شهرام ایرانبومی، وکیل ایرانی-آلمانی سرشناس، با شنیدن خبر تصادف پسرش در واشنگتن سراسیمه تصمیم گرفت به آمریکا برود. اما مقامات آمریکایی جلوی سفرش را گرفتند.او در گفت‌وگو با دویچه وله از درد و اراده‌اش برای مبارزه می‌گوید.
پدر و پسر در روزهای کنار هم؛ دکتر شهرام ایرانبومی و پسرش ایرمان، در برابر دادگستری فرانکفورت
وقتی سیاست‌گذاران با بستن مرزهای کشورشان خانواده‌ها را از هم جدا می‌کنند، بخصوص آنجا که مورد مرگ یک عضو خانواده پیش بیاید، موضوع از دردناک بودن می‌گذرد، تا جایی که این حد از عدم انعطاف باورنکردنی به نظر می‌رسد. مورد وکیل ایرانی- آلمانی که اجازه شرکت در مراسم خاکسپاری پسرش در آمریکا به او داده نشده چنین نمونه‌ای است.
سیاست مهاجرتی دولت آمریکا که قواعدی سختگیرانه را برای ورود شهروندان برخی کشورها از جمله ایران به خاک این کشور مقرر کرده است و در برخی موارد از دادن ویزا به آنان خودداری می‌کند، گاه مصیبت‌زاست. روزنامه آلمانی “فرانکفورتر روندشاو” از آنچه برای “دکتر دکتر شهرام ایرانبومی” پیش آمده به عنوان “تراژدی” نام می‌برد.
شهرام ایرانبومی، وکیل ایرانی-آلمانی پرتجربه و سرشناسی در فرانکفورت است که پسرش در روز دهم ژوئن (۲۰ خرداد) بر اثر تصادف ماشین در آمریکا جان خود را از دست داد. ایرمان ایرانبومی در دانشگاهی در واشنگتن دی‌سی تحصیل می‌کرد و در همین شهر به خاک سپرده شد. مادر او نیز در آمریکا زندگی می‌کند.
شهرام ایرانبومی از ۴۰ سال پیش مقیم آلمان است و تابعیت این کشور را دارد. او تحصیلات عالی خود را در چند دانشگاه اروپایی و در رشته‌های حقوق قضایی و روابط بین‌الملل (تحقیقات جنگ و صلح) انجام داده و موفق به دریافت دو مدرک دکترا شده است. ایرانبومی در حال حاضر به عنوان وکیل دادگستری در فرانکفورت فعالیت می‌کند.
آمریکا با سفر این وکیل دادگستری برای حضور در مراسم خاکسپاری پسرش مخالفت کرده است. ایرانبومی به دویچه وله فارسی می‌گوید که مقامات آمریکایی چنین استدلال کرده‌اند که “شما می‌خواهید از مورد مرگ پسرتان استفاده کنید تا به آمریکا بیایید و در اینجا بمانید”.
در مدرکی که به رؤیت دویچه وله فارسی رسیده، کنسولگری آمریکا در فرانکفورت دلیل رد درخواست ویزای شهرام ایرانبومی را با استناد به پاراگرافی مطرح کرده که می‌گوید کسی است که “خواسته ویزای آمریکا یا منافع مهاجرتی آن را، با تقلب یا به قصد تدلیس‌کردن امر واقعی که به شکل مهمی نتیجه را تحت تاثیر قرار دهد، به دست آورد.”
او این استدلال را برای رد درخواست ورودش به آمریکا توهینی به خود می‌داند و می‌گوید: «من سؤال می‌کنم: آقای رئیس جمهور ترامپ، من ایرانیم، تروریست نیستم. من یک وکیل حقوق بشرم. اگر پسر تو بمیرد و به تو اجازه ندهند که زیر تابوت پسرت را بگیری، چه می‌کنی؟ همان کار را که تو می‌کنی من هم می‌خواهم اجازه داشته باشم انجام بدهم.»
او می‌گوید که پس از تصادف پسرش می‌خواسته به آمریکا سفر کند. قصد او این بوده که تنها سه روز در آمریکا باشد و با پسرش وداع کند.
