۱ – چرا جناب خامنه‌ای تا کنون با هیچ خبرنگار آزاد یا حتی با یک خبرنگار دولتی مصاحبه نکرده‌اند؟
۲ – این داستان رهبریِ مادام‌العمر را ایشان از کجای قوانینِ موجود بیرون کشیده‌اند؟
۳ – چرا جناب خامنه‌ای بعنوان یک مسئول، و در قبال این همه مسئولیتی که دارد، به هیچ دستگاهی پاسخگو نیست؟
۴ – در حالی که مقبولیتِ ایشان در داخل کشور بسیار محدود و حتی نامطلوب است، چرا جناب ایشان خود را رهبر مسلمین جهان می‌داند؟
۵ – چرا نباید مردم از نقش فرزند ایشان – مجتبی خامنه‌ای – در چند و چون رخدادهای پس پرده خبر داشته باشند؟ اساساً مسئولیت مجتبی خامنه‌ای چیست؟ در کجا ثبت شده که وی چکاره است؟ نقش ایشان در مدیریت فاجعه‌ها و کشتار در سال هشتاد و هشت چه بوده است؟
۶ – با وجود فقری که در هر کجای کشور پرسه می‌زند، حضرت خامنه‌ای با استناد به کدام بند از موازین شعوری و انسانی و ملی، بخش وسیعی از نقدینگی و یا نفتیِ کشور را – بی اجازه از مردم – به سوریه و لبنان و فلسطین و یمن و نیجریه و هرکجای دلخواه سرازیر کرده و می‌کند؟
۷ – با اشاره به یکی از فتاوای خامنه‌ای – «فتوای نجاستِ بهاییان» – حضرتِ ایشان بفرمایند با اعتنا به آرامش مذهبی‌ای که مثلاً در هندوستان بچشم می‌خورد، اگر اراده‌ی همین هندوستان با وی بود، این کشور را به کدامین سو می‌بُرد؟
۸ – جناب خامنه‌ای که سخنوری «دائم به سخن»اند و بیش از هر شخصیت شناخته شده‌ی سیاسی و نظامی و حقوقی و دینی سخن گفته‌اند، تمامیِ استعداد خود را بکار بگیرند و تنها و تنها یک خاصیتِ برجسته‌ی دورانِ رهبریِ خود را بر زبان آورند. خاصیتی که منجر شده باشد به ذره‌ای رشد در ادب و برازندگیِ مردم ایران!
۹ – و بر زبان آورند تنها یک خاصیتِ دم و دستگاههای مذهبی‌ای را که با پول بی زبان مردم و بی‌اجازه‌ی مردم به فعالیت‌های مذهبی در داخل و خارج از کشور مشغولند.
۱۰ – بفرمایند با استناد به کدامین بند از موازین بشری و حقوقی و قانونی، ایشان در سال هشتاد و هشت به سردار حسین همدانی اجازه دادند تا وی چاقوکش‌ها و قمه کش‌ها را سازماندهی کند و آنان را بجان مردم معترض بیندازد؟
۱۱ – بفرمایند چرا دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی، آنچنان ترس و وحشتی بجان مردم انداخته‌اند که زبان مردم در بیان خواسته‌های بدیهی و روزمره‌ی خود به لکنت افتاده است؟
۱۲ – چرا جناب ایشان از نمایندگی مجلس، ریختی برساخته‌اند که هیچ یک از نمایندگان مجلس در هیچ دوره شهامتِ یک انتقاد مختصر از رهبر و سپاه و اطلاعات و شورای نگهبان و مجلس خبرگان و آیت الله‌ها و مراجع تقلید نداشته و ندارند؟
۱۳ – ایشان در یکی از پیام‌های نوروزیِ خود از «خبرهای خوشِ هسته‌ای» با مردم گفت. و این که: «با توجه به کوتاهی مسئولین، من خودم مدیریتِ هسته‌ای را بعهده گرفته ام». امروز معلوم شده که از نقطه‌ی صفرِ تا صد تأسیسات هسته ای، جز برای فریب و مضحکه و پارو کردن پول مردم ایران نبوده. ایشان بفرمایند با استناد به کدامین دانش و تخصص و آگاهی، مدیریتِ جریان هسته‌ای را بعهده گرفتند و میلیاردها دلار پول مردم ایران را دود کردند و به هوا فرستادند و یک پوزشخواهی نیز بر زبان جاری نکردند که هیچ، طلبکار نیز بوده و هستند!؟
۱۴ – چرا تا کنون هیچ نظارت و حسابرسی دقیق یا حتی نیمبند از گردش مالی شخص رهبر و دستگاههای زیر نظر رهبر به کار بسته نشده؟ و چرا این دستگاهها از پرداخت مالیات معاف‌اند؟
۱۵ – مسئول یعنی چه؟ اگر بگویند مسئول یعنی چه، می‌پرسم:
۱۶ – بفرمایند مسئولیتِ این همه اعتیاد و بیکاری در کشور با کیست؟
۱۷ – بفرمایند مسئولیت فرار این همه جوان و دانشجو و متخصص و ایرانیان از کشور با کیست؟
۱۸ – بفرمایند مسئولیت این همه بی اعتباری بین المللی ایران با کیست؟
۱۹ – بفرمایند چرا جوانان و بویژه زنان در ایران از آرامش هویتی برخوردار نیستند؟
۲۰ – بفرمایند در این چهل سال چرا کیفیت و سطح علم در دانشگاههای کشور، حتی نسبت به پیش از انقلاب بشدت تنزل کرده است؟
۲۱ – داستان بسیجیان و نقش آنان در عصبیت‌های جاری، و فرو ریختنِ دیوار قانون و اخلاق توسط اینان، تا کجا ادامه خواهد داشت؟ مسئولیتِ تخریبگرهایِ این جماعتِ عبوس و هوچیگر و بی سواد و خود حق پندار با کیست؟
۲۲ – داستان حضورِ سردارانِ سپاه در زیر و بالای کشور تا کجا ادامه خواهد داشت؟ مسئولیت تخریبگری‌های این جماعت سیری ناپذیر و مسئولیت «قانون»ی که زیر پوتین این جماعتِ بی سواد لهیده شده با کیست؟
۲۳ – فرماندهی کل قوا یعنی چه؟
۲۴ – نظر ایشان در باره‌ی کشتار زندانیان در سال ۶۷
۲۵ – نظر ایشان در باره‌ی کشتار‌های خلخالی
۲۷ – نظر ایشان در باره‌ی کشتار مردم سوریه و نقش جمهوری اسلامی در ویرانگری‌های سوریه؟
دامنه‌ی اینجور پرسش‌ها فراوانند اما من به همین‌ها بسنده می‌کنم. می‌گویم: اگر در اعماق وجود حضرت خامنه‌ای – که درشترین الفاظ تند را نثار سران آمریکا و انگلیس و اسراییل می‌کند – ذره‌ای شهامت، ذره‌ای جرأت، ذره‌ای اقتدار، ذره‌ای غرور، ذره‌ای بزرگی، ذره‌ای انسانیت، ذره‌ای مسئولیت، ذره‌ای ایرانی بودن وجود داشته باشد، حتماً مرا برای این مناظره‌ی دم دستی خبر می‌کنند. من گوش بزنگِ تلفنی هستم از بیتِ ایشان تا خبرم کنند برای این نخستین مناظره‌ی عمر سی ساله‌ی رهبری شان. آیا در اعماق وجود جناب خامنه ای، این یک ذره شهامت و جرأت پیدا می‌شود؟
از: سایت پژواک ایران