مجموع دریافتی یک کارگر متاهل دارای یک فرزند به هفت میلیون تومان هم نمی‌رسد
حداقل دستمزد کارگران با مبنای ۳۰ روز در ماه کمی بیشتر از چهار میلیون تومان است – IRNA
از ابتدای خرداد تا نهم مرداد ۱۴۰۱، هشت کارگر در شهرهای مختلف ایران در اعتراض به مشکلات معیشتی، اخراج، تعدیل و بلاتکلیفی شغلی اقدام به خودسوزی کردند.
بر اساس گزارش روزنامه اعتماد، اول خرداد ۱۴۰۱، یکی از کارگران فصلی شرکت دخانیات گلستان در شهر گرگان، مقابل ساختمان اداری این شرکت، با بنزین خود را آتش زد؛ قربانی یک مرد ۵۰ ساله بود. دوم خرداد نیز یک کارگر اداره آب و فاضلاب شهر قلعه رئیسی (از توابع چاروسا/ شهرستان کهگیلویه) خود را سوزاند. او مردی ۴۰ ساله بود و چهار فرزند داشت.
هفتم خرداد ۱۴۰۱ یک تعمیرکار ابزارآلات ساخت‌وساز خود را آتش زد. ۱۴ خرداد هم یک کارگر در یاسوج به دلیل ناتوانی در پرداخت بدهی ۱۰ میلیون تومانی خود را به آتش کشید. این کارگر، متاهل و پدر سه فرزند بود. ۱۹ خرداد، دو کارگر شاغل در پتروشیمی فارابی ماهشهر، در اعتراض به اخراج خود اقدام به خودسوزی کردند. هشتم مرداد ۱۴۰۱ هم یک جوان ۳۰ ساله ایلامی، به دلیل مشکلات معیشتی خود را آتش زد و نهم مرداد هم یک کارگر پیمانکاری اداره آب و فاضلاب خودسوزی کرد.
اگرچه مشکلات مالی و تنگناهای معیشتی هرگز نمی‌توانند دلیلی موجه برای اقدام به خودکشی و خودسوزی باشند، اقدام به خودسوزی هشت کارگر در مدت کمتر از ۷۰ روز، آشکار می‌کند که در فقر و مشکلات معیشتی روزافزون در ایران آمار سرقت و خودسوزی را افزایش داده است.
ابراهیم رئیسی با وعده رفع مشکلات معیشتی مردم روی کار آمد اما کمتر از یک سال پس از شروع به کار دولت سیزدهم، نه تنها مشکلات معیشتی مردم کاهش پیدا نکرد که رکورد نرخ تورم در ۲۶ سال اخیر هم شکسته شد و پس از حذف ارز ترجیحی کالاها و افزایش چندین برابری قیمت‌ها، قدرت خرید بسیاری از مردم به صفر نزدیک شد و در این میان، کارگران بیش از دیگر طبقات اجتماعی آسیب دیدند.
حسین راغفر، اقتصاددان و استاد دانشگاه، در تحلیل اقدام به خودسوزی مردان کارگر گفت: «افرادی که خودسوزی می‌کنند، در یک جنون آنی و برای نشان دادن اعتراض به جامعه خود را به آتش می‌کشند و می‌توان گفت که این انتخاب، با معیشت و زندگی مردم ارتباط تنگاتنگی دارد.»
در ماه‌های اخیر، بسیاری از کارگران در اعتراض به وضعیت معیشتی خود، پرداخت نشدن حقوق و فقدان امنیت شغلی تجمع‌هایی را در شهرهای مختلف برگزار کردند اما حکومت ایران نه تنها به مطالبات آنان پاسخ مناسبی نداد، بلکه موج جدیدی از دستگیری فعالان کارگری را آغاز کرد. تنها در یک نمونه، نیروهای امنیتی در اواخر تیرماه، دست‌کم ۲۰ تن از کارگران معترض شرکت مس سونگون ورزقان را بازداشت کردند.
ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ایران روز شنبه، هشتم مرداد، هم هیراد پیربداقی، فعال مدافع حقوق کارگران را با شکستن در خانه‌اش، بازداشت کردند. رضا شهابی و حسن سعیدی، از فعالان کارگری، نیز در زندان‌اند.
براساس گزارش مرکز آمار ایران، تورم نرخ اقلام خوراکی و آشامیدنی در برخی استان‌ها در تیر ۱۴۰۱ نسبت به ماه مشابه در ۱۴۰۰ (تورم نقطه‌به‌نقطه) حدود ۱۰۰ درصد بود و این در حالی است که طبق مصوبه شورای عالی کار، حداقل دستمزد کارگران با مبنای ۳۰ روز در ماه کمی بیشتر از چهار میلیون تومان است و مجموع دریافتی یک کارگر متاهل دارای یک فرزند به هفت میلیون تومان هم نمی‌رسد. بیشتر کارگران به خصوص کارگران فصلی تحت پوشش هیچ بیمه‌ای نیستند و همواره در معرض خطر بی‌کاری و از دست دادن شغل قرار دارند.
پیش‌تر فرامز توفیقی، فعال کارگری، گفته بود که حقوق کارگران فقط کفاف ۱۱ روز از زندگی در ماه می‌دهد و آنان برای ۱۹ روز دیگر خرجی ندارند.
از: ایندیپندنت