«امروز بر بنیادِ تجربه تلخ تاریخ دریافته‌ایم که زندان، شکنجه و کشتار، کژراهه دموکراسی، آزادی و داد است»
ده‌ها تن از فعالان جنبش دادخواهی مردم ایران با انتشار بیانیه‌ای خواستار لغو حکم اعدام شدند. این گروه از مدافعان حقوق بشر در بخشی از این بیانیه، که تحت عنوان «پیمان دادخواهی» منتشر شد، چنین آورده‌اند: «باید در این بزنگاه تاریخی با جسارت و صراحت، همزمان با پافشاری بر حقیقت و عدالت، خواهان پایبندی بی‌چون‌وچرا به حقوق بشر و کرامت انسان برای همگان باشیم؛ خواهان پایان دادن به شکنجه و اعدام حتی برای آمران و کارگزاران کشتار.»
با این‌حال امضاکنندگان این بیانیه در نخستین سطر متن مذکور، به تاریخ «ترور، زندان، شکنجه و اعدام» در نظام جمهوری اسلامی ایران اشاره می‌کنند و این دست اعمال خشونت‌آمیز، که به‌گفته آنها غالب شهروندهای ایران از آن آسیب دیده‌اند، را «برآمده» از شیوه حکمرانی و ماهیتِ حکومت اسلامگرای ایران می‌دانند.
تهیه‌کنندگان «پیمان دادخواهی» همچنین تاکید دارند سیاست «حذف دیگری» در نظام جمهوری اسلامی تبعاتی برای جامعه ایران به همراه داشته و یکی از آشکارترین تبعات منفی ناشی از این سیاست را چنین تشریح کردند: «از کمترین آسیب‌های حذف دیگری، چندپارگی جامعه و پراکندن دشمنی در میان گروه‌های اجتماعی گوناگون بوده است.»
این گروه از مدافعان ایرانی حقوق بشر، به وقایع خونین پس از پیروزی انقلاب سال ۱۳۵۷ اشاره دارند و معتقدند «قصاص» کردن بازماندگان نظام سلطنتی، «امید به آزادی» را به «ناکامی» کشاند. این گروه در ادامه این بخش از بیانیه خود چنین تاکید کرد: «امروز بر بنیادِ تجربه تلخ تاریخ دریافته‌ایم که زندان، شکنجه و کشتار، کژراهه دموکراسی، آزادی و داد است.»
امضاکنندگان «پیمان دادخواهی» در فراز پایانی این بیانیه، به جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» اشاره دارند، بنیادهای این جنبش را بر امر «دادخواهی» استوار می‌دانند و معتقدند جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» در پی «دستیابی به حق و عدالت است.»
امضاکنندگان در پایان بیانیه پنج خواسته مشخص را اعلام می‌کنند که از این قرار است: لغو مجازات اعدام، دادخواهی با فرجام حقیقت و عدالت در هر موقعیت، پایان دادن به مصونیت از مجازات برای آمران و عاملان جنایت‌های سیاسی، بازسازی و استقلال کامل دستگاه قضایی و مبارزه با فراموشی.
«پیمان دادخواهی» را شماری از چهره‌های شناخته شده مدافع حقوق بشر و جنبش دادخواهی مردم ایران امضا کرده‌اند که برخی اسامی آنها از این قرار است: ایرج مصداقی، حامد اسماعیلیون، حمید اشتری، شهلا شفیق، گلرخ جهانگیری، منیره برادران، عصمت طالبی، صدیقه حاج‌محسن، رضوان مقدم، نسیم خاکسار، تقی رحمانی، رضا علیجانی، آتنا دائمی، نسرین ستوده، آتش شاکرمی، کیوان صمیمی، شیرین عبادی، مهرانگیز کار، نرگس محمدی، کاظم کردوانی و محمدرضا نیکفر .