آیا حمله هکرهای “عدالت علی” به دوربین‌های امنیتی زندان اوین شباهتی به حملات “پارتیزان‌های سایبری” در بلاروس دارد؟ برخی از کارشناسان عرصه امنیت سایبری، سازمان‌های امنیتی کشورهای خارجی را مسئول این حملات می‌دانند.
حمله هکری به اتاق کنترل زندان اوین
زندان اوین از کنترل امنیتی بسیاری برخوردار است. موضوع هک دوربین‌های زندان اوین و دسترسی به فیلم‌های ذخیره شده در رایانه‌های اتاق کنترل و به اشتراک گذاشتن آن در شبکه‌های اجتماعی حتی توجه رسانه‌های خارجی را نیز جلب کرده است. از آن جمله می‌توان به مقاله‌ای اشاره کرد که در روزنامه آلمانی “زوددویچه” منتشر شده است.
نویسنده این مقاله حملات سایبری در بلاروس را با حملات سایبری اخیر در ایران مقایسه کرده و بین این حملات یک تشابه تشخیص می‌دهد. از این رو، این مقاله را “حملات هکری علیه مستبدان” نام نهاده است.
دو گروه مسئولیت این حملات سایبری را برعهده گرفته‌اند: “عدالت علی” در ایران و “پارتیزان‌های سایبری” در بلاروس. نویسنده البته نظر کارشناسان مسائل مربوط به امنیت سایبری را نیز از نظر دور نداشته است.
از هالیوود تا واقعیت
مقاله با تصویری آغاز می‌شود که بی‌اختیار خواننده را به یاد صحنه‌ای از یک فیلم هالیوودی می‌اندازد. یک نگهبان در اتاق کنترل زندان اوین در برابر دیواری از مانیتورهای گوناگون نشسته است و بر تصاویر دوربین‌ها نظارت دارد.
ناگهان یکی از کامپیوترها خاموش و روشن می‌شود. پس از آن نوبت به کامپیوتر دوم و سوم می‌رسد. سرانجام بر روی صفحه مانیتورها شعاری علیه ابراهیم رئیسی نقش می‌بندد. در این لحظه است که نگهبان متوجه حمله هکری می‌شود و تقاضای پشتیبانی می‌کند.
نویسنده مقاله در ادامه بازگویی این تصویر می‌گوید لحظاتی بعد چهار مرد با نگاهی حیرت‌زده به صفحات مانیتورها زل زده‌اند. تا اینکه یکی از آن‌ها روی برمی‌گرداند و متوجه دوربینی می‌شود که در تمام مدت مشغول ثبت این تصاویر بوده است.
مابقی آنچه را که نویسنده از پیامدهای هک دوربین‌های زندان اوین نوشته است، مخاطبان فارسی‌زبان در رسانه‌ها و شبکه‌ها دیده‌اند. اما موضوعی که ذهن نویسنده را به خود مشغول می‌کند، تشابه این حملات به حملاتی است که از سوی “پارتیزان‌های سایبری” بلاروس صورت می‌گیرد.
مهم‌ترین تشابه بین این حملات سایبری در آن است که هدف از این حملات دولت‌های هر دو کشور هستند. در حمله سایبری بلاروس، “پارتیزان‌ها” علیه سرکوب معترضان به انتخابات ریاست جمهوری و دیکتاتوری آلکساندر لوکاشنکو وارد عمل شده‌اند. در حمله سایبری در ایران نیز، یا پی‌ساخت‌های حکومت ایران مطرح بوده یا حمله به دژ امنیتی زندان اوین.
نویسنده در ادامه به دیگر حملات سایبری اخیر در دو کشور می‌پردازد. حمله سایبری به شبکه نظارت بر تردد قطارها در ایران و حمله به اطلاعات شهروندان و سرقت اطلاعات وزارت کشور بلاروس و از جمله فایل‌های مربوط به شنود مکالمات شهروندان توسط سازمان امنیت این کشور.
پشت پرده این حملات دو احتمال نهفته است. نویسنده در گمانه‌زنی خود به هر دو احتمال توجه کرده است. احتمال نخست روایت منتشر شده و علنی این حملات است.
گفته می‌شود که هکرهای “عدالت علی” و “پارتیزان‌های سایبری” بلاروس از گروهی برخاسته‌اند که دقیقا در عرصه حفاظت از اطلاعات سایبری در برابر حملات هکری فعالیت می‌کرده‌اند و از این منظر قادر به نفوذ به سامانه‌های دیجیتال این کشورها بوده‌اند.
روایت دوم را نویسنده به نقل از خوآن آندرس گوئررو ساده عنوان می‌کند. این کارشناس و محقق امنیت فناوری اطلاعات نسبت به داوری شتابزده درباره عاملان این حملات هشدار داده است.
به باور او، پشت این حملات هکری می‌تواند سازمان‌های امنیتی دولت‌های دیگر قرار داشته باشند. به عنوان نمونه، هکرهایی که به سامانه تردد قطارهای ایران حمله کرده بودند، همان گروهی هستند که موسسات و مراکز متعلق به جمهوری اسلامی در سوریه را هدف حملات خود قرار داده بودند.
از: دویچه وله