ایرمان ایرانبومی، عضو جوانان آتش نشان
ایرمان ایرانبومی جوانی فعال در عرصه‌های اجتماعی در فرانکفورت بود. او سخنگوی دبیرستانش و عضو گروه جوانان آتش‌نشان شهرش بود. او همچنین عضو پارلمان جوانان مجلس نمایندگان آلمان بود. در واشنگتن هم در تاسیس انجمن دوستی آلمان و آمریکا بسیار فعال بود.
شهرام ایرانبومی با افتخار از پسرش سخن می‌گوید که سه روز پیش از تصادف ماشین به عنوان عضو پارلمان جوانان در مجلس آلمان حضور یافته بود.
ایرمان ایرانبومی، در پارلمان جوانان در مجلس نمایندگان آلمان در برلین
نیکولا بیر، نماینده آلمان در پارلمان اروپا، و پتر فلدمان، شهردار فرانکفورت، به حمایت از دکتر ایرانبومی به مقامات مسئول نامه نوشتند اما با وجود حمایت این چهره‌های متنفذ از او مقامات آمریکایی تا کنون به درخواست او توجهی نشان نداده‌اند.
او خود همچنان مصمم است که بر سر خاک پسرش حضور یابد و می‌خواهد از دولت آمریکا شکایت کند. او می‌گوید تنها برای شخص خودش نیست که می‌خواهد دست به اقدام بزند. او چنین توضیح می‌دهد: «به عنوان وکیل حقوق بشر از دولت آمریکا شکایت می‌کنم و این فقط به خاطر نگرفتن ویزای خودم نیست بلکه به خاطر توهین به همه ایرانی‌هاست.»
حضور در خاکسپاری فرزند حقی بشری است
دکتر ایرانبومی با استناد به چندین اصل قانون اساسی آلمان تاکید می‌کند که حضور در خاکسپاری فرزند حقی بشری است. نخستین اصل قانون اساسی آلمان می‌گوید که “کرامت انسانی غیر قابل تعرض است”. او ادامه می‌دهد: «خاکسپاری فقط خاکسپاری نیست. بند ۶ قانون اساسی آلمان می‌گوید دولت وظیفه حمایت از خانواده را دارد و حمایت از خانواده نه فقط هنگامی که زنده هستند بلکه هنگامی هم که فوت می‌شوند. دولت اجازه ندارد در روابط خانواده اختلال ایجاد کند. جزو روابط خانوادگی این هم هست که پدر بتواند فرزندش را خاک کند.»
ایرانبومی معتقد است که سیاست مهاجرتی ترامپ نوعی “پارانویید سیاسی” و “ملی‌گرایی شوونیستی” را به جای عشق و محبت ترویج می‌کند و با عدم رعایت حقوق بشر به مردم دنیا درد وارد می‌آورد و کاری می‌کند که آمریکا مشروعیت خود را به عنوان ترویج‌دهنده حقوق بشر از دست بدهد.
از آنجا که او نتوانسته برای خاکسپاری و سوگواری به آمریکا برود، می‌خواهد در آلمان مراسمی را به یاد پسرش برگزار کند و می‌گوید: «به سنت ایرانی‌ها که عدد ۷ در آن مقدس است ساعت ۷ روز ۷ ماه ۷ (ژوئیه) در کافه ملانژ فرانکفورت با دوستان و آشنایان پسرم خواهد بود.»
همچنین قرار است به دعوت دکتر ایرانبومی، هادی خرسندی، طنزنویس مشهور، در تاریخ ۳۰ اوت برنامه‌ای را در فرانکفورت با عنوان “اگر مردی کی می‌خواهد برایت گریه کند؟ – طنز مرگ و زندگی” اجرا کند.
شهرام ایرانبومی به دویچه وله می‌گوید تصمیم گرفته است به جای در غم فرو رفتن و از پا افتادن انرژی خود را صرف استفاده از همه امکانات فرهنگی کند و مبارزه برای حقوق بشر را پیش ببرد.
از: دویچه وله