خبرگزاری هرانا – ابراهیم صدیق همدانی و پسرش سالار صدیق همدانی، دو زندانی سیاسی در زندان ارومیه با عملی نشدن وعده‌های مسئولان مجددا از روز شنبه ۱۳ اردیبهشت در اعتراض به عدم اعطای مرخصی و عدم رسیدگی پزشکی دست به اعتصاب غذا زدند. این افراد پیشتر نیز در تاریخ ۱۸ فروردین با دلایل مشابه اعتصاب غذا کردند و مدتی بعد با وعده مساعد مسئولان زندان به اعتصاب خود پایان دادند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ابراهیم صدیق همدانی و پسرش سالار صدیق همدانی، دو زندانی سیاسی در زندان ارومیه از روز شنبه ۱۳ اردبیهشت ۱۳۹۹، با عملی نشدن وعده‌های مسئولان مبنی بر رسیدگی به خواسته‌های خود مجددا دست به اعتصاب غذا زدند.
اعتصاب غذای این شهروندان در اعتراض به عدم اعطای مرخصی و عدم رسیدگی پزشکی صورت گرفته است.
این افراد پیشتر نیز در تاریخ ۱۸ فروردین ۹۹ با دلایل مشابه اعتصاب غذا کردند و مدتی بعد با وعده مساعد مسئولان زندان به اعتصاب خود پایان دادند.
لازم به ذکر است که ابتلای ابراهیم صدیق همدانی به بیماری دیابت وی را بیش از سایرین در معرض خطر بیماری کرونا قرار می‌دهد.
پیشتر یک منبع نزدیک به خانواده این زندانیان در این خصوص به هرانا گفت: “روز یکشنبه ۱۷ فروردین ابراهیم صدیق همدانی نوبت تزریق انسولین داشت و علیرغم پیگیری او و پسرش و صحبت با مسئولان زندان هیچگونه رسیدگی به وضعیت وی نشد. قبل از این هم مسئولان زندان به این پدر و پسر زندانی قول مرخصی درمانی داده بودند اما به وعده خود عملی نکردند و آنها نهایتا محبور به اعتصاب غذا شذنذ.”
ابراهیم خلیل صدیق همدانی فرزند صادق و پسرش سالار صدیق همدانی و دخترش مریم در تاریخ ۴ اسفندماه ۹۷ بازداشت شده و روز سه‌شنبه ۳ اردیبهشت ۹۸، پس از دو ماه بازجویی به زندان مرکزی این شهر منتقل شدند. ابراهیم و سالار صدیق همدانی هم اکنون در بند روان درمانی ۲ زندان ارومیه نگهداری می‌شوند و مریم صدیق همدانی نیز که به بند زنان این زندان منتقل شده بود در تاریخ ۵ اردیبهشت ۹۸ با تودیع قرار از زندان ارومیه آزاد شد.
ابراهیم و سالار صدیق همدانی بر اساس دادنامه صادره توسط شعبه ۲ دادگاه انقلاب ارومیه هرکدام از بابت اتهاماتی از جمله “اقدام علیه امنیت ملی از طریق عضویت در یکی از سازمانهای مخالف نظام” و “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به ۱۶ سال حبس تعزیری محکوم شده‌اند.
گفته می شود ابراهیم صدیق همدانی پیشتر نیز در سال ۸۴ از بابت اتهام همکاری با سازمان مورد اشاره بازداشت و به ۶ سال حبس محکوم شده و پس از تحمل دو سال حبس به صورت مشروط آزاد شده بود.
