وقتی فوتبال در تصمیم‌گیری استقلال ندارد
در اوج حساسیت لیگ برتر فوتبال ایران، تماشای جذاب‌ترین بازی‌ها را با دستوری سیاسی از تماشاگران دریغ کردند تا ورزشگاه‌ها به محلی برای بلند شدن صدای اعتراض مردم به گرانی تبدیل نشود. به همین دلیل، فدراسیون‌های ورزشی باید مستقل باشند تا مقام‌های سیاسی نتوانند برای آن‌ها و به جای آن‌ها برای ورزش تصمیم بگیرند.
برگزاری بدون تماشاگر حساس‌ترین بازی‌های هفته بیست و هفتم لیگ برتر ایران، تصمیم شورای تامین امنیت در اهواز و سیرجان بود. در پی اعتراض‌های خیابانی شهروندان در اغلب شهرهای ایران، درهای ورزشگاه‌ها را در بازی‌هایی که می‌توانست پرتماشاگر باشد، به روی علاقه‌مندان به فوتبال بستند تا ورزشگاه محل اعتراض عمومی نباشد.
بازی‌های فولاد – استقلال در اهواز و پرسپولیس – سپاهان که باید به دلیل تنش‌های بین دو تیم در زمین بی‌طرف (سیرجان، به انتخاب پرسپولیس) برگزار می‌شد، بدون تماشاگر برگزار شدند، در حالی که هر دو بازی از حساس‌ترین مسابقه‌های تیم‌های بالای جدول در این فصل بودند؛ چنانکه در تعیین سرنوشت قهرمانی اثر گذاشتند. استقلال با پیروزی ۲-۱ در اهواز قهرمان شد و پرسپولیس با شکست ۲-۱ مقابل سپاهان، شانس رسیدن به قهرمانی را از دست داد. تماشای این بازی‌ها برای تماشاگران بسیار هیجان‌انگیز می‌توانست باشد، اما شورای تامین امنیت، نهادی است که می‌تواند برای فوتبال تصمیم بگیرد و تماشاگران را از فوتبال حذف کند.
تصمیم‌های ویژه درباره حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها، جز در شورای تامین امنیت شهرها، در وزارت ورزش و جوانان نیز گرفته می‌شود. وزارت ورزش اعلام کرده است که ورود تماشاگران به ورزشگاه‌ها تنها با بررسی شرایط تزریق واکسن کرونا از طریق سامانه «ایران من» و تهیه بلیت از درگاه اختصاصی فروش بلیت مسابقه‌ها امکان‌پذیر است. بلیت فیزیکی و کاغذی مورد تائید نیست و از ورود تماشاگرانی که بلیت کاغذی در دست داشته باشند، به ورزشگاه جلوگیری خواهد شد. در این مقطع که اعتراض‌های عمومی به گرانی افزایش یافته است، تصمیم وزارت ورزش نشان می‌دهد که نمی‌خواهند تماشاگران بدون شناسایی شدن وارد ورزشگاه‌ها شوند. کرونا که البته همچنان در ایران (هرچند کمتر از پیش) شیوع دارد، دغدغه صادرکنندگان این حکم نیست، چون شیوع کرونا منجر به تعطیلی سینماها و اماکن عمومی دیگر، مثل رستوران یا محیط‌های کاری پرجمعیت، نشده است.
اما برای اینکه خیال‌شان آسوده باشد که در ورزشگاه‌ها صدای اعتراض عمومی بلند نمی‌شود، این تصمیم‌ها کافی نبود و تصمیم نهایی را برای حذف تماشاگران از فوتبال، سخت‌گیرانه‌تر گرفتند. طبق اعلام سازمان لیگ به هیات‌های استان‌ها، تمام مسابقه‌های فوتبال در کشور باید بدون تماشاگر برگزار شود. سازمان لیگ در نامه خود به دستور وزارت کشور اشاره کرده است تا تاکید کند که اجرای این تصمیم لازم است، و البته این تصمیم خارج از اراده فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ گرفته شده است.
استقلال که قهرمان لیگ برتر شده است، می‌خواست مراسم اهدای جام و مدال و جشن قهرمانی را در بازی مقابل آلومینیوم، روز پنجشنبه، ۲۹ اردیبهشت، برگزار کند، اما تماشاگران تیم قهرمان از شرکت در جشن قهرمانی تیم‌شان محروم شده‌اند. این دریغ کردن حداقل شادی جمعی از شهروندان، در ترس از بلند شدن صدای اعتراض عمومی در ورزشگاه آزادی ریشه دارد. اگرچه امکان بلیت‌فروشی الکترونیکی فراهم است، با هر خبر جدید، قفل محکم‌تری بر درهای ورزشگاه‌ها می‌خورد.
در روزی که استقلال، سه هفته مانده تا پایان فصل، قهرمان لیگ برتر ایران شد، تماشاگران اهوازی از حضور در ورزشگاه فولاد محروم بودند. اما در میانه شور و هلهله قهرمانی، کاپیتان استقلال حرفی مهم‌تر از تمام جام‌ها داشت: «وقتی حرف از مسائل اجتماعی و مدنی مطرح شود، دیگر فوتبال اولویت من نیست. از جایگاهی که دارم باید استفاده کنم و زبان هوادارانی باشم که با هزار بدبختی بلیت تهیه می‌کنند و ما را تشویق می‌کنند.»
وریا غفوری در پی اعتراض‌های شهروندان ایرانی به گرانی، همراهی با مردم را به هر حرف دیگری ترجیح داد: «من نمی‌دانم مسئولین شرمنده نمی‌شوند این موقعیت و وضعیت را می‌بینند؟ امیدوارم مردم ما آن‌طور که لایق‌شان است زندگی کنند. عمر ما کوتاه است و این حق مردم ایران است که سعادتمند زندگی کنند.»
شب قهرمانی استقلال با سخنان کاپیتان استقلال برای دوست‌داران این تیم که حرف مردم را بلندتر تکرار کرد، همان مردمانی که راه به ورزشگاه نیافتند، زیباتر شد.
در هفته‌هایی که درهای ورزشگاه‌ها به روی تماشاگران بسته است، شاید توقع کوچک آنان داشته باشند که بازیکنان تیم‌های محبوب‌شان مسئولیت اجتماعی خود بدانند که حرف آن‌ها را به زبان آورند و دست‌کم از سختی روزگارشان بگویند.
از: ایندیپندنت