ملت رشید ایران که در برهه هائی تاریخ ساز با همه اختناق و دل آزردگی و رنجدیدگی از حاکمان وقت باز با شیوه مسالمت آمیز بر مبنای خویشتن داری و خردورزی، راهی را برای برون رفت از تنگناها جستجو میکند، در انتخابات ریاست جمهوری هم برای ناکام گذاشتن انحصار طلبان و خودکامگان به دو گونه عمل کرد. گروهی قابل توجه در انتخابات شرکت نکردند و گروهی دیگر که روش شرکت در انتخابات را به مصلحت دیدند با اکثریت قاطع نامزدی را برگزیدند که در آخرین روزها مورد حمایت و تایید بخش مهمی از سردمداران جنبش اصلاح طلبان درون حکومتی قرارگرفت. تمام آمارها و شواهد حاکی از آنست که رئیس جمهور کنونی تا پیش از این حمایت ها اقبال چنین بردی را نداشت. اما آنان که در انتخابات شرکت کردند درعین نا امیدی، سرشار از شوق و ذوق به پای صندوق های رای شتافتند تا شاید رئیس جمهور آینده تحت تاثیر این شور و هیجان خود را وجدانا موظف به برآوردن خواسته های ملت بداند و درین راه با هر مانع و محظوری پنجه درافکند. در این گیرو دار دولت دهم در وضعی به پایان رسید که:
۱- شکاف های طبقاتی، اقتصادی، عقیدتی و تربیتی به گونه ای بحرانی تهدیدگر سلامت روانی و آرامش جامعه است.
۲- هر چند دولت دهم از ثروتمندترین دولتهای تاریخ ایران به شمار میرود اما میراثی جز فقر و فساد روزافزون و کاهش توان اقتصادی و معیشتی مردم و افت چشمگیر ارزش ریال نداشته است.
۳- اگر چه این دولت در شعار دادن گوی سبقت را در دوران معاصر از همه ربوده بود و برای توجیه خود و جلب نظر مردم از ارزش های عقیدتی و حاتم بخشی های ابلهانه استفاده میکرد، اما امروز ما را با افزایش شدید آسیب های اجتماعی و سقوط ارزش های اخلاقی مواجه ساخته است.
۴- وضع اسفبار بهداشت و درمان در حیطه پزشکی و روان شناختی و بحران های رفاهی، خانوادگی در این دولت به اوج خود رسیده است.
۵- اوضاع فرهنگی در این دروه فاجعه بار بوده است. انبوه سازی غیر تخصصی از مدارک تحصیلی، گزینش های نابخردانه در محیط علمی، اعمال سانسورهای تنگ نظرانه و غیرکارشناسانه در قلمرو علمی، فرهنگی و هنری تا ناامنی شغلی برای فعالان نشر و مطبوعات و بازنشسته کردن وزنه های دانشگاهی همه و همه در این دوره شدت یافته است.
۶- اعمال خشونت نسبت به دگراندیشان و زندانی کردن فعالان سیاسی و روزنامه نگاران و وکلا و برقراری جو امنیتی و اختناق وعدم رعایت حقوق بشر دراین دولت بیش ازپیش مشاهده شده است.
۷- بحران دیپلوماسی در زمینه های مختلف هرروز وخیم تر گردیده و منافع ملی را مورد خطر قرارداده است. در این مدت ایران نه تنها در منطقه تاثیر گذار نبوده، که همواره به انزوا و حالت دفاعی و انفعالی بیشتر از قبل کشانده شده است.
حال در چنین شرایطی دولت یازدهم می خواهد کار خود را آغاز کند در حالی که آحاد ملت چشم امیدواری به او دوخته اند ما درین جا به حکم وظیفه ملی و تاریخی واجب می دانیم مطالبی را به ریاست جمهوری دولت یازدهم یادآورشویم.
الف – تاکید ایشان بر فراجناحی بودن دولت در جهان امروز منطبق برنگاهی کارشناسانه و سیاستمدارانه نیست. زیرا ایشان آرای خود را به پشتوانی چهره های اصلاح طلب و ناراضیان از شیوه های نابخردانه ی سال های اخیربه دست آورده اندو باید پاسخگوی مردمی باشند که مشتاقانه به ایشان رای داده اند.
