حدود ۴۰ میلیون نفر در کشور نیاز به کمک فوری دارند
خبرگزاری “آسوشیتدپرس” در گزارشی با اشاره به افزایش ناامیدی مردم نسبت به وضعیت اقتصادی در کشور و خودکشی و خودسوزی‌های صورت گرفته به دلیل این موضوع می‌نویسد: “روح الله” جوان ۳۸ ساله با مو‌های خاکستری و سبیل پرپشت ناامیدانه به دنبال یافتن کار بود. او پدر سه فرزند در جنوب ایران بود. او وارد دفتر بنیادی شد که به جانبازان جنگ، خانواده‌های آنان و خانواده شهدای جنگ کمک می‌کند. روح الله درخواست کمک کرد. رسانه‌های محلی گزارش دادند که او به مقام‌های آن بنیاد گفته بود اگر آنان کمکی به وی ارائه ندهند خود را از پشت بام به پایین پرتاب می‌کند. آنان سعی کردند او را متقاعد کنند و وعده وام را دادند اما او ناراضی بیرون رفت. خیلی زود به مقابل در ساختمان بنیاد مذکور بازگشت و روی خودش بنزین ریخت و با روشن کردن کبریت خودش را سوزاند. او دو روز بعد در ۲۱ اکتبر بر اثر شدت سوختگی درگذشت. خودسوزی این مرد جوان در یاسوج بسیاری را در ایران بهت زده کرد. او فرزند یکی از شهدای جنگ ایران و عراق بود”.
به گزارش آفتابنیوز؛ این خبرگزاری در ادامه می‌افزاید: “با وجود بحرانی اقتصادی، افزایش بیکاری و افزایش سرسام‌آور قیمت مواد غذایی، خشم و ناامیدی عمومی به طور فزاینده‌ای افزایش یافته است. “مینا احمدی” دانشجوی دانشگاه شهید بهشتی در شمال تهران می‌گوید: “وقتی این خبر را شنیدم حیرت‌زده شدم. من همیشه فکر می‌کردم خانواده‌های شهدای جنگ ایران و عراق از حمایت سخاوتمندانه دولتی برخوردار هستند”.
گفته شده به دنبال خودسوزی این مرد جوان بنیاد مذکور دو تن از مقام‌های ارشد استانی خود را برکنار کرده و خواستار برکناری مشاوران و مددکاران اجتماعی دیگری نیز شده که برای پیشگیری از خودسوزی او کاری انجام ندادند. حتی مشاور رهبری نیز این پرونده را هشداری دانسته و آن را نتیجه رها شدن جامعه به حال خود در بیکاری و فقر و برهم خوردن روابط اجتماعی از سوی مسئولان قلمداد کرده است.
خودکشی این جوان یکی از چندین مورد خودکشی و خودسوزی در سالیان اخیر بوده است که ناشی از مشکلات اقتصادی است. براساس مطالعه‌ای که روزنامه “اعتماد” به آن استناد کرده، شیوع کرونا و نتایج ویرانگر اقتصادی آن نرخ خودکشی در ایران را بیش از ۴ درصد افزایش یافته است. برای بسیاری در خاورمیانه اقدام به خودسوزی اقدامی اعتراضی است، مانند خودسوزی “محمد بوعزیزی” در تونس که باعث آغاز قیام‌های بهار عربی در سال ۲۰۱۱ میلادی شد و ناشی از نارضایتی گسترده از مشکلات اقتصادی و کمبود فرصت‌ها بود.
“رضا هاشمی” معلم ادبیات یکی از دبیرستان‌های تهران می‌گوید:”به دلیل فقر نمی‌دانم به کجا و کدامین سو می‌رویم”.
“آسوشیتدپرس” در ادامه می‌نویسد: پس از خروج امریکا از برجام با فرمان ترامپ و به دلیل تحریم نفت آن کشور و شیوع کرونا بیش از یک میلیون ایران بیکار شده‌اند و نرخ بیکاری بیش از ۱۰ درصد افزایش یافته؛ نرخی که در میان جوانان تقریبا دو برابر است. فرار سرمایه به خارج از ایران به ۳۰ میلیارد دلار افزایش یافته است.
“محمد قاسم عثمانی” نماینده سابق مجلس می‌گوید: “نمی‌توان نارضایتی مردم را از وضعیت اقتصادی فعلی پنهان کرد. ساختار کشور معیوب و بیمار است ما نیاز به انقلابی اقتصادی داریم”. واحد پول ایران از سال ۲۰۱۸ میلادی به این سو بیش از ۵۰ درصد ارزش خود را از دست داده است و دستمزد‌ها برای جبران این ضرر افزایش نیافته است. بیش از یک سوم جمعیت ایران طبق آمار وزارت کار در فقر شدید زندگی می‌کنند.
“حمیدرضا حاجی بابایی” رئیس کمیسیون بودجه مجلس هفته گذشته در گفتگوی تلویزیونی گفته بود حدود ۴۰ میلیون نفر در کشور نیاز به کمک فوری دارند”.
“آسوشیتدپرس” در ادامه می‌نویسد: “فقر فراتر از اعداد و ارقام است و به بخشی قابل مشاهده در زندگی روزمره تبدیل شده است. در خیابان‌های تهران کودکان دستمال‌فروش در تقاطع و پشت چراغ‌های راهنمایی دیده می‌شوند. در خیابان‌های تهران افراد بیشتری دیده می‌شوند که زباله‌گرد هستند. این مناظر یک دهه پیش در ایران کم‌تر دیده می‌شد. سرقت‌های کوچک در ایران افزایش یافته‌اند. هفته گذشته، دادگاهی یک نفر را به اتهام دزدیدن چند بسته بادام هندی به ۱۰ ماه حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم کرد. مقام‌های پلیس تهران “مشکلات اقتصادی” را مقصر جهش جرائم می‌دانند و می‌گویند بیش از نیمی از کل بازداشت‌شدگان در سال گذشته برای اولین بار مرتکب جرم شده بودند”.