نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر به نشریه فرانسوی گفته است در زمان بی‌عدالتی عمومی در جامعه، زندانی بودن او اهمیتی ندارد. ستوده به اتهام دفاع از زندانیان دگراندیش و زنان آزادیخواه به حبس طولانی محکوم شده است.
نسرین ستوده، حقوقدان زندانی در ایران، در گفت‌وگو با هفته‌نامه لوبس L‘OBS، چاپ پاریس، گفته است که وقتی در سراسر جامعه بی‌عدالتی حاکم است، بیرون و داخل زندان تفاوتی ندارد.
گفت‌وگوی مفصل با خانم ستوده در شماره پنجشنبه (هفتم نوامبر) مجله لوبس منتشر شده است.
مجله فرانسوی در معرفی نسرین ستوده می‌نویسد: «دشمن شماره یک جمهوری اسلامی ایران یک زن ریزه‌اندام ۵۶ ساله است با موهای کوتاه. این زن لاغر بارها در اعتراض به وضعیت نابهنجار زندان به اعتصاب غذا دست زده است».
در مصاحبه که به شکل کتبی از داخل زندان صورت گرفته، خانم ستوده می‌گوید: «در ایران، چه داخل زندان زندگی کنیم چه در خارج از آن، همیشه محبوس هستیم.» و تصریح می‌کند: «چنانچه دغدغه اصلی ما نبودن عدالت در جامعه باشد، دیگر داخل زندان بودن یا خارج از آن، اهمیتی ندارد».
نسرین ستوده درباره فعالیت خود به عنوان وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر گفته است: «کار کردن به عنوان یک وکیل زن در دادگاه‌های قضایی غیرمنصفانه، از تحمل زندان زجرآورتر است».
نسرین ستوده به ۳۳ سال حبس و تحمل ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است. طبق قانون جزای اسلامی ۱۲ سال از این مدت قابلیت اجرا دارد.
نسرین ستوده به اتهام‌های “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، فعالیت تبلیغی علیه نظام، عضویت موثر در گروهک غیرقانونی و ضدامنیتی کانون مدافعان حقوق بشر، لگام (حذف اعدام) و شورای ملی صلح، تشویق مردم به فساد و فحشا و فراهم آوردن موجبات آن و ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در محل شعبه بازپرسی، اخلال در نظم و آسایش عمومی و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی” جمعاً به ۳۳ سال حبس و تحمل ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است.
خانم ستوده در پایان مصاحبه می‌گوید که به آینده “عمیقا خوشبین” است: «گاهی ناامید می‌شوم، اما همیشه باز می‌گردم به کارم و به زندگی».
صدور حکم سنگین زندان برای خانم ستوده در داخل و خارج از ایران با واکنش‌های اعتراض‌آمیز روبرو شد. سازمان‌های حقوق بشری مانند عفو بین‌الملل، کانون‌های وکلای دادگستری، کشورهای ایالات متحده و اتحادیه اروپا از مقام‌های ایران خواستند تا بی‌درنگ خانم ستوده را آزاد کنند.
از: دویچه وله