پلی می‌خواهد داستان زندگی زنان در آینده از رنج‌های نسل ما تهی باشد
سارا پلی، دختربچه کوچکی که با ایفای نقش یک یتیم کانادایی که نزد فامیلش در روستا فرستاده می‌شود، دل میلیون‌ها نفر در دنیا را به دست آورد، اولین اسکار خود را برای بهترین فیلم‌نامه اقتباسی فیلم حرفهای زنانه (Women Talking)، به خانه برد.
پلی که در شروع دوران زندگی حرفه‌ای‌اش تحت تاثیر نقش «سارا استنلی» دختر جسور شهری که پا به دنیای روستایی فامیل‌هایش گذاشت شناخته می‌شد، اکنون یک صدای قدرتمند در دنیای سینما است.
قهرمان نوجوان «جاده‌ای به‌سوی اَونلی» که در ایران با عنوان «قصه‌های جزیره» شناخته می‌شود، پس از دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی، از آکادمی به این دلیل که از کلمات «زنان» و «حرف زدن» در کنار هم آزرده نشده است تشکر کرد.
برای یک دختر موطلایی که کارش را با بازیگری آغاز کرده است، رفتن از جلوی دوربین به پشت آن دشوار و پرزحمت است. شاید پذیرفته‌تر بود که ستاره نوجوان زندگی حرفهای خود را با پذیرش نقش‌های مشابه در سریال‌های تلویزیونی ادامه دهد، اما هدف پلی غیرازاین بود.
بازیگر، نویسنده و کارگردان ۴۴ ساله کانادایی‌الاصل، برای بردن اسکار، رقبایی چون ادوارد برگر، لسلی پاترسون و ایان استوکل را برای فیلم «All Quiet on the Western Front»، ریان جانسون را برای فیلم «Glass Onion: A Knives Out Mystery»، کازوئو ایشی گورو را برای فیلم «Living» و ارن کروگر، اریک وارن سینگر و کریستوفر مک کواری، پیتر کریگ و جاستین مارکس را برای فیلم «Top Gun: Maverick» شکست داد.
او برای مراسم اسکار یک تاکسیدوی کامل که یادآور مجموعه لباس‌های تاریخ‌ساز «قدرت زنان» است، به تن کرده بود. قدرتی که شاید ریشه در زندگی شخصی او، مرگ زودهنگام مادر، بیماری‌های سخت و پی‌درپی و خانه‌نشینی‌های دوران نقاهت و سال‌ها جست‌وجو برای شناختن پدر بیولوژیکش داشت.
همه این‌ها «دلبر کانادا» را به‌سوی فعالیت‌های اجتماعی کشاند. در ۱۲ سالگی در یک مراسم اهدای جوایز در اعتراض به جنگ اول خلیج‌فارس تی‌شرتی با علامت صلح پوشید و درخواست مدیران دیزنی (یکی از صاحبان مجموعه تلویزیونی قصه‌های جزیره) برای تعویض لباسش را نپذیرفت. زمانی که تنها ۱۵ سال داشت در کارزارهای ضد فقر شرکت می‌کرد.
مصائب یک کودک ستاره و آزارهای جنسی در سینما
پلی در طول سال‌ها مقالات متعددی درباره تجربیات خود به‌عنوان یک ستاره کودک نوشته است. او در زندگی‌نامه‌اش به نام «فرار به‌سوی خطر» که جنبه‌های زندگی حرفهای او را روی صحنه تئاتر و سینما بررسی می‌کند فاش کرد که ژیان قمیشی ۲۸ ساله او را در ۱۶ سالگی مورد تجاوز جنسی و فیزیکی قرار داده است.
قبل از آن در اکتبر ۲۰۱۷، پلی در نیویورک‌تایمز از تجربیات خود با کارگردان آزارگر و زندانی این روزها و غول تهیه‌کنندگی آن دوران سینما، هاروی واینستین، نوشت.
سلام سینما
اگرچه پلی هرگز رسما بازنشستگی خود را از بازیگری اعلام نکرد، اما از سال ۲۰۱۰ دیگر در هیچ نقشی بازی نکرد و به حرفه نویسندگی و کارگردانی روی آورد.
این کارگردان درباره رمانی که فیلم «حرفهای زنانه» از آن اقتباس شده است، گفت: «میریام تووز یک رمان اساسی درباره یک دموکراسی رادیکال نوشت که در آن افرادی که در مورد تک‌تک موضوعات موافق نیستند، توانستند با هم در یک اتاق بنشینند و راهی بدون خشونت برای پیش رفتن بسازند. آن‌ها این کار را نه فقط با صحبت کردن، بلکه با گوش دادن نیز انجام می‌دهند.»
قهرمان پلی در داستان به نوزاد تازه به دنیا آمده می‌گوید: «داستان تو با ما متفاوت خواهد بود.» روایت رنج زنان که همواره از نسلی به نسل بعد منتقل می‌شود باید روزی تمام شود و حکایت نسل بعد از ما چیز دیگری باشد.
پلی برای گرفتن مجسمه طلایی راه طولانی را پشت سر گذاشته است. او پیش‌تر در سال ۲۰۰۸ برای فیلم «Away From Her»، اولین فیلم‌نامه‌ایی که نوشت و کارگردانی کرد، نیز نامزد دریافت اسکار شده بود.
نوشتن مجموعه تلویزیونی «گریس دیگر» بر اساس رمانی به همین نام از مارگارت اتوود، نشان داد پلی در تعهدی که به تغییر دنیای زنان دارد جدی است. او اولین بار درخواست نوشتن فیلم‌نامه اقتباسی از این کتاب را در ۱۷سالگی برای اتوود فرستاده بود.
آن‌ها که مسیر حرفهای پلی را دنبال می‌کردند، وقتی در دسامبر ۲۰۲۰ اعلام شد که او فیلم «حرفهای زنانه» را بر اساس رمانی به همین نام اثر میریام توس کارگردانی خواهد کرد، منتظر یک اثر به‌یادماندنی بودند. بردن اسکار به خانه یک‌قدم دیگر در راهی است که نام او را در سینما ماندگار خواهد کرد.