خبرگزاری هرانا
سینا شکیب دانشجوی ترم ۴ رشته آمار و کاربردها در دانشکده ریاضی و کامپیوتر خوانسار دانشگاه اصفهان، به دلیل اعتقاد به آئین بهائی از این دانشگاه اخراج و از ادامه تحصیل محروم شد. با وجود محرومیت شهروندان بهایی از تحصیل در دانشگاه‌ها، برخی از این شهروندان گاها موفق به ورود به دانشگاه شده و پس از مدتی به بهانه‌های مختلف توسط مسئولان از ادامه تحصیل محروم و از دانشگاه اخراج می شوند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سینا شکیب دانشجوی دانشگاه اصفهان به اعتقاد به آئین بهائی از این دانشگاه اخراج و از ادامه تحصیل محروم شد.
به گفته یک منبع نزدیک به خانواده این شهروند بهائی، سینا شکیب در تاریخ ۳۰ فروردین ماه و در زمان ورود به سامانه آموزشی جهت شرکت در کلاس آنلاین متوجه قفل بودن کارتابل خود شد. در تماس وی با واحد آموزش دانشگاه به او گفته شد که طی نامه‌هایی محرمانه که توسط وزارت و گزینش به دانشگاه ارسال شده، او از دانشگاه اخراج و از ادامه تحصیل محروم است.
دیگر اعضای خانواده این شهروند بهائی نیز پیشتر به طرق مختلف و صرفا به دلیل اعتقاد به آئین بهائی از ادامه تحصیل محروم شده اند. سارا شکیب، خواهر سینا شکیب، دانشجوی سابق آمار در دانشگاه سراسری کاشان، طی روند مشابهی در اولین ترم ورود به دانشگاه در سال ۱۳۹۴ از دانشگاه اخراج شد. همچنین سمیرا شکیب دیگر خواهر این شهروند بهائی نیز در کنکور سراسری سال ۹۷ با پیغام نقص پرونده مواجه شده و از ادامه تحصیل محروم شد. سال ها پیش مادر این خانواده نیز به دلیل بهائی بودن از ادامه تحصیل در دانشگاه محروم شده است.
سینا شکیب، متولد ۱۳۸۰ و دانشجوی ترم ۴ رشته آمار و کاربرد ها در دانشگاه اصفهان-دانشکده ریاضی و کامپیوتر خوانسار بوده است.
با وجود محرومیت شهروندان بهائی از تحصیل در دانشگاه‌ها، برخی از این شهروندان گاها موفق به ورود به دانشگاه شده و پس از مدتی به بهانه‌های مختلف توسط مسئولین از ادامه تحصیل محروم می‌مانند.
علیرغم نص صریح قانون، طبق مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ایران، بهائیان علاوه بر محرومیت از اشتغال در اماکن دولتی، از تحصیلات دانشگاهی نیز محروم هستند.
هر ساله گزارشات زیادی از محروم شدن شهروندان بهایی از ادامه تحصیل در دانشگاه‌های ایران منتشر می‌شود. این موضوع حتی افرادی را که در آستانه فارغ‌التحصیلی هستند را نیز در بر می‌گیرد.
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار شهروند بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
