خبرگزاری هرانا – طی چند روز گذشته، مسئولین زندان تهران بزرگ با خاموش کردن تعمدی خنک کننده‌ها و عدم تامین آب آشامیدنی سالم در بند محل نگهداری زندانیان سیاسی محبوس در این زندان، آنها را با دشواری های مضاعفی روبرو کرده اند. استفاده از شرایط محیطی و محروم کردن زندانیان عقیدتی از امکانات ابتدایی که سایر زندانیان از آن بهره می برند از جمله روش های متداول آزار زندانیان سیاسی در زندان محسوب میشود که به دلایل مختلفی توسط مسئولین زندان صورت می گیرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مسئولین زندان تهران بزرگ (فشافویه) با قطع آب در عمده ساعات شبانه روز و خاموشی خنک کننده‌ها به اعمال فشار مضاعف بر زندانیان سیاسی محبوس در این محل می پردازند.
یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “برخلاف بخش های دیگر زندان، چیلر (ختک کننده) اندرزگاه ۱۱ تیپ ۱ معروف به سوییت که در آنجا عمدتا زندانیان سیاسی نگهداری می‌شوند را خاموش کرده‌اند و با توجه به آب و هوای کویری منطقه ای که فشافویه در آن قرار گرفته، زندانیان گرمای طاقت فرسایی را تحمل می‌کنند”.
این منبع در مورد آب آشامیدنی این بند از زندان نیز گفت: “کیفیت آب سوییت نیز به شدت پایین است و بوی بدی می‌دهد، چیزی شبیه به بوی لجن اما همین هم در بیشتر ساعات شبانه‌روز در این محل قطع است”.
این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که این زندان به صورت معمول، فاقد امکانات و زیر ساخت های استاندارد است. پیشتر در مرداد ماه سال گذشته یکی از نماینده های مجلس در سخنانی به این مشکلات زیرساختی زندان بخصوص معضل فراهم کردن آب آشامیدنی سالم پرداخته بود. با توجه به این واقعیات و اقدامات غیر مسئولانه اخیر، سلامت جسمی این زندانیان بشدت در معرض خطر است.
طی گفتگوهای هرانا با تعدادی از زندانیان آزاد شده از این زندان به عنوان شاهد عینی، مشکلات اساسی برشمرده توسط آنها اینچنین توصیف شده است: “آبی که زندانیان تهران بزرگ ”فشافویه” مصرف می‌کنند آب چاه است و سیستم تصفیه جدی هم در زندان وجود ندارد برای همین این آب بسیار آلوده است، استفاده از این آب‌ها باعث شده تعداد زیادی از زندانیان به بیماری های مختلف مجاری ادرار یا کلیوی مبتلا شوند”.
همچنین در ادامه گفتگو زندانیان تازه آزاد شده از این زندان اضافه کردند: “بسیاری از زندانیان دچار بیماری های پوستی نیز شده اند. مسئول بهداری زندان یکی از دلایل این بیماری را آب زندان عنوان میکند و به زندانیان توصیه کرده از آب زندان استفاده نکنند زیرا که این آب چاه که بدرستی تصفیه نشده موجب بروز بیماری های زیادی در میان زندانیان شده است”.
منابع مطلع در ادامه به گزارشگر هرانا گفتند: “تعداد پرشماری از زندانیانی که در این زندان در حال سپری کردن دوران محکومیت خود هستند از فقر مالی رنج میبرند در حدی که بعضی از آنان حتی در بیرون زندان جایی برای ماندن ندارند و عموما کارتن خواب بودند! افراد زیادی هستند که با جریمه مالی ۵۰۰ هزار تومانی الان در زندان هستند، این افراد توانایی خرید آب معدنی از بوفه زندان را ندارند و در مقایسه با سایر زندانیان نسبت به بیماری های عفونتی و کلیوی آسیب پذیرتر هستند”.
علاوه بر مشکلات آب، بهداشت و تغذیه، رفتار های سلیقه ای مسئولین بخصوص بخش بازرسی و سربازان این یگان نیز باعث نارضایتی و اعتراض گسترده زندانیان شده است.
زندان مرکزی تهران بزرگ یا زندان فشافویه در ۳۲ کیلومتری جنوب تهران واقع شده است. هدف از ساخت این زندان که کلنگ احداث آن در سال ۷۹ زده شده ساخت اردوگاهی ویژه برای محکومان مواد مخدر بوده است. با این حال هم اکنون تعدادی بسیاری از زندانیان سیاسی – امنیتی نیز در آن نگهداری می‌شوند. شرایط نگهداری زندانیان، وضعیت امکانات رفاهی و همچنین رفتار مسئولین این زندان با زندانیان همواره بسیار نامناسب گزارش شده است.