ایران وایر
«الهه توکلیان»، یکی از افرادی است که در جریان جنبش «زن زندگی آزادی» با شلیک گلوله ساچمهای نیروهای سرکوب از ناحیه چشم زخمی شد و بینایی یک چشم خود را از دست داد.
این دانشجوی دکترا در پستی اینستاگرامی از نابینایی کامل یک چشم خود در اثر اصابت گلوله ساچمهای نیروهای حکومتی خبر داد و در حساب کاربری خود در اینستاگرام نوشت: «متاسفانه چشمم قابل پیوند نیست و هیچ نوری نداره. دست ضارب درد نکنه، جوری هدف گرفته که تمام عصبهای بینایی و شبکیه و قرنیه نابود شده.»
این دانشجوی معترض در همین پست تلگرامی که ویدیویی از زمان مجروح شدنش را به اشتراک گذاشته، خطاب به ضارب خود نوشت: «من ازت شکایتی نکردم چون پشیمون نیستم از رفتن نور چشمم. حتی ازت سپاسگزارم که این افتخار نصیبم شد، […] من در ۲۱بهمن برای پروتز چشم میرم و تو در ۲۲بهمن برای مدال گرفتنت برو.»
الهه توکلیان یکی از صدها شهروند معترض در ایران است که با شلیک مستقیم نیروهای امنیتی به چشم بینایی خود را از دست داده است.
۲۹ آبان سال جاری، «نیویورک تایمز» در گزارشی نوشت که شماری از معترضان در جریان سرکوب اعتراضات ایران از فاصله نزدیک هدف قرار گرفتهاند و چشمان آنها بر اثر اصابت گلولههای فلزی و پلاستیکی نابینا شده است.
به سبب عدم دسترسی به ایران و قطع اینترنت، عملا آمار دقیقی از افرادی که در اعتراضات نابینا شدهاند وجود ندارد. اما «نیویورک تایمز» با بررسی شواهد پزشکی، شهادت معترضان، اعضای خانواده افراد مجروح و گزارش نهادهای حقوقبشری، توانسته صدها مورد از قربانیانی که چشمشان هدف قرار گرفته را تایید کند.
چشم پزشکان سه بیمارستان بزرگ تهران -فارابی، رسول اکرم و لبافینژاد – تخمین زدند که از زمان شروع اعتراضات در مجموع بیش از ۵۰۰ بیمار را پذیرش کردهاند که چشمهایشان به شدت آسیب دیده بود.
پزشکان در استان کردستان نیز تخمین زدهاند که حداقل ۸۰ نفر را پذیرش کردهاند که چشمانشان مجروح شده بود.
حالا در حالی که اعتراضات سراسری در ایران پنجمین ماه خود را پشت سر میگذارد، برخی از این مصدومان همدیگر را در رسانههای اجتماعی یافته و با انتشار تصاویری از خود، راوی لحظات درد و رنجی هستند که به دلیل حضور در اعتراضات به آنها تحمیل شده است.