دیدن غار ترسناک شاپور، از آن جا که راه ماشین رو ندارد، برای همه ممکن نیست و شاید این نوشته ، بتواند جبران این دشواری را بکند.
دهانه غار بر بلندای روستای شاپور
این غار در ۲۵ کیلومتری شمال شهر کازرون و پنج کیلومتری شهر تاریخی بیشاپور است.
روستای همجوار غار نیز شاپور نام دارد و غار کاملاً مشرف به دره بزرگ و بسیار سرسبزی است.
تا حدود چهارصد متر پس از روستا میتوان با خودروهای معمولی رفت و پس از آن شاید ششصد متر دیگری بتوان با خودروی دوگاردانه همچون چیپ و لندرور نیز رفت ولی دست آخر باید دست به دامن دو زانوی قدرتمند شد تا به دهانه غار برسیم.
از آخرین جای ماشین رو، درست ۲۴۰۰ متر تا دهانه آن راه است.
همه این مسیر، سربالایی و در جاهایی نیز پلکانهای سنگی و بتونی است که در سال ۱۳۳۶ خورشیدی (۱۹۵۷ میلادی) ساخته شده است.
پیادهروی به طور معمول یک ساعت خواهد بود و اگر کوهنورد ورزیده باشید شاید ۴۵ دقیقه هم بتوانید بروید.
در عمق تقریباً ۲۰ متری دهانه غار، تندیس بزرگی از شاپور اول ساسانی دیده میشود که با گذشت حدود ۱۷۰۰ سال همچنان ابهت پادشاه قدرتمند ساسانی را به نمایش میگذارد.
این تندیس به پهنای تقریباً سه و بلندی هفت متر، بزرگترین تندیس ایرانی به شمار میرود.
در ابتدا به نظر میرسد آن را از جای دیگری بدین مکان آورده باشند ولی با دقت بیشتر آشکار میشود که بر اثر تراشیدن یک ستون سنگی و کاملاً طبیعی موجود در غار پدید آمده است. سر تندیس کاملاً سالم ولی دو دست آن شکسته‌اند.
برای مدتهای طولانی و نامعلوم واژگون شده بود تا این که در سال ۱۳۳۶ خورشیدی توسط نیروهای ارتش در جای خود قرار گرفت و پاهای شکسته آن با بتون بازسازی شد.
در همین سال، دو سنگ نوشته نیز در کنارههای غار پدید آوردند.
یکی از آنها ترجمه سنگ نوشته شاپور در نقش رجب و دیگری توصیف بازسازی و برپاسازی تندیس شاپور پس از ۱۰۰۰ سال را شرح میدهد.
تندیس شاپور: نمایی از پشت
نمایی از درون غار
کسی تا کنون به پایان این غار ترسناک و بسیار بزرگ نرفته است
در خصوص جایگاه شاپور اول ساسانی (۲۱۵ تا ۲۷۲ میلادی) همین بس که وی توانست پس از درگذشت پدرش اردشیر بابکان بنیانگذار امپراطوری ساسانی – قلمرو حکومت خویش را به چارچوب داریوش اول هخامنشی نزدیک کند، اگر چه سرزمین ایران هیچ گاه نتوانست به بزرگی زمان داریوش اول برسد.
نکته دیگری که در زندگی شاپور برجسته مینماید، جنگهای وی با روم باستان و پیروزیهای درخشان اوست که سرانجام در سال ۲۶۰ میلادی طی نبرد اُدِسا – شمال انتاکیه در ترکیه امروزی – توانست والرین (Valerian) امپراطور رومی را به اسارت بگیرد.
چنین رویدادی در طول چندین قرن جنگهای ایران و روم، تنها یک بار رخ داد.
شاپور به مناسبت این پیروزی شگرف، دستور داد چندین نقش برجسته در استان فارس کنونی بتراشند تا شرح آن پیروزی را به آیندگان بدهد.
پلکانی که در سال ۱۳۳۶ خورشیدی ساختند
نمای روستای شاپور از دهانه غار