یک ویدئو به تازگی در اختیار ایران‌وایر قرار گرفته که در آن «فائزه هاشمی»، نماینده سابق مجلس و دختر «علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی» درباره روابط ایران روسیه و چین ابراز نگرانی می‌کند. او در این ویدئو می‌گوید: «چیزی که می‌بینیم و ما را نگران می‌کند، این است که انگار قدم به قدم به مستعمره شدن نزدیک می‌شویم. در شرایط فعلی بیشتر روسیه اما در شکل کلان روسیه و چین.»
او در بخش دیگری از این ویدئو درباره این صحبت‌های خود مثال می‌زند: «متاسفانه سفرهایی که مسئولان ما به مسکو داشته‌اند، بیشتر برای ما ضعف و حقارت به همراه داشته تا این که یک رابطه دوجانبه و تامین منافع دو جانبه باشد.»
اشاره او به سفر «ابراهیم رئیسی» به مسکو است که با استقبال سرد پوتین همراه بود.
او در بخش دیگری از این ویدئو به حمله نظامی روسیه به اوکراین اشاره می‌کند و می‌گوید: «در حمله روسیه به اوکراین بدون این که بخواهیم تجاوز را محکوم کنیم، در کنار روسیه قرار گرفته‌ایم. حمله نظامی پوتین در اوکراین را تقصیر آمریکا می‌اندازیم، بدون این که پوتین را مقصر بدانیم.»
او به هشدار سفیر روسیه در تهران که به خبرنگاران هم که گفته بود، به جای حمله نظامی از کلمه عملیات ویژه نظامی درباره جنگ روسیه و اوکراین استفاده کند، اشاره می‌کند و می‌گوید: «وزارت خارجه ما این سفیر را احضار نمی‌کند که یک تذکری بدهد بابت چنین جسارتی به مردم ما و رسانه‌های ما.»
فائزه هاشمی از احضار «مهسا کمالی» بازیکن تیم فوتبال مس رفسنجان هم که پس از شادی گل و نمایش نوشته «نه به جنگ» روی زیر پیراهنش به کمیته انضباطی احضار شد، هم مثال می‌زند.
او با اشاره به توییت «علی شمخانی»، دبیر شورای عالی امنیت ملی به زبان روسی می‌گوید: «این را دیگر نمی‌دانیم کجا بگذاریم که آقای شمخانی به زبان روسی توییت می‌کند.»
او توضیح می‌دهد که همه این‌ها بر اساس منافع دو طرف نیست: «به نظر می‌آید که ما شده‌ایم عامل بی جیره و مواجب در مقابل روسیه و چین. سوال اینجاست که ما تا کی می‌خواهیم برای غرب‌ستیزی به این‌ها باج دهیم؟ تا کی می‌خواهیم برای این که حمایت مردم خودمان را نداریم، به آن‌ها باج دهیم و از آن‌ها برای حفظ خودمان استفاده کنیم؟»
فائزه هاشمی برای برون‌رفت از این مساله راه حل‌هایی هم پیشنهاد می‌دهد: «دیپلماسی رسمی را به جای دیپلماسی میدانی استفاده کنیم. با همه کشورها غربی و شرقی به شکل متوازن رابطه داشته باشیم. حقوق مردم را رعایت کنیم و رضایت آن‌ها را جلب کنیم. اگر این مسیرها را برویم، نیازی به این کارها نیست. به هر حال اگر این کارها را نکنیم، در تاریخ نوشته می‌شود که چه بلایی سر کشور خودمان می‌آوریم و چه وابستگی‌هایی را داریم ایجاد می‌کنیم.»
از: ایران وایر