با اندوه فراوان با خبر شدیم که دوست و یار دیرین و مهربان ما مهندس امیر افخمی پس از سال‌ها مبارزه‌ی بی‌امان با چند بیماری سرانجام در ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۰ در ۷۹ سالگی درگذشت. ما مرگ او را به فرزندش رامین گرامی و هم‌چنین به خواهران، برادرانش و خویشاوندانش تسلیت گفته و برایشان آرامش و بردباری آرزومندیم.
امیر در دوران نخست‌وزیری علی امینی که دانشجوی دانشگاه تهران بود، به جبهه ملی پیوست و به‌خاطر فعالیت‌هایش برای تحقق حکومتی مبتنی بر قانون اساسی مشروطه سرانجام از دانشگاه اخراج شد. او برای ادامه تحصیل به آلمان آمد و به کنفدراسیون و هم‌چنین به سازمان‌های جبهه ملی ایران در خارج از کشور پیوست. افخمی هم‌چون بسیاری دیگر از ایرانیان پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ به ایران رفت، اما با آغاز سرکوب نیروهای دگراندیش و «غیرخودی!!» به آلمان بازگشت. او یکی از پیروان صدیق و وفادار نهضت ملی ایران به رهبری دکتر محمد مصدق و هم‌چنین نزدیک به ۴۰ سال عضو فعال حزب سوسیال دمکرات آلمان بود. به پیش‌نهاد و کوشش چشم‌گیر او صندوقی برای جمع‌آوری پول با هدف کمک به خانواده‌های کم‌درآمد و نیازمند در ایران به‌وجود آمد و با تلاش او هر سال پول‌های گردآوری شده در ایران به چند خانواده نیازمند پرداخت می‌شد.
ما امیر را که انسانی دین‌باور، میهن‌پرست، آزادی‌خواه و دمکرات بود، فراموش نخواهیم کرد و یادش را گرامی خواهیم داشت.
حمید آزادی، فریدون اعلم، دکتر جمشید امیرخیزی، بیژن بطائی، منصوره بیات، دکتر منصور بیاتزاده، مهدی پناهی‌پور، فریده پورسلیم، کیهان دانشور، فرح ذهنی، دکتر نسرین رنجبر ایرانی، لاله رنجی، یاسمین رنجی، شهرام رحیمیان، پاسکوالینا سارنو، سعید شاهسوندی، دکتر جعفر سروش، کارولا شیرازی، محسن شیرازی، ناصر شیرازی، منوچهر صالحی، ژانین صمدزاده، امیر صمدی، سام طباطبائی، حسین عرفانی‌فر، غزل عشقی‌پور، اکبر فنی‌پور، ناتاشا فنی‌پور، دکتر مسعود کریم‌نیا، پرویز مهرافشان، مسعود معینی، حمیده منتظر حقیقی، حسین منتظر حقیقی، بیژن نیک‌مرادی، زری یونیمن