ناهید تقوی آرشیتکت دو ملیتی بازداشت شده در ایران © DR
بی بی سی فارسی
نرگس محمدی، فعال مدنی زندانی در ایران، در متنی که از زندان اوین فرستاده در زمینه سلامت ناهید تقوی، شهروند آلمانی- ایرانی زندانی در اوین هشدار داده و نوشته است: «مسئولان قوه قضاییه «زندانی بیمار» را تا نهایت مرز ممکن، تا مرز از دست دادن سلامتی، آزار و محرومیت می‌دهند.»
در متنی که خانم محمدی روز یکشنبه، ۱۴ خرداد ماه، در حساب اینستاگرامش منتشر کرده، درباره وضعیت ناهید تقوی نوشته که چند روز است که او «دوباره درگیر خشک شدن انگشتان دست و درد شدید در گردن، کمر و دستانش» شده و «درد شدید، امانش را بریده» است.
خانم محمدی نوشته است که ناهید تقوی «آنقدر درد می‌کشد که درد را به‌وضوح در چهره‌اش می‌توان دید. به‌سختی از تختش بیرون می‌آید؛ به بهداری می‌رود و آمپول مسکن قوی تزریق می‌کنند و به تختش برمی‌گردد.»
خانم محمدی نوشته او فروردین ۱۴۰۲ «پس از تزریق دشوار و دردناک کورتون به مفاصل از روی تخت بیمارستان یک‌راست به روی تخت زندان منتقل می‌شود» و پرسیده «تا کی این آزار ادامه خواهد داشت؟»
شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، ۱۱ ماه پس از بازداشت خانم تقوی را به جرم آنچه که «مشارکت در اداره گروه غیرقانونی و فعالیت تبلیغی علیه نظام» خواند، به ۱۰ سال و ۸ ماه زندان محکوم کرد.
او تابستان گذشته به دلیل درد شدید ستون فقرات به مرخصی فرستاده شد اما آبان ماه و همزمان با اوج گرفتن اعتراضات سراسری به زندان بازگردانده شد.
مریم کلارین، دختر خانم تقوی، که در آلمان زندگی می‌کند، نوشت که مادرش در حالی به زندان اوین بازگشته که درمانش ناتمام بوده و چند پزشک بر ضرورت ادامه درمان او و تمدید مرخصی‌اش تاکید داشتند.
خانم محمدی درباره ۲۲۰ روز زندان انفرادی خانم تقوی نوشته است: «او ۲۲۰ روز را در سلول انفرادی کوچکی، تنها با سه پتو ( یکی زیر سر، یکی زیر و یکی رو) سر می‌کند. نبود نور، هوا، فضا برای تحرک، غذای بی‌کیفیت، محرومیت از مراقبت پزشکی و بهداشت و سابقه دیسک‌کمر، فشارهای روانی و عصبی، فشار ممتد بازجویی موجب می‌شود تا دیسک کمر او حادتر شده و مبتلا به دیسک گردن ، کنترل ناپذیری دیابت و فشار خون شود.»
خانم محمدی در ادامه نوشته: «ناهید تا بهمن ۱۴۰۰ از دسترسی به پزشک متخصص محروم بوده در حالی که انگشتان دستش از کار می‌ماندند. قرص‌های متعدد از بهداری داخل زندان وضعیت او را روز‌به‌روز بدتر می‌کند.»
ناهید تقوی، ۶۸ ساله و شهروند آلمانی ایرانی است که از حدود سه سال پیش در ایران زندانی است. عکس از صفحه اینستاگرامی free.nahid
سازمان گزارشگران بدون مرز و عفو بین‌الملل، دو سازمان جهانی مدافع حقوق بشر، پیشتر با انتشار بیانیه‌ای مشترک با ابراز نگرانی از وضعیت سلامت زندانیان عقیدتی در ایران، محروم کردن این افراد را از رسیدگی پزشکی مصداق شکنجه دانسته‌اند.
در بیانیه آنها آمده بود: «هر دو سازمان بر این باورند که محرومیت از درمان پزشکی تحمیل‌شده بر زندانیان با هدف اعمال فشار بیشتر بر زندانیان و خانواده‌های آنها انجام می‌گیرد.»
جمهوری اسلامی ایران در سال‌های اخیر بارها شهروندان دوتابعیتی را بازداشت و زندانی کرده است. بیشتر آنها با اتهامات امنیتی، از جمله جاسوسی، روبرو هستند.
طی دو هفته اخیر ایران دو شهروند اروپایی و دو شهروند ایرانی اتریشی را آزاد کرده است. دو روز پیش، جمعه ۱۲ خرداد، کامران قادری و مسعود مصاحب، دو زندانی با تابعیت دوگانه ایرانی-اتریشی و توماس جیمز، شهروند دانمارکی زندانی در ایران با وساطت عمان و تلاش بلژیک آزاد شدند.
یک هفته پیش از آن هم اولیویه وندکاستیل، امدادگر بلژیکی زندانی در ایران با اسدالله اسدی دیپلمات ایرانی که برای طراحی و تلاش برای اجرای نقشه بمب‌گذاری در خاک اروپا به ۲۰ سال حبس محکوم شده بود، مبادله شد.