محمدرحیم اخوت، داستان‌نویس معاصر و خالق رمان تحسین‌شده «نام‌ها و سایهها»، صبح شنبه، ۲۳ بهمن، در ۷۶ سالگی درگذشت.
نخستین اثر آقای اخوت با عنوان «تعلیق» در سال ۱۳۷۸ منتشر شد و سپس، با رمان معروف «نام‌ها و سایهها» چندین جایزه معتبر ادبی ایران از جمله «مهرگان» و «یلدا» را از آن خود کرد.
محمدرحیم اخوت، متولد آذر ۱۳۲۴، از نویسندگان و مترجمان نامدار اصفهان است. او چاپ نخستین نوشته‌های خود را در سال ۱۳۴۶ خورشیدی از مجله فردوسی آغاز کرد.
آقای اخوت با داستان کوتاه «در دلم بود» و «نیمه سرگردان من» از مجموعه داستانی «نیمه سرگردان ما»، موفق به کسب جایزه بهترین مجموعه داستان سال ۱۳۸۱ از بنیاد گلشیری شد.
او همچنین در سال ۱۳۸۱ کتاب «شکارچی خرگوش»، تالیف سیلویا پلات و تد هیوز، از غول‌های ادبیات جهان، را با همکاری حمید فرازنده ترجمه کرد و به چاپ رساند.
وزارت فرهنگ و ارشاد جمهوری اسلامی ایران در دی‌ماه ۱۳۸۵ اعلام کرد که رمان بلند «نامه سرمدی»، نوشته محمدرحیم اخوت، قابل انتشار نیست. او این کتاب را در سال ۱۳۸۴ برای انتشار به نشر آگاه سپرده بود.
«نامه سرمدی» سرانجام بیش از یک دهه بعد در سال ۱۳۹۷ خورشیدی بدون اعمال ممیزی و سانسور منتشر شد.
آقای اخوت زندگی‌نامه خود را در قالب۵۰۰ صفحه با عنوان «کودکی، جوانی و پیری» نوشته است. او پیش از این در مصاحبه‌ای با ایبنا، خبرگزاری کتاب ایران، گفته بود که «گمانم چاپ این کتاب به بعد از مرگ من موکول می‌شود».
در بخشی از سرگذشت خودنوشت او آمده است: «سال ۱۳۵۷، سالی سرنوشت‌ساز برای مردم ایران و من بود. یکی دو سال بعد، از تدریس هم محروم شدم. بعد، از آموزش و پرورش بازنشسته‌ام کردند. با یاران «جُنگ اصفهان» ــ که با برخی از آن‌ها آشنا بودم و برخی را دورادور می‌شناختم ــ پیوند خوردم؛ و سرگردانی‌ام در کوچه پس‌کوچه‌های شعر و داستان و نمایشنامه و کاریکاتور و مقاله‌های پراکنده سر و سامانی یافت. جلیل دوست‌خواه، احمد میرعلایی، هوشنگ گلشیری، در این میان نقش کارسازتری داشتند.»
از دیگر آثار منتشر شده این نویسنده اصفهانی می‌توان به مجموعه داستان کوتاه «پاییز بود» و سه رمان «تماشا»، «نمی‌شود» و «مشکل آقای فطانت» اشاره کرد.
