ملت ایران
تجاوز آشکار روسیه به اوکرایین را محکوم می کند
این تجاوز
باید هرچه زودتر خاتمه یابد
روز پنجشنبه، ۲۴ فوریه، ارتش روسیه، پس از گردآوردن نیروی نظامی عظیمی نزدیک به دویست هزار تن در مرزهای کشور اوکرایین، و بدنبال چند هفته زمینه چینی تبلیغاتی، از زمین و هوا و دریا و از سه جانب وارد خاک کشور مستقل اوکرایین شد و استقلال و حاکمیت ملی ملت اوکرایین را به دستاویزهای واهی آشکارا نقض کرد.
به رغم همه ی بهانه هایی که روسیه در بوق و کرنای تبلیغاتی خود دمیده و می دمد، به روشنی پیداست که این بار نیز انگیزه ی این عمل تجاوزکارانه چیزی جز همان توسعه طلبی خشونت آمیز همیشگی وارثان کنونی امپراتوری تجاوزکار روس که در طول تاریخ آن همواره همه ی همسایگان آن، از جمله ملت کهنسال ما، قربانی آن بوده اند، نیست.
نقض حقوق ملت اوکرایین و همه ی اصول حقوق بین الملل در این ماجراجویی خطرناک رهبری خودکامه ی روسیه ی کنونی چندان آشکار است که از همان نخستین روز این تجاوز بخش اعظم کشورها و ملت های جهان آن را محکوم کردند و در سراسر جهان مردم انزجار خود از این عمل و جنایات همراه با آن را در همه ی کشورها به نمایش درآوردند. حتی در خود روسیه که هرگونه نمایش سیاسی مردم به شدت سرکوب می شود نیز این جنگ خانمانسوز با نفرت مردمی روبرو شده که تا کنون هزاران نفر از آنان طی تظاهرات ضدجنگ خود بازداشت شده اند.
در این میان ایستادگی ملت و دولت اوکرایین، که ولادیمیر پوتین با هیچ شمردن آنها تصورمی کرد به پیشواز نیروهای «آزادیبخش» او می روند یا ظرف یکی دو روز از پیش پا برداشته می شوند نقشه ی کوته نظرانه ی او را با شکست روبرو ساخت و مردم جهان را به شگفتی و ستایش در برابر آزادگی، استقلال طلبی و عمق هویت ملی این ملت وادارکرد. توسل به زور عریان نه تنها در عزم ملت اوکرایین برای مستقل زیستن و برخورداری از آزادی خللی وارد نکرد بلکه نیروهایی چون اتحادیه ی ثروتمند اروپا را که تا کنون در برابر اخلالگری های روسیه در روابط اعضای آن ساکت مانده بود، برخلاف انتظار این کشور، به مرحله ی جدیدی از اتحاد واردکرد و برای تدارک دفاع مشترک بیش از پیش مستعد و آماده ساخت.
بهانه های روسیه دایر بر این که گسترش پیمان دفاعی ناتو به کشورهای هم مرز با آن به قصد محاصره ی نظامی این کشور و عزم آن به جلوگیری از چنین خطری انگیزه ی این تجاوز بوده، جز شیفتگان و سحرشدگان سنتی روسیه و کسانی که از پیش هوادار سینه چاک این قدرت امپریالیستی بوده اند و هر بار برای زیادت طلبی های آن دستاویزهایی می تراشند، هیچ کس را نمی توانست بفریبد.
در این تجاوز مسلم، عذرتراشیدن برای روسیه ای که از ۲۰۱۴یکجانبه و غلفتاً شبه جزیره ی کریمه را به خود ضمیمه کرد و پس از آن هم همچنان طلبکار بوده و هست، تحت این عنوان که به دغدغه های امنیتی روسیه پاسخ داده نشده و نتیجه گرفتن که این تجاوز تنها یک طرف ندارد و «دو سویه است» اگر خودفریبی کوردلانه نباشد تقلب برای فریب دیگران است؛ هنگامی که می خواهند گناهی انکارناپذیر را لوث کنند برای مرتکب آن شریک جرم می تراشند؛ پس در تجاوز به اوکرایین که پوتین از اساس هم هویت ملی آن را انکارکرده آن را جزئی از روسیه قلمدادمی کند، تجاوزی که ابتدا هم با انضمام یک شبه جزیره ی آن به روسیه شروع شد، یک شریک جرم وجوددارد: ناتو و قدرت اصلی آن ایالات متحده ی آمریکا!
آیا چنین عذرتراشی هایی برای هواوهوس یک دیکتاتور بهای جان صدها، و بزودی هزاران بیگناه، و ویرانی شهرهای یک کشور و آوارگی صدها هزار تن از مردم آن را خواهدپرداخت؟ و آیا تصور این که روسیه چون «دیگر کمونیست نیست» پس متجاوز هم نیست، روسیه ای که هیچگاه در طول تاریخ خود جز تجاوز و تعدی به دیگران نکرده، پنداری عامیانه نیست؟
ملت ما هم که از چندین قرن پیش تا کنون در معرض تجاوزات این قدرت تازه نفس و زیاده خواه بوده و همواره قربانی توسعه طلبی آن واقع گردیده است، کمتر از هر ملت دیگری در دام چنین فریبی می افتد. هر کس بسادگی درمی یابد که ملت هایی که سالیان دراز طعم تلخ اسارت در دست امپریالیسم روس را چشیده اند و چکمه ی ارتش و سرویس های امنیتی آن را بر گلوی خود حس کرده اند، برای دوری از تکرار این خطر هولناک چاره ای جز پیوستن به یک سیستم دفاعی قوی یا قوی تر انتخاب دیگری نداشتند و ندارند.
در زمانه ای که ملت ایران خود نیز در زیر خفقان حاکم از سوی نظامی توتالیتر و فاسد که با احساس قرابت به دیکتاتوری حاکم بر روسیه مدتهاست به دست نشانده ی آن نیز تبدیل شده است، قادر به بلندکردن صدای خود نیست، نهضت مقاومت ملی ایران، سازمان شاپور بختیار، آخرین نخست وزیر قانونی نظام مشروطه ی کشور، بنام ملت ایران این تجاوز بیشرمانه و توطئه ی خطرناک علیه صلح جهانی را محکوم کرده، ضمن ابراز همبستگی کامل با ملت دلیر اوکرایین، صدای خود و ملت ایران را به صدای همه ی ملت های آزادی می پیوندد که خواستار پایان فوری این حق کشی ظالمانه و تجاوز ننگین تاریخی اند.
ایران هرگز نخواهد مرد
چهارشنبه ۱۱ اسفندماه ۱۴۰۰
برابر ۲ مارس ۲۰۲۲
نهضت مقاومت ملی ایران