خبرنامه گویا
ایران وایر – باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از رسانه‌های خبری منتسب به سازمان صداوسیما جمهوری اسلامی ایران، و از زیر مجموعه‌های معاونت سیاسی این سازمان، ساعتی پیش، اعترافات «توماج صالحی» را منتشر کرد.
این تصاویر بلافاصه توسط خبرگزاریهای «تسنیم» و «فارس»، وابسته به سپاه پاسداران نیز بازنشر شدند.
خبر اولیه را خبرگزاری «جوان»، با تاکید بر دستگیری «توماج صالحی» در خواب منتشر کرده است. این در حالی است که پیشتر، منابع امنیتی مدعی شده بودند این خواننده و ترانه‌سرای موسیقی اعتراضی رپ را، در حال فرار از مرزهای غربی کشور بازداشت کرده است.
توماج صالحی، خواننده و ترانه‌سرای موسیقی اعتراضی رپ، نیمه شب یکشنبه۸آبان۱۴۰۱، در استان چهارمحال‌وبختیاری بازداشت شد. بلافاصله بعد از بازداشت او، اکانت‌های طرفدار جمهوری اسلامی که به عبارت «ارزشی» شناخته می‌شوند، با «لیدر» و «اغتشاشگر» خواندن توماج، خواهان سرنوشتی مشابه «روح‌الله زم» و «عبدالمالک ریگی»، برای توماج صالحی شدند.
توماج صالحی، خواننده موسیقی اعتراضی رپ و خالق آثاری چون «افسون»، «فال» و «ترکمن‌چای» است. او پیش از این نیز یک‌بار در ۲۱شهریور۱۴۰۰، توسط ۱۲ نیروهای امنیتی در خانه خود در اصفهان بازداشت و به زندان دستگرد منتقل شده بود. این خواننده رپ اعتراضی، به اتهام‌های «تبلیغ علیه نظام» و «توهین به رهبری» متهم شده بود.
از زمان شروع اعتراضات سراسری در ایران، که ابتدا با قتل حکومتی «مهسا امینی» در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد، ولی به سرعت به بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین اعتراضات ضد حکومتی ۴ دهه گذشته تبدیل شد، توماج نیز در توییتر و سایر شبکه‌های اجتماعی خود، علیه حکومت اعتراض می‌کرد.
براساس تصاویری که اولین‌بار توسط باشگاه خبرنگاران جوان منتشر شد، توماج صالحی بلافاصله بعد از بازداشت مورد شکنجه قرار گرفته است و تصاویر مربوط به «اعتراف» او نیز که از چند ثانیه متجاوز نمیشود، مربوط به همان زمان است.
جمهوری اسلامی از همان ماههای اول پس از پیروزی انقلاب، دست به پخش اعترافات اجباری مخالفان سیاسی خود زد.
هر چند در سال‌های اخیر برخی از اعترافات اجباری از جمله بازداشت شدگان سال ۸۸ ، «سپیده رشنو»، «نوید افکاری»، «علی یونسی» و «امیرحسین مرادی» و فعالان کارگری با واکنش جدی‌تری نسبت به گذشته مواجه شده، اما حکومت همچنان راه خود را می‌رود.
فدراسیون جهانی جامعه‌های حقوق بشر در پاریس و سازمان عدالت برای ایران در لندن، در سال ۲۰۲۰ اعلام کردند که در جمهوری اسلامی ایران از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۹، حداقل ۳۵۵ اعتراف اجباری از تلویزیون حکومتی جمهوری اسلامی ایران پخش شده‌است.
بهمن ۱۳۹۸، سیزده نهاد و انجمن حقوق بشری، با ارسال نامه‌ای مشترک به شورای اتحادیه اروپا، خواستار «اقدامات محدودکننده» علیه صداوسیما و آن دسته از مسوولان این سازمان شدند، که «نقش و مسوولیت در ضبط و پخش اعترافات اجباری» دارند.
