مصطفی تاج‌زاده
به نام خدای رنگین کمان
آیت‌الله خامنه ای،
باسلام
عصر دیروز، شنبه ۲۰ اسفند ۱۴۰۱، برای بار سوم در ماه گذشته ماموران تفتیش و بازرسی زندان، نهاد تحت‌نظر منصوبان شما، به اتاق ما در اوین حمله کردند. در این تفتیش غیرمعمول و طولانی از جمله بخشی از یادداشت‌های شخصی بنده و آقای دکتر سعید مدنی را با خود بردند.
حال آنکه ضبط یادداشت‌ها آشکارا ناقض قانون و آیین نامه‌ی سازمان زندانها است. از شما می‌پرسم به چه حقی و چرا برخلاف نص صریح قانون یادداشت‌های ما را ضبط کرده‌اند؟ چرا به دروغ گفتند یادداشت‌ها را بلافاصله برمی گردانند و برنگرداندند؟ این اقدام‌ها چه تناسبی با اعلام عفو زندانیان دارد؟ شما مکررا ادعا می‌کنید که مخالفانتان حق نقد شما را دارند.
چگونه این ادعا قابل باور است وقتی مثلا من صرفا به خاطر نقد عملکرد شما در دو پرونده در مجموع به ۱۵ سال زندان (۷ + ۸ سال) محکوم شده ام و پژوهشگر فاضلی مثل دکتر سعید مدنی که جامعه ما بیش از گذشته به پژوهش‌های ارزشمندش درباره خشونت‌پرهیزی، فقر، نابرابری و آسیب‌های اجتماعی نیاز دارد، در دو پرونده مجموعا به ۱۴ سال زندان (۵ + ۹ سال) محکوم می‌شود؟
دقیقا همزمان با تجدید رابطه با آل‌سعود، چه معنایی دارد وقتی با زندانیان خشونت‌پرهیز و منتقد چنین می‌کنند؟ آیا به جامعه پیام مصالحه در خارج و سرکوب در داخل نمی‌دهد؟
مهم تر اینکه چرا از صرف طرح پیشنهاد برگزاری رفراندوم چنان هراس دارید که در واکنش به حمایت ما از بیانیه مهندس موسوی چنین تضییعات غیرقانونی ایجاد می‌کنید؟ چرا حتی بعد از زندانی کردن غیرعادلانه منتقدانتان، حقوق مسلم و اولیه‌شان را در زندان پایمال می‌کنید؟ آیا چنین منشی مطابق اخلاق محمدی، عدالت علوی و قانونمداری است؟
چه زمانی می خواهید بپذیرید که چنین برخوردهایی در برابر منتقدان مطلقا اثربخش نیست و هیچ میزان فشار و حمله و تحمیل هزینه نمی‌تواند ما را از دفاع از حقوق و آزادی‌های اساسی هم‌وطنانمان و محکومیت نقض عدالت و قانون و حقوق ملت توسط شما و منصوبانتان منصرف کند؟
از: گویا