنین انتخابات آزاد، داشتن آزادی‌های سیاسی و اجتماعی، آزادی احزاب آزادی مطبوعات، آزادی تجمعات و… اینها میتواند حاکمیت ملی را شکل بدهد. حاکمیت ملی میتواند تمامی نیازهای جامعه را حل کند. نیازهای کشور در حد مقدورات کشور، که مقدورات کم نیست که کافی هم هست؛ ملت ایران میتواند ملتی مرفه، سعادتمند و خوشبخت باشد. ما متأسفیم که ملت ایران در چونین شرایط و مخمصه‌ای گیر کرده است.
? ملت ایران باید خواسته‌های خود را روی حاکمیت ملی متمرکز کند. برخی ساده‌اندیشان بر این پندارند که اگر نیازهای اقتصادی ملت حل شود، دیگر مسائل نیز حل میشود. در حالیکه رونق اقتصادی از یک حاکمیت دلسوز و پاکدست حاصل میشود، یک حاکمیتی که منابع مالی کشور را بیاورد برای ایجاد کار بکار ببرد، برای ایجاد مسکن بکار ببرد. برای ایجاد بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس، مسکن و بهداشت عمومی صرف کند. موقعی‌که منابع ملی به دور از منافع ملی هزینه میشود، تاجایی‌که میتواند این هزینه‌ها برای ملت ما زیان‌بار باشد، حتی امنیت و تمامیت ارضی کشور به خطر بیاندازد، پولی هم باقی نمی‌ماند تا برای رفاه و منافع مردم هزینه شود.
? از طرفی دیگر؛ فسادهای اعجاب‌برانگیز که من در طول تاریخ تصور نمی‌کنم در کشور ما سابقه داشته باشد. صحبت از چند هزار میلیارد سوءاستفاده است. یکایک از این سو و آن سو، رو میشود که چه سرمایه و ثروتی از این مملکت از بین میرود.
? ما یک کشوری با یک فرهنگ کهن و داشتن منابع زیر زمینی غنی، با داشتن تنوع آب و هوا، با داشتن دو – سه هزار کیلومتر مرز آبی، با داشتن محصولات متنوع، باید یک ملت خوشبخت و مرفه داشته باشیم. اگر ما به این امر دسترستی پیدا نکردیم به خاطر این بوده که هیچگاه حاکمیت ملّی نداشتیم و تنها از مشروطه به این سو دولت ملی دکتر مصدق را داشتیم. دولتی پاکدست، اصیل، مردمی و مردم‌دوست. برهه‌های کوتاه دیگر هم داشتیم، ولی بقیه آن استبداد و دیکتاتوری بوده که زاینده فساد است. وقتی استبداد و دیکتاتوری وجود داشته باشد، فساد هم به‌وجود می‌آید که البته به وجود آمده است.
۱۱ آوریل ۲۰۱۹