پوران درخشنده کارگردان فیلم “هیس دخترها فریاد نمی‌زنند” گفت: سینما فقط سرگرمی نیست و رسالت بالاتری در کنار سرگرمی دارد. فیلم باید حرفی برای گفتن داشته باشد؛ حرفی از جنس مردم و نه فقط سرگرم کردن یا وقت‌گذرانی. مهم است که مردم خودشان را در فیلم ببینند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درخشنده در مراسم اکران ویژه فیلم “هیس دخترها فریاد نمی‌زنند” که شامگاه چهارشنبه (۱۶ مرداد) با حضور عوامل این فیلم در سینما فرهنگ برگزار شد، خطاب به تماشاگران گفت: به قدری تحت تاثیر محبت‌های شما قرار می‌گیرم که احساس می‌کنم کم‌کاری کرده‌ام. هنگامی که با تک تک شما صحبت می‌کنم و پای درد دل‌هایتان می‌نشینم، احساس می‌کنم حرف‌های ناگفته‌ای است که شما را آزار می‌دهد و من هم با شما آزرده می‌شوم. فیلم “هیس…” نتیجه این حس‌های پنهانی است که در شما جریان داشت، به من منتقل شد و ذره ذره با من زندگی کرد، به طوری که تمام وجود من را به خودش گرفت و احساس کردم که جز ساخت این فیلم راه دیگری ندارم.
کارگردان فیلم “هیس…” ادامه داد: به دلیل آن که این فیلم موضوع حساس و ملتهبی در جامعه بود، فقط از خدواند درخواست کمک کردم تا من را در مسیری قرار دهد که اگر درست است، آن را ادامه بدهم و فکر می‌کنم فقط خواست خدا بود که این اتفاق بیفتد و به من جرأت این کار را داشته باشم. به نوعی به من تکلیف شد تا این کار را انجام بدهم، به عبارتی من توانایی پا پس گذاشتن را نداشتم و سرانجام کمک‌های “بنیاد سینمایی فارابی” و میرعلایی و همکارانشان سبب شد تا من در این کار تنها نباشم.
او عنوان کرد: تمام کسانی که به نحوی با فیلمنامه مشکل و تمایل داشتند در آن یا فیلم اتفاقی بیفتد جدا از چیزی که در فیلم است، در نهایت با گفت‌وگوها و احساس مسؤولیت‌هایی که نسبت به این موضوع متحد وجود داشت، با آن موافقت کردند و با کمترین سانسور و آسیب، این فیلم به سرانجام رسید و در سی و یکمین نمایشگاه فیلم فجر به نمایش گذاشته شد.
درخشنده با اشاره به استقبال خوب مردم در جشنواره فیلم فجر از این فیلم بیان کرد: فیلم “هیس دخترها فریاد نمی‌زنند” در ۲۲ سینما به نمایش درآمد و من در آن شرکت کردم. با شما لحظه به لحظه همراه بودم، عکس‌العمل شما در تمامی این لحظات برای من قابل احترام بود و هنگامی که فیلم تمام می‌شد، احساس می‌کردم هیچ کدام از تماشاچیان دوست ندارند از صندلی‌هایشان جدا شوند و سالن را ترک کنند، انگار همه سؤالی در ذهن‌شان به‌وجود آمده و من احساس کردم که سینما هم می‌تواند به وظیفه خودش عمل کند. من فکر می‌کنم وظیفه هنرمند در هر مقطعی حساس است تا بتواند فرزند زمانه خودش باشد و چیزی از جنس زمان را در فیلمش منعکس کند و من خوشحالم این فیلم با استقبال شما روبه‌رو شد.
نویسنده این فیلم خاطرنشان کرد: هیچ بازیگری حاضر نشد نقشی را که بابک حمیدیان پذیرفته است، بازی کند، زیرا معتقد بودند نگاه جامعه به آنان تغییر خواهد کرد. از جهتی من این اخلاق‌گرایی در جامعه را دوست داشتم و از طرفی ناراحت بودم که چه کسی ایفای این نقش را خواهد پذیرفت؟ سرانجام این هنرمند نقش را پذیرفت و به خوبی آن را ایفا کرد. خدا را شکر می‌کنم در این روزهایی که برای من بسیار ارزشمند است، این فیلم به نمایش گذاشته شد.
در این مراسم، سیداحمد میرعلایی؛ رییس بنیاد سینمایی فارابی، حسن نجاریان؛ قائم مقام بنیاد سینمایی فارابی و محمدرضا خاکپور؛ پشتیبان مالی این فیلم حضور داشتند.