ابهاماتی درباره این توافقات که به نوعی تکرار تجربه دولت آقای احمدی‌نژاد برای دور زدن تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل در دهه گذشته است، وجود دارد.
تجربه مبادلات بازرگانی با بعضی کشورها ازجمله چین در دولت احمدی‌نژاد در غیاب ارزهای معتبر جهانی مانند دلار و یورو و پوند و… نشان داد که ایران نفت و مشتقات نفتی و سایر محصولات خود را صادر می‌کرد و در مقابل آن در حساب‌های خود در بانک‌های کشور مربوطه به عنوان مثال یوآن چین دریافت می‌کرد که باید با این ارز کالاهای کشور مربوطه را می‌خرید.
اگر قرار است در دور جدید مبادلات بدون دلار، باز همین اتفاق بیفتد و استفاده از ریال توسط طرف مقابل وجود نداشته باشد، رابطه یک‌طرفه و غیرمتوازنی است که به زیان منافع ملی است.
از: گویا