نیمی از کشاورزان سه استان‌ شغل‌شان را به دلیل بی آبی از دست داده‌اند/ انتقال صنایع اصفهان به استان‌های ساحلی مقرون به صرفه نیست

در گفت و گو با ایلنا مطرح شد؛

عضو شورای شهر اصفهان و نماینده اصفهان در شورای عالی استان ها با بیان اینکه بیش از ۵۰ درصد کشاورزان ۳ استان اصفهان، یزد و چهارمحال و بختیاری به دلیل بی آبی شغل شان را از دست داده و یا تغییر داده و به رانندگی مجازی و کارگری روی آورده اند، گفت : آن تعدادی هم که باقی مانده‌اند دولت باید برایشان چاره اندیشی کند.

محمد‌رضا فلاح در گفت و گو با خبرنگار ایلنا در این باره، اظهار داشت: این که اعلام می کنند ۷۰ درصد آب کشاورزی استان اصفهان به شکل سنتی انجام می شود کذب و حرف اشتباهی است و کشاورزان اصفهان  به سمت و سوی  آب های قطره ای برای کشت و کارشان رفته اند. چرا که از مشکل بی آبی در استان آگاهند.

عضو شورای شهر اصفهان ادامه داد: حق آبه کشاورزان اصفهان  در طومار شیخ بهایی ثبت شده که اینها دنبال همان حق آبه شان هستند. 

فلاح افزود:  صنایع اصفهان از جمله فولاد مبارکه  و ذوب آهن سال ها قبل در کنار زاینده رود احداث شده اند و به نظر می‌رسد انتقال این صنایع به استان‌های شمالی و جنوب کشور مقرون به صرفه نبوده و هزینه گزافی در پی خواهد داشت یا به عبارتی تقریبا غیر ممکن است.  بنابراین به نظر می رسد عملکرد این دو صنایع  باید به نوعی تغییر کند که  از کمترین آب برای بهره برداری استفاده کنند.

نماینده اصفهان در شورای عالی استان‌ها عنوان کرد: استان های خوزستان، چهارمحال و بختیاری، اصفهان و یزد سال ها است در کنار یکدیگر به صورت مسالمت آمیز زندگی و کار می کنند. حتی بسیاری از مردم چهارمحال و بختیاری در  شهر اصفهان ساکنند و اینجا دارند امرار معاش می کنند یعنی خصومتی با یکدیگر ندارند.

وی گفت: به نظر می رسد که مردم این استان ها بایستی که با تعامل بیشتر و با محوریت و حاکمیت دولت آن مقدار آبی که موجود است را به میزان مساوی تقسیم کنند تا بتوانند امرار معاشی را برای آب شرب، کشاورزی و صنایع شان استفاده کنند.

فلاح اضافه کرد: بیش از ۵۰ درصد از کشاورزان استان های چهارمحال و بختیاری، اصفهان و یزد به دلیل بی آبی، مشکلات اقتصادی و عدم رونق کشاورزی شغل شان را تغییر داده و گاهی بعضی‌های شان به مسافرکشی اینترنتی و کارگری روی آورده اند. مابقی کشاورزان نیز به سختی دارند کار می کنند و مشکل بی آبی دارند. دولت باید به اینها تسهیلاتی بدهد که نوع کشاورزی شان را تغییر دهند و به سمت و سوی کشت‌های گلخانه‌ای بروند که کمترین میزان مصرفی آب را در پی دارد و بیشترین بازدهی را هم داشته باشند.