جناب حجه الاسلام والمسلمین حاج آقای موحدی زیده عزه
اینجانب آرش هنرور شجاعی که مبتلا به صرع شدید و بیماریهای دیگر هستم، نه به عنوان کنش سیاسی و نه با درخواست امری غیرقانونی، بلکه در راستای احقاق حقوق مسلم قانونی و شهروندی خویش به عنوان آخرین چاره ای که یک زندانی مظلوم سیاسی و عقیدتی دارد، در اعتراض به سه امر و نسبت به سه ارگان ذیل، تا روشن شدن تکلیف پرونده ی عدم تحمل کیفر حبس خویش، لب از طعام فرو می بندم:
۱- عملکرد بهداری زندان اوین در امتناع از دادن داروهای تخصصی بنده، که خانواده ام با پرداخت هزینه گزاف و با زحمت تهیه می کنند و این امتناع بهداری گاهی به یک هفته می رسد.
۲- در اعتراض به عملکرد دادگاه ویژه روحانیت که پس از استعلام عدم تحمل کیفر حبس اینجانب از مرکز پزشکی قانونی غرب تهران و جواب مثبت آن مرکز و اصیل تشخیص داده شدن نظریه قطعی پزشکی قانونی از سوی دادستان سابق دادسرای ویژه روحانیت تهران و ارجاع پرونده به شعبه سوم دادگاه برای صدور قرار عدم تحمل کیفر حبس، قاضی باقری رئیس شعبه سوم دادگاه ویژه روحانیت با دو نوبت امتناع از رسیدگی در وقت مقرر و تعیین شده قانونی مرتکب تخلف بارز قضایی شد و نهایتاً پرونده را منوط به استعلام از اداره کل پزشکی قانونی استان تهران نمود.
۳- در اعتراض به اداره کل پزشکی قانونی استان تهران که با وجود جمع بودن تمامی اسناد و مدارک و استعلامات پزشکی و پزشکی قانونی و پرونده بهداری اوین، نه تنها در فرجه قانونی خود به پرونده رسیدگی نکرد، بلکه پس از گذشت نزدیک به یک هفته از حداکثر مهلت تعیین شده، هنوز برای کمیسیون پزشکی تعیین وقت هم ننموده است.
در نظر داشته باشید که با توجه به بحرانی شدن تدریجی وضعیت جسمانی و سلامتی اینجانب در ایام اخیر، هرگونه مشکلی برای بنده پیش بیاید، با استناد به نظریه اولیه و قطعی پزشکی قانونی غرب تهران مبنی بر عدم تحمل کیفر حبس اینجانب و بنابراین حبس غیرقانونی من، بر عهده شماست و قطعاً برایتان تبعاتی سنگین در برخواهد داشت.
به یاد داشته باشید که یوم المظلوم علی الظالم اشد من یوم الظالم علی المظلوم.
با احترام
آرش هنرور شجاعی
23/۷/۱۳۹۲
رونوشت: ریاست محترم زندان اوین