ب – آقای رئیس جمهوری نباید فراموش کنند که در صد قابل توجهی از آرایشان مربوط به هم میهنان ما در اطراف و اکناف کشور و مرزهای ایران زمین است هم میهنان گرانقدر ما در بلوچستان و کردستان و خوزستان همواره مرزبانان امین کشوربوده اند و برعهده ی ریاست جمهور است که در این استان ها امکانات رفاهی، اجتماعی،اقتصادی و سیاسی با تمام نیرو فراهم آورند. اقبال به شعارهای مردم سالارانه نشان داده که ایرانی با هر قومیتش حل مشکل خود را در نیل به دموکراسی میجوید.
پ – در این هشت سال بیش از پیش به وجهه ی بین المللی ایران لطمه وارد آمده است. بنابراین تنش زدائی و تجدید جایگاه ایران و ایرانی به عنوان کشور و ملتی صلح دوست و تکثرگرا و آشتی طلب و اهل گفت و شنود با همه فرهنگ ها باید در صدر اولویت دیپلوماسی قرار گیرد و با تعیین چنین جایگاهی میتوان طیفی از مسائل اقتصادی و سیاسی را حل کرد.
ت – ایران به عنوان امضا کننده ی کنوانسیون حقوق بشر، موظف به رعایت موازین آنست در حالیکه متاسفانه فاجعه های حقوق بشری بسیار در سراسر ایران به وقوع پیوسته است و همچنان هم ادامه دارد. برای پایان بخشیدن به این گونه فجایع و بیعدالتی ها اقدامات عملی بدون تامل باید انجام پذیرد. زیرا کارنامه ی قوه قضائیه باتوجه به انبوه مشکلات قضایی و عدم اهتمام جدی برای احقاق حقوق مظلومان و جلوگیری از تجاوز متعدیان به حقوق فردی و اجتماعی به هیچ روی امیدوار کننده نیست. به این جهت بسیاری از فرهیختگان از محقق و وکیل دعاوی، روزنامه نگار و فعال دانشگاهی طی سال های گذشته و به ویژه از چهار سال پیش به مهاجرت و جلای وطن مجبور گردیده اند. بازگردانیدن آنان و اشتغال به کار تخصصی شان از وظایف دولت یازدهم است.
ث – برنامه ریزی هدفمند و علمی و معطوف به انجام، برای زمینه سازی انتخابات آزاد از ضروری ترین کارهایی است که باید انجام شود تا با آزادی احزاب و جمعیت ها و مطبوعات امکان حضور افکار و نظرات گوناگون در اداره جامعه فراهم گردد.
ج – حمایت نکردن از تولید کنندگان داخلی چه در عرصه صنعت و چه در زمینه های کشاورزی و دامداری موجب شده است تا کالاهای کم ارزش چینی افزایش یابد و توان تولید کاهش گیرد. بیشتر صنعتگران و کشاورزان و دامداران به علت زیان های هنگفت ناشی از سوء مدیریت کار خود را رها کرده اند و در عوض مشاغل کاذب دلالانه جذابیت اقتصادی یافته است. ازین رو سیاست های حمایتی از تولیدکنندگان داخلی بسیار ضروری به نظر میرسد.
جبهه ملی ایران امیدوار است دولت جدید پیش از آنکه صدمات جبران ناپذیر بر کیان ملی ایران وارد شود با در پیش گرفتن سیاست داخلی خردمندانه و آشتی جویانه و احترام به آزادی ها و حقوق ملت، زمینه ای برای سیاست خارجی صلح طلبانه و تامین کننده منافع ملی ایران فراهم نماید.
آحاد ملت ایران نه تنها حق دارند بلکه مکلفند از کسی که به او رای داده اند همواره خواست های برحقشان را مطالبه نمایند.
تهران – جبـهه ملـی ایـران
22 مردادماه ۱۳۹۲