انگیزه اصلی حمایت از رژیم سوریه، تحقق اهداف استراتژیک ایران در منطقه است
درگیری‌های سوریه که از یک دهه بدین سو، منجر به ویرانی کشور شده و صدها هزار نفر را به کام مرگ کشانده است، نه تنها سرزمین سوریه را به جولانگاه مداخلات خارجی تبدیل کرده بلکه زمینه حضور نظامی ایران در منطقه و تحقق اهداف استراتژیک این کشور در خاورمیانه را فراهم کرده است. بنابر این، تردیدی نیست که جلوگیری از گسترش نفوذ ایران در سوریه می‌تواند توازن قوا را در شرق جهان عرب به صورت قابل ملاحظه‌ای دگرگون کند، این در حالی است که اسرائیل از آغاز جنگ در سوریه، نخواست خود را درگیر این بحران کند و با تعیین خطوط قرمزی که امنیت ملی آن را تهدید می‌کرد، بسنده کرد. در واقع، فعالیت‌های اسرائیل در سوریه تنها به حمله به مواضع و پایگاه‌های ایران در این کشور منحصر می‌شود و تل‌آویو در سایر درگیری‌های بی‌شمار سوریه نقشی نداشته است.
پس از ورود محموله تسلیحاتی ایران به استان سویدا در ۱۰۰ کیلومتری جنوب دمشق، اسرائیل دست به حمله هوایی علیه پایگاه‌هایی در این منطقه زد که گمان می‌رود شبه‌نظامیان تحت حمایت ایران در آن‌ها حضور دارند و حمله اخیر اسرائیل که به عنوان بزرگ‌ترین حمله نظامی ارتش اسرائیل به سوریه محسوب می‌شود، منجر به کشته شدن ۷ شهروند ایرانی و دو تن از اتباع سوریه شد.
از سوی دیگر، اسرائیل از آغاز حملات نظامی‌اش در سال ۲۰۱۱، به قلمرو سوریه، پیوسته اذعان کرده است که هدف وی از این حملات، جلوگیری از گسترش حضور نظامی ایران در سوریه و عدم انتقال سلاح به حزب الله لبنان بوده است و ارتش اسرائیل در مدت چند سال گذشته صدها بار به مواضع و پایگاه‌های ایران در خاک سوریه حمله کرده است.
هرچند اسرائیل تمایلی به ایفای نقش در تحولات سوریه نداشته و رهبران اسرائیل سعی می‌کردند از صحبت در مورد حوادث سوریه خودداری کنند اما گسترش حضور نظامی ایران در منطقه باعث شد تا تل‌آویو در فرجام تلاش‌های خود را برای براندازی رژیم بشار اسد که تحت حمایت ایران است آغاز کند، زیرا رژیم اسد نقش اساسی در پیشبرد پروژه سیاسی ایران در منطقه دارد و اسرائیل این مسئله را تهدیدی برای امنیت خود تلقی می‌کند. اما اسرائیل به رغم نگرانی از تشدید بحران جنگ در سوریه، تصمیم گرفت به صورت مستقیم وارد درگیری‌های سوریه نشود اما خطوط قرمزی را برای تأمین امنیت مرزهای خود تعیین کرد. تل‌آویو تأکید کرد که بایستی مناطق مرزی با اسرائیل به ویژه بلندی‌های جولان در معرض تهدید قرار نگیرد و به شبه‌نظامیان وابسته به ایران و یا گروه‌های تروریستی اجازه داده نشود تا با بهره‌برداری از آشفتگی‌های سوریه دست به ایجاد پایگاه‌های نظامی در نوار مرز با اسرائیل بزنند و در نتیجه، ثبات و امنیت اسرائیل را تهدید کنند. افزون بر آن، تل‌آویو پیوسته تأکید داشت که موشک‌های ایران نباید از طریق سوریه در دسترس نیروهای حزب الله لبنان قرار گیرد و یا این‌که شبه‌نظامیان حزب الله فرصتی برای مستقر کردن موشک‌های خود در نزدیکی مرز با اسرائیل پیدا کنند.
در چارچوب همین سیاست، اسرائیل از سال ۲۰۱۷، حملات هوایی خود را علیه مواضع و پایگاه‌های ایران و متحدانش در سوریه و لبنان آغاز کرد و هواپیماهای اسرائیلی بارها اهداف مشخصی را در قلمرو سوریه بمباران کردند. اسرائیل که از موشک‌های ایران نگرانی دارد، با هدف قرار دادن مکرر مواضع ایران در سوریه، می‌کوشد مانع رسیدن موشک‌های ایران به دست نیروهای حزب الله لبنان و سازمان حماس در نوار غزه شود و برای رسیدن به این هدف دست به حمله علیه پایگاه‌ها و زیر بناهای نظامی ایران در سوریه می‌زند.
اما به رغم تداوم حملات نظامی اسرائیل به مواضع و پایگاه‌های ایران در سوریه، تهران که همواره سعی می‌کند قدرت نظامی خود را به نمایش گذارد، از ابراز پاسخ به حملات اسرائیل در سوریه خودداری می‌کند و دست به واکنش متقابل نمی‌زند، زیرا تهران در حال حاضر از یک سو تحت فشارهای حد اکثری آمریکا قرار دارد و از سوی دیگر، آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، ایران را تحت فشار قرار می‌دهد تا برای بازرسان‌های بین‌المللی اجازه ورود به تمام تأسیسات هسته‌ای را بدهد. همین امر باعث می‌شود تا تهران در برابر حملات نظامی اسرائیل، از خود خویشتن‌داری نشان دهد و با آن‌که در سوریه متحمل خسارت‌های سنگینی می‌شود، در قبال اقدامات تهدیدآمیز اسرائیل سکوت اختیار کند.
البته تهران اهمیت حضور نظامی خود را در سوریه می‌داند و از همین جهت نمی‌خواهد در حال حاضر دست به انتقام‌جویی بزند و با ابراز واکنش تند به اسرائیل، سوریه را به صورت کامل از دست بدهد. تهران می‌داند که رویارویی با اسرائیل عواقب ناگوار و جبران ناپذیری در پی دارد و هر گونه درگیری میان دو جانب باعث حذف کامل ایران از منطقه می‌شود، بنابر این، تهران ترجیح می‌دهد وضعیت دشوار کنونی در سوریه را تحمل کند و دست به اقدامی نزند تا پروژه سیاسی ایران در خاورمیانه که با پرداخت هزینه‌های هنگفتی به موقعیت کنونی خود رسیده است، پیش از رسیدن به هدف، در ورطه شکست و فروپاشی فروافتد و دستاوردهای چندین ساله ایران را بر باد دهد.
از: ایندیپندنت