آزادی، دموکراسی و لائیسیته خواست بنیادی بسیاری از جمهوری خواهان و حزب ما است که سالهاست هر کدام از ما برای دستیابی به آن مبارزه می کنیم. نخستین کنگره حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران در ۲۴ و ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۲برابر با سوم و چهارم تیرماه ۱۴۰۱در پاریس برپا گردید.
کنگره با سرود «ای ایران» آغاز شد. سپس رئیس حزب کنگره را گشود و دبیرکل حزب پیامی برای گشایش کنگره داد. آنان با گرامیداشت مبارزان درون کشور و کسانی که از مرزهای این سرزمین دفاع کرده اند و همچنین با بزرگداشت جان باختگان راه آزادی سخنان خود را آغاز کردند. پیام های بسیاری هم از سوی سازمان های گوناگون و شخصیت های سیاسی دریافت شد. از آن میان پیام برونو کرن رئیس بخش خدمات عمومی در فرانسه پخش شد که در آن برپایی کنگره را شادباش گفت و بر اهمیت آزادی و دموکراسی در همه ی جهان و در ایران انگشت گذاشت. همچنین پیام ویدئویی کریستوف گرودلر عضو پارلمان اتحادیه اروپا هم پخش شد و او نیز آغاز نخستین کنگره حزب را به برپاکنندگان آن شادباش گفت و به آزادی و عدالت در همه زمینه ها اشاره کرد. پیام هایی هم از سوی حزب چپ ایران، سازمان های جبهه ملی ایران در خارج از کشور، همبستگی جمهوری خواهان ایران، اتحاد جمهوری خواهان ایران، جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران، فدائیان خلق اکثریت و … دریافت شد.
هم میهنان، امروز در ایران با ناهنجاری های بسیاری روبرو هستیم. زندگی هر روز برای شهروندان سخت تر می شود و این ناهنجاری ها مردم را به اعتراض و اعتصاب می کشاند. اما حکومت جمهوری اسلامی به جای توجه به خواست های مردم کسانی را که خواهان دستمزدهای پرداخت نشده ی خود هستند به گلوله می بندد، بازداشت می کند و این بازداشت ها به درازا می کشند. حکومت شکنجه های جسمی و روانی بر زندانیان وارد می کند و به آنان اتهامات ساختگی می زند. از آن میان ریحانه انصاری نژاد فعال کارگری است که تنها به بهانه دفاع از حقوق و منافع کارگران زندانی شده است. او عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری است که از ۲۲ اردیبهشت در بازداشت و سرگردانی به سر می برد. معلمان سراسر کشور هم ماه هاست در اعتراضات پیوسته به سر برده و شمار فراوانی از آنان دستگیر و زندانی شده اند. در حاکمیت جمهوری اسلامی بسیاری از زندانیان مانند بکتاش آبتین چون کمک های پزشکی به آنان نمی رسد جان میبازند. بیم کشته شدن نرگس محمدی و بسیاری دیگر در گمنامی در زندان ها همچنان به مبارزه ادامه می دهند به دلیل نرسیدن کمک های پزشکی جانشان به راستی در خطر است.
حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران خواهان آزادی بدون قید و شرط همه آزادیخواهان و زندانیان سیاسی مانند کارگران، معلمان، روشنفکران و دیگر گروه های سیاسی- اجتماعی است.
ما بر این باور هستیم که تنها با سازماندهی مردم، برپایی حزب و سامانههای سیاسی و تلاش پیوسته میتوان با گرانی، فقر، اعتیاد، دروغ، دزدی و دیگر نابسامانیها مبارزه کرد و به آزادی و حاکمیت ملی رسید. برابر با اعلامیه حقوق بشر و میثاق های وابسته به آن هیچ حکومتی حق ندارد شهروندان خود را به خاطر اندیشه و بیان، این خواست های بر حق، زندانی و شکنجه کند.
در بند اول باورنامه حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران(همسازی ملی جمهوری خواهان ایران) آمده است:
«سعادت ملت ایران، رفاه، آزادی، دموکراسی، سرفرازی شهروندان و تحقق ارزش های جهان شمول انسانی، عدالت اجتماعی و اقتصادی و برابری همه شهروندان در مقابل قانون».
حزب سوسیال دموکرات و لائیک ایران
(همسازی ملی جمهوری خواهان ایران)
۱۳ تیرماه ۱۴۰۱ برابر با دوم ژوئیه ۲۰۲